Was ook helemaal niet de bedoeling om zo lang te gaan rijden, maar we kwamen op een pad uit die we wel wilden verkennen, maar waar geen eind leek te komen!
Uiteindelijk liep het voor ons ook dood (was ook een wandelpad, geen ruiterpad) en moesten we omkeren. Gelukkig nog een doorgangetje gevonden door de boes-boes om af te kunnen wijken van dat ellelange (dan toch saaie) pad om bij het water uit te komen wat ook onze bedoeling was. Gelijk ook alle muggen en dazen achter gelaten in de boes-boes

Een heel eind door het water gereden (echt een heel eind, want we moesten nog een heel stuk) wat heerlijk was! Het water is de eerste heel veel meter maar 10 - 20 cm diep dus prima voor een drafje en een galopje.
Castor was het ook aardig zat op het laatst. Die is ook niet meer zoveel gewend. Was een rit van ongeveer 13 kilometer... Voor een half-brak-lichaam en een paard met een niet al te mega super conditie was dit een beste rit

Eíndelijk bij het water!

Castor en smurfin Kayli


Speknek Castor in het water

En zo gingen we heel het eind terug
