Gister heb ik met Linka meegedaan aan de paardenkeuring op de Santpoortse feestweek.
De keuring is hierbij verdeeld over 5 rubrieken, waarvan eentje speciaal voor de fjorden en haflingers is.
Het is geen serieuze keuring, de jury die alle paarden keurt, keurt gewoonlijk kwpn'ers.
Maar ik wilde graag met Linka meedoen voor de ervaring aangezien ik misschien volgend jaar toch aan een echte keuring wil meedoen. En natuurlijk voor de lol, want mijn halve stal deed mee.
Voordat we bij de keuring waren moesten we eerst nog een uur naar de keuring lopen. Ik liep samen met andere haflingers van stal erheen.
Eenmaal toen we in Santpoort aankwamen werd het wel even spannend, want we moesten namelijk langs een drukke kermis, een drukke winkelstraat, door de vele mensen, het drukke verkeer, harde muziek en door een markt voordat we eindelijk bij de keuring aan zouden komen.
Ik wist natuurlijk wel dat Linka verkeersmak is, maar dat ze zo rustig bleef en nergens van onder de indruk was verbaaste me wel. Ik vond het blijkbaar nog spannender dan haar

(En dan te bedenken dat ze paar maanden geleden nog van iedere fietser en auto met alle 4 de benen de lucht in schoot)
Bij de keuring aangekomen werd ze wel even druk.. waarschijnlijk door de vele hinnekende paarden om haar heen. In de ring was ze in het begin wel even opdringerig en druk, eerst haar eventjes maar gelaten maar haar uiteindelijk wel even op haar plek moeten zetten, omdat ik even niet meer voor haar bestond.

Daarna doofde het vuur en heeft ze de rest van de tijd goed geluisterd. Ze ging voor de jury zelfs op rust staan
Toen iedereen voor de jury was gekomen werden er 7 paarden uitgekozen voor een prijs. Helaas deden er maar 4 fjorden mee en de rest was haflinger. Waarvan 1 fjord in de prijzen kwam. Hihi, dat had ik ook zeker wel verwacht met een jaarling die tegen die mooie volgroeide paarden moest. Ik was vooral trots dat ze zich zo goed heeft gedragen.
Daarna kwam Jowien die hier ook op fjordenwereld zit naar me toe en onze fjorden aan elkaar voorgesteld. Ze stelde me voor om mij te leren mennen, aangezien ik dat niet kan en dat heel graag zou willen leren. Dat vond ik nog wel 1 van de leukste dingen op de keuring.
Daarna zijn we nog naar het huis gegaan van een stalgenootje die op 5min afstand woont. Daar de paarden in de achtertuin los gelaten, eten en drinken gegeven en even rustig laten grazen. En toen weer tijd om naar huis te gaan, weer door alle drukte heen. Ook dat ging prima, dus ben echt heel trots op Linka.
Hier een paar fototjes, zijn foto's gemaakt met allemaal verschillende camera's, dus heb alleen deze nog maar.
Bij het poetsen, hier heeft ze nog een leuk baardje

Tijdens de keuring.

Weer lekker terug op het land.
