Dakota vast gezet aan de poetsplaats, waar hij zoals altijd op zn halstertouwtje staat te knabbelen
als ik hem aan het poetsen ben. Op de een of andere manier zat het touw niet lekker in zn mond
of zo, dus hij geeft een ruk en liet het touw weer los. Dat doet hij wel vaker, maar deze keer
had ik echt het gevoel dat ik in zn mond moest kijken en daar zag ik dat zijn voortand los hing.
Heel zn mond onder het bloed, en hij zat met zn tong maar tegen die tand te duwen
Mijn handen onder het bloed, mouwen van mn jas (nieuwe jas!) onder het bloed, ik dacht
dat ik van mn stokkie ging.... dus ik mn stalgenootje gebeld, die was onderweg naar stal.
Toch een beetje in paniek en niet weten wat te doen de DA gebeld, uitgelegd wat er was
gebeurd en ze zei dat ik de tand eruit moest trekken
Gelukkig kwam op dat moment mn stalgenootje want ik kon echt die tand er niet uittrekken.... brrrrrr
Dus had ze een billendoekje gepakt (die gebruik ik om Dakota zn koker mee schoon te maken) en
na een paar keer goed trekken had ze hem te pakken. Dakota gaf gek genoeg geen kik, maar was
wel verlost van zn eerste melktand. Het bloede best nog wat na maar daarna was het over.
Toevallig had ik van het weekend gezien dat die zelfde voortand een heel klein beetje los ging zitten, dus
heeft Dakota het zelf een handje geholpen.
Dus hier zn fietsenrek!
Zn eerst gewisselde melktandje.
Arma Dakota, hij heeft ook altijd wat 
wel een grappig gezicht.
Ullwinn (v. Halldor) en Marga (v. Sebastian) 
