Viel ons hier al op dat ze dit jaar niet meer zo streng waren met het inspannen. Fjella stond ook niet zuiver stil af en toe, maar kreeg een 9 en een 10. Wel zo eerlijk, want soms gaan ze gewoon even verstaan. Helemaal niet dat ze weg willen lopen, maar het is een dier.
Springen gelukkig weer goed!!
Ik ben nu ook wel benieuwd naar foto's van Flicka. Er zal er ongetwijfeld een in het boekje komen en we zien haar wellicht ook nog een deken ophalen??
Ben later met Fjella ook nog het grote land in geweest. Zei nog, maar dan ga ik alleen stappen hoor, niets forceren. Al snel ging het in een drafje, dan moet ze iets meer nadenken en heeft ze de kop minder bij Tea. Bouwt ze ook minder spanning op.
Ging ook steeds achtjes draaien om haar de kop bij de les te laten houden. Vraagt mijn vader, waarom draai je toch kleine rondjes, het weiland is supergroot?? Ik uitgelegd. Maar dan is het een hork hoor. Hij snapt ook niet dat ik het best eng vind af en toe.
Had ook aan mijn pa gevraagd of we wel in het grote land mochten, of dat ze nog zouden maaien? Nee, joh, dan zouden ze dat nu wel doen op zo'n mooie dag. De schapen zullen er straks wel in komen.
Heb ik Tea ervoor horen we ineens een trekker met maaimachine, was achter het bos bezig, oeps!! Die kwamen dus snel daarna het land maaien waar ik net reed. Hadden we net mooie sporen in getrokken..
Tea heeft een hoop goed gemaakt met de slee. Dat deed ze zo braaf en was iets nieuws. Ik heb nu wel behoorlijk vertrouwen in Tea.
Zo na elkaar in het tuig kun je toch echt wel het verschil in gangen merken. Tea maakt echt grotere passen, zowel in stap als in draf. Daar mocht Fjella wel iets meer van haar moeder hebben.