Hein is al weer 3 weken thuis, maar het was er nog niet van gekomen. Eerst mocht hij even bijkomen van de zware weken die hij achter de rug had. Toen regende het zo hard dat de bak verzopen was en daarna ging het vriezen en sneeuwen. En daarbij vond ik het eerlijk gezegd ook doodeng!!
Na jaren geleden met shetlander en kar op zijn kop in de sloot te hebben gelegen, nooit meer op een kar durven stappen. Aangezien vriendlief graag wilde gaan mennen, toch besloten Heino te laten beleren. Toen we de 1e keer bij Bart gingen kijken naar de vorderingen van Heino voor de kar, me toch over laten halen om op de kar te stappen. En heb toen zelfs met Bart naast me een tijdje zelf gemend met Heino. Maar ja, daar was het leuk, thuis doodeng!
Vandaag de moed verzameld en na Hein eerst moe te hebben gemaakt met longeren, hem opgetuigd en hem voor de kar gezet. Nou toen ben ik op de kar geklommen en is mijn vriend er naast blijven lopen. Eerst een rondje op het erf, daarna de bak in. De bak was nog best nat, dus redelijk zwaar. Heino moest er flink aan trekken. Dus alleen maar gestapt in de bak, Marco is op een gegeven moment achter op de kar gaan staan. En o wat waren wij trots!!
Na een kwartiertje in de bak te hebben geoefend op het sturen, nog een rondje op het erf gedaan en een klein stukje naar buiten geweest. Op het erf nog een drafje gedaan. Ik vond het echt doodeng, maar zat toch stiekum te glimmen van trots
En Hein.............die vond het wel best
Nou hopelijk op een goed vervolg!!
