Het begon allemaal op 17 juni 2010...

De eerste keer dat we hem zagen was het een ondervoede garnaal van 6 maanden oud. Gespeend op 4 maanden en moederziel alleen op de wei... Maar de witte pluisoortjes en de blik deden het hem...


Pas aangekomen op de manege. Lelijke eendjesfase. Er was nog geen enkele wei furioproof, dus dan maar grazen aan de hand... Uiteraard stapte hij in een onbewaakt moment over zijn touw en moest ik hem wel loslaten (of zijn benen breken...). Het liep gelukkig goed af


11 maanden oud. Helaas nog steeds alleen (dik tegen onze zin). Het zou nog een dikke week duren eer hij eindelijk een maatje kreeg. Hij begint echter wel al mooi op te drogen!


Gek doen!

En mét boogje op het Internationaal Lusitanofestival eind september! Alles moest eraf: manen en staart. Helaas: veulen 4 maand jonger en dus ook 15 cm kleiner dan de concurrenten (alle Belgen hadden zich terug getrokken, dus wij zaten tussen de Franse en de Portugese veulens die tussen januari en maart geboren waren). Furio wilde ook helemaal niet lopen. Hij was helemaal onder de indruk... Arm ding.

Klein drafje, na veel aandringen...

Zijn prachtige koppie. Hier zie je dat hij veel Veigabloed voert


November: samen met zijn dikke vriend, Cariño op de wei. Ik had hem graag dag en nacht naar buiten zien gaan, maar hij staat gelukkig wel elke dag buiten. Niet mijn veulen (maar van Pieterjan), dus ook niet mijn beslissing.

Dikke pensen... Ze krijgen al bijna niks extra, maar ze ontploffen allebei zowat!

Sprintje! Staart en manen beginnen eindelijk weer een beetje te groeien


Heerlijk samen rennen!

Slaapkopje!

Gisteren. Poging tot standfoto. Het wordt een hele buffel zo!

Intiem momentje met de baas


Plastic zeil verkennen


Zijn prachtige koppie


Pieterjan kreeg hem niet door de plas. Hij is nog erg onzeker. 't Is zijn eerste paardje en hij wil alles té goed doen. Daardoor raakt hij gestresst en gaat het mis


Braaf peerd


Sorry voor de hoeveelheid

