Van de week had ik een momentje wat mij toch wel ontroerde en wat ik wel met jullie wil delen.
Helaas geen camera bij me....waar is die als je hem nodig hebt
...... dus helaas geen foto van dit gouden momentje.Toen ik Jimmy een half jaar geleden kocht was hij gesloten, afstandelijk en gruwelde van persoonlijke aandacht zoals borstelen.
Gelukkig geniet hij ondertussen gerust uren van getut, geknuffel en geborstelt worden. Ook staat hij tegenwoordig te roepen vanuit de wei als ie me aan ziet komen.
Maar van de week bleek dus echt dat het vertrouwen er was.
Ik stond met een stalgenootje in de wei wat te kletsen.
Na een tijdje kijk ik om en zie Jimmy liggen.
Dus heel rustig naar hem toegelopen...
Bij Silence kan ik bij gaan zitten als ie ligt en ik hoopte enorm dat Jimmy dit ook toe zou laten. Dat zou voor mij een teken zijn dat Jimmy zijn vertrouwen heeft durven te geven.
En ja hoor, hij keek me aan maar bewoog niet.
Ik ben door mijn hurken gegaan en hem geaaid.
Steeds wat dichterbij en uiteindelijk zat ik bij hem, en hij legde z'n hoofdje tegen me aan en bleef zo een aantal minuten liggen
Als ik kijk hoe Jimmy was toen hij kwam en wat voor tijd en werk we erin gestoken hebben om hem op te knappen en tot rust te laten komen was dit voor mij echt een bekroning op al die moeite... En een teken dat Jimmy het is gaan waarderen dat hij nu een vaste eigenaar heeft die er echt voor hem is.
Misschien voor jullie niet zo heel veel waard, maar voor mij betekende het enorm veel
Bedankt voor het lezen
het voelde echt als een bekroning op al het werk van het afgelopen half jaar.
