
Wij waren vrijdag al daar en de paarden volgden zaterdag morgen. Ik had mezelf ingeschreven voor de beginnelingen dressuur met Ukie wat resulteerde in een 5e plaats (waar ik het niet geheel mee eens was, maar goed. Daar ga ik niet van wakker liggen. Ik had er zelf een goed gevoel over


Om 18u zou de behendigheid starten, dat is maar een 'klein beetje' uitgelopen tot half 10, maar dat mocht de pret niet drukken hihi... Hayco was het na al die uren wachten echt wel zat, maar al bij al heeft hij zich super flink gedragen!
Zondag stond er een groepswandeling op het programma, maar toen we hoorden dat die 25 km was, hebben we toch maar afgehaakt. Onze gewonnen routekaarten zijn pas gekomen en we hebben onze eigen route uitgestippeld en zijn er gewoon heerlijk relaxed op uitgetrokken! Alledrie onze paardjes zijn geen rotten in het buitenrijden, maar ze waren súper braaf!
Onderweg zijn de we groep tegen gekomen, flink tempo erin en allemaal al zeiknat. Blij dat we onze eigen weg gingen hoor!
We waren een stuk eerder terug dan de rest, dus hebben we ons nog even uitgeleefd op de menhindernissen en in de waterbak.
Maar genoeg gekletst: tijd voor foto's!
Primeur: Jilly in wedstrijdkleding



Vriendje was zo stoer dat hij ook wel bij op de foto durfde


's Middags had ik eindelijk tijd voor mijn eigen gele vriendje. We hebben opgezadeld en beetje op het erf rondgestapt en met andere aanwezigen gekletst. Hayco vond het toch allemaal een beetje spannend. Op de momenten dat Ukie en Eline in slaap vielen, bleef hij onvermoeibaar rond wandelen.

Hayco en zijn ladies (rechts een rosse Ansgar merrie)

Verschil in hoogte? Nee toch...

Mijn allerliefste vriendje


Ukie vond het allemaal maar slaapverwekkend

Marloes op Hayco

Wij zijn helemaal niet gek op roze hoor


Kegeltjes rijden

Bij de prijsuitrijking van de dressuur

Na haar overwinningen durfde Marloes wel (over the top


Dressuur en behendigheid was binnen, dus daar heb ik geen foto's van...
Zondag: na terugkomst van onze buitenrit

In het water? Iehh nee hoor!

Uiteindelijk stond mijn stoere vent er toch als eerste in!

waarna Ukie en Eline ook durfden, en het stiekem (of niet zo stiekem) ook wel erg leuk vonden!





resultaat:




Ik had in die tunnel altijd maar schrik dat ik met m'n hoofd tegen het plafond zou komen, maar heb overduidelijk plaats genoeg. Zo stom



Zo, dat zijn er wel erg veel geworden

Hopelijk vinden jullie ze net zo leuk!