Een pony waar het hele gezin iets mee kan dat wilde ik.
Ik kon geen paard want mijn ouders waren schippers, en ik de weekenden en vakanties was ik aan boord, tja daar kan geen paard......
Toen ik 20 was kocht ik mijn 1e eigen paard... per ongeluk in Hedel op de markt: Zipper!!
Een veulen van 5 maanden oud, lief en leuk en knap!! Vanaf die tijd ging ik me meer en meer verdiepen in het ras, en werd lid van Fjovrili. De tijd ging door en Zipper groeide gestaag..... in die tijd kwam ook mijn haflinger bij mij terecht, een super beest maar het karakter van de fjord, dat sprak me het beste aan.....
Zipper groeide te goed...... en om een lang verhaal heel kort te maken........ hij liep niet lekker, van osteo naar fysio van hoefsmid naar dierenarts naar dierenarts naar kraker.... het was het niet... niemand weet wat hij precies heeft, en ik durfde niet met hem te rijden, bang om samen te vallen.
ik was met een ander paard al eens gevallen (samen) en wilde dit niet nog eens mee maken....
Mijn beurs kromp goed, want ik wilde dat Zipper beter werd..... maar dat lukte niet
.... om heel duidelijk te zijn hij had/ heeft geen pijn!! de toenmalige bijrijder wilde hem heel graag van mij over nemen, en ik wilde graag een paardje waar ik zelf mee aan de slag kon gaan......Via via hoorde ik dat er een leuke mooie fjord merrie te koop stond, Urzula, nadat we waren gaan kijken, wist ik het zeker
, dit werd mijn paardje, een merrie die lekker stevig is, bereden en betuigd, en een goed karakter, wat kan er mis gaan................Toen Urzula eenmaal bij mij in de wei stond bleek dat ze niet echt bereden was, er had wel eens iemand op gezeten, en dat was het eigenlijk wel....... Ook was ze een "beetje" te dik
Na flink wat lessen vlogen de kilo's er vanaf, ze werd steeds aanhankelijker, maar werd ook wat heter.... vlak voor oud en nieuw ging er iets mis... in de binnenbak is ze waarschijnlijk geschrokken en ik vloog er vanaf, hard 
, toen ik "wakker" werd, stond er een dokter bij me, ik had erg last van mijn stuitje de rest ging wel...Maar het kwaad was geschied.... ik durfde er niet op.... ik heb toen ivm mijn stuitje ook niet kunnen rijden..... en ben enthousiast gaan mennen..... met Urzula en mijn haffie, mijn zadel had ik niet meer nodig, alleen voor mijn bijrijders.
Ook het mennen deed urzula goed, er kwam een echtte sportfjord tevoorschijn!!
3 jaar ging ik zo door, ik reed niet meer op mijn eigen paard, leende wel eens een fjord van een vriendin, reed op deze mee in een 8 tal en versleet een paar bijrijders..............
Tot deze zomer, er ging een knop om... ik wilde niet meer.......
Ik wilde ook nog een ritje op mijn paard maken, zonder bang te zijn, mee doen aan fjovrili activiteiten met mijn eigen paard....
ik begon te twijfelen, en rond te kijken.... ben op wat plaatsen eens gaan kijken maar vond niet dat wat ik zocht.....
totdat hier op fjordenwereld DE advertentie langs kwam van Yanneke...
Dit was wat ik zocht!!!!!!!!
contact was snel gelegd, hetzelfde weekend gaan kijken, de KLIK was er, ik durfde er mee te rijden en galoppeerde een rondje door de bak, een week daarna met de koets die kant op, want ik wilde alles proberen, niet weer de mist in gaan.....
en ook dat was SUPER!!
wat een geweldig paard, Daphne en ik werden het snel eens. (Daphne bedankt)
Maar eerst moest ik toch wel Urzula verkopen..... dat was niet makkelijk, maar afgelopen dinsdag is ze verhuisd naar haar nieuwe baasje
En ik ?? geniet van mijn paardje.... durf weer buiten te rijden, wil volgend jaar op vakantie met mijn paardje, en vind haar zo leuk en lief..........
Natuurlijk deed het pijn toen de trailer dinsdag het erf af reed maar ik sta 100% achter mijn keuze, en geniet nog even lekker op mijn roze wolk
Morgen komen er foto's van Yanneke en Urzula... Maar ik wilde dit alvast met jullie delen.....
<<
