Zo'n dag was afgelopen zondag. Een e-mail van Nicoline, de eigenaresse van mijn eerste fjord Vjellko.
In 2007 moest ik hem verkopen en gelukkig kon hij naar Nic. Waar hij het zo ontzettend goed heeft gehad.
We bleven altijd contact houden, wat zo ontzettend fijn was.
En nu had ze nieuws, heel verdrietig nieuws.. nieuws wat ik zelf in 2007 had. Vjellko moest ze helaas verkopen.
Er was paniek en tranen en wat alsen en nee dat kan toch niet maar dan toch..
Na veel e-mails heen en weer, veel emoties van beide kanten...
Gaat het onwerkelijke gebeuren. 1 oktober zal Vjellko weer van mij zijn.
Mede dankzij mijn ontzettende lieve vriend en mijn lieve vriendinnetje Tass, want zij wordt Vjellko's andere bazinnetje!
Wat een wervelwind van emoties was het de afgelopen dagen.. maar ik ben ontzettend dankbaar dat Vjell terug kan komen.
Hij zal ook altijd Nicoline haar mannetje blijven natuurlijk.

Heeft mijn Kobalt opeens een grote broer erbij..

Straks dus mijn 2 grote paardenliefdes samen bij elkaar. Ik kan het nog steeds bijna niet geloven.... <3