Vol grote moed heb ik toen de eigenaar opgebeld met de vraag of hij zijn fjord nog te koop had staan, Runnar was er nog! Hij vertelde mij dat Runnar een modelruin was en hij veulenkampioen was van Ruinen en dat hij met spoed weg moest, want zijn moeder (Dunja D36) was hoogdrachtig! Ik heb toen verder doorgevraagd over de kosten e.d. en met hem afgesproken dat ik heb zo snel mogelijk zou terugbellen over hoe of wat.
Ik wist toen nog niks over het fjordenpaardstamboek en dacht dat hij model had gestaan voor een paardenblad, vanwege dat hij modelruin was
haha.. Ik heb toen nog de eigenaresse van Stal Suder Hiddinghe gevraagd of Runnar een goede fjord zou kunnen zijn, want zij zat er meer in, omdat zij zelf ook een fjord had. Ze gaf toen aan dat hij juist een mooie fjord zou zijn i.v.m. dat hij modelruin is en veulenkampioen! Toen was het 's avonds en ben ik naar mijn moeder gestapt om het hele verhaal te vertellen; zij gaf aan dat we alleen gingen kijken, meer niet. *nou ken ik mijn moeder wel zo goed dat ik weet dat ze wel meer wilde, maar er nog niet zeker van was*
Toen heb ik een afspraak met dhr. Strijker (fokker) gemaakt.
Op 26 april 2000 was mijn 1e ontmoeting met Runnar (toen nog Runa genaamd) en ik was gelijk verkocht!
Met mijn moeder en een vriendin was ik hem wezen opzoeken.
Hij stond toen gezellig met Dunja (zijn moeder) in de wei..
Heb hem lekker geaaid en wat lekkers gegeven. Toen was het alweer tijd om te gaan.
Strijker gaf van te voren bij mijn moeder aan dat hij met hoge spoed weg moest i.v.m. de drachtigheid van Dunja. Anders moest hij hem aan een handelaar verkopen en dat had hij natuurlijk liever niet!
Mijn ouders moesten dus binnen 5 dagen laten weten of ze geinteresseerd waren in Runnar.
Dezelfde avond vroegen mijn ouders om bij hen te komen en gaven ze aan dat ze Runnar gingen kopen, mits ik er echt goed voor ging zorgen e.d. Natuurlijk zou ik dat doen!!
Ik was helemaal happy en van blijdschap kon ik zelfs niet meer slapen! haha.. Op 5 mei gingen we hem ophalen en toen had ik hem nog 1 week op proeftijd, maar ik beschouwde hem toen al als mijn paard, want het voelde gewoon zo goed!
Mijn tante heeft hem samen met mijn moeder en mij opgehaald. Wat was hij braaf in de trailer! Hij veroerde geen kik! Pas bij de manege hoorde ik hem hinniken, zo schattig!
Hij stond eerst tijdelijk voor ongeveer een half jaar op de manege waar ik reed, maar gelukkig kwam hij snel bij zijn andere rasgenootjes op Stal Suder Hiddinghe
Daar is hij nooit meer weggegaan en ik ben nog steeds super blij met hem!
Vandaag ga ik lekker een bosritje met hem maken en ervan genieten dat hij nog steed zo'n toppertje is voor mij!
Hij is ook net mij, leergierig en wil graag voor je willen werken en doet ook zijn best! Dat merk ik nu vooral bij de wedstrijden die ik sindskort rij
Geniet van bevrijdingsdag! I know I will! (met in gedachte dat ik ook vier dat ik Runnar 10 jaar heb!)
Vera 
