wie hoog zit kan laag.....

[Ivonne]

Dat heb ik nou ook Janneke, dat je je van alles in je hoofd haalt als je rijdt. Ik denk altijd als ik galoppeer: als hij maar niet struikelt, ik zie me dan al over de kop gan, het hele scenario komt langs.

Ik ben nooit van Diëgo en Marga afgevallen. Van Jackie wel eens, niet vaak gelukkig.
Ik had hem nog maar net toen ik in de binnenmanege reed. Binnenmanege was een groot woord. Achter de kroeg in de schuur (de deel van de boerderij waar de kroeg in het voorhuis zat) was een bak met 6 gebinten waar je wat tussewndoor kon rijden. Als je een grote pony had kwam je zowat met je kop tegen de golfplaten, maar we konden binnen rijden, dus we zeurden niet. Als de kroeggangers naar de wc moesten kwamen ze vlak langs de rijbak, langs een heel groot raam en dan moest er een schuifdeurtje open om bij de w.c.'s te komen. Die schuifdeur maakte een herrie Ik reed op Jackie en er ging iemand naar de wc, schuifdeurtje.........en voordat ik met mijn ogen kon knipperen stond Jackie al 180 raden gedraaid. Ik stond op de grond met het zadel tussen mijn benen ....singel geknapt, was een oude leren singel, slecht ingevet.

Ook ben ik een keer van Jackie gevallen met een buitenrit, Ik kwam precies in een grote bult stenen terecht die ze uit het aardappelland hadden gezocht. Precies op mijn gezicht, au!
Mijn neus was gebroken, hele kop kapot en mijn enkel deed verschrikkelijk pijn. Ik ben er nooit achter gekomen waarom Jackie zo deed, hij was heel vreemd. Ik kon niet lopen ivm mijn enkel, dus moest er weer op. Maar Jack was druk, dribbelen en dat was haast niet uit te houden met mijn gebroken neus. Iedereen keek me aan onderweg, ik zat onder het bloed. Er was maar 1 die me vroeg of het wel ging....
Jackie was heel schrikkerig en keerde zich voor het minste of geringste ineens loeisnel om. Maar gelukkig kon ik meestal redelijk blijven zitten.

[roos]

Owhh Danc en springen is geen goede combi...Jaren geleden toen ik nog een held was(jaja)ging ik naar springles. Ik had toen springles van iemand van de bereden politie. Het was een in uitje maar Danc had na 1 hindernis niet zoveel zin meer dacht ik...maar hij sprong toch en daar lag ik....Je snapt wel dat ik nu niet meer zo graag spring

[nina1993]

Ik ben er een keer of 5 afgestuiterd en heb ze allemaal onthouden.

De eerste keer dacht ik dat ze ging schrikken van iets aan de linkerkant. Madam besloot toch dat de rechterkant enger was dus ik belandde keuring daar waar ik mijn gewicht neer had gezet: rechtsachter .

De 2e keer zijn we samen gegaan. Zij struikelde in de galop op een bospad en toen doken we allebei voorover. Gelukkig op een pad wat lekker verend is dus de schade viel mee.

de 3e keer nam ik ongezadeld in de weide een te harde aanloop waardoor ik er aan de andere kant weer af kwam zetten.

De 4e keer werd ik afgesneden door een meisje wat haar paard niet in bedwang had. Het paard dacht dat het de 1e ipv de 2e afslag moest hebben en Nina week daarom heel plotseling uit. Dat leverde echt een flinke valpartij op. Mijn ouders zijn me toen ook uit het bos komen halen, ik had mijn enkel gekneusd.

De 5e keer was afgelopen juni. Het resultaat daarvan was een hersenschudding en gekneusde ribben.

Ik maak het soms ook behoorlijk bont dus, maar gelukkig ben ik er tot nu toe van afgekomen zonder ziekenhuisbezoek.

[Jankeke]

Cindy+Uniek@ Jeeses, als ik dan lees dat je zelfs je ruggewervel hebt gebroken......Was je toen in de bak of in het buiten? dat is toch niet best. Heb je daar nog last van en lukt paardrijden nog wel?

Oei al die kamikaze-verhalen. Is toch wel even schrikken. Leuke sport....paardrijden. Toch zou ik niets anders willen doen. Elke sport heeft wel wat. De brokstukken zijn alleen vaak wat groter. Ik had alleen 20 jaar eerder met een fjord moeten beginnen dan had ik er waarschijnlijk wat steviger op gezeten. Maar beter laat dan nooit en die Vlinnie gaat nooit meer bij me weg. Of er moet een gegronde reden voor zijn.

Megan@ misschien dat ik ook eens aan een body protector moet gaan denken. Lijkt me alleen zo warm en stijf. (Ik weet het nog niet).

[Jankeke]

Owhh Danc en springen is geen goede combi...Jaren geleden toen ik nog een held was(jaja)ging ik naar springles. Ik had toen springles van iemand van de bereden politie. Het was een in uitje maar Danc had na 1 hindernis niet zoveel zin meer dacht ik...maar hij sprong toch en daar lag ik....Je snapt wel dat ik nu niet meer zo graag spring

Ik spring ook niet graag. Heb het vroeger wel gedaan in de bak. Maar nadat ik een keer met paard en al bijna door het raam van de tegenoverliggende kantine ben gegaan was mijn zin snel over. Ik wil het wel een keertje oppakken maar dan moet ik er zeker zijn dat Vlin na de hindernis er niet als een ongeleid projectiel vandoor gaat. Maar ik ben nog maar aan de basis met hem en wie weet.

[Jankeke]

Dat heb ik nou ook Janneke, dat je je van alles in je hoofd haalt als je rijdt. Ik denk altijd als ik galoppeer: als hij maar niet struikelt, ik zie me dan al over de kop gan, het hele scenario komt langs.

Jackie was heel schrikkerig en keerde zich voor het minste of geringste ineens loeisnel om. Maar gelukkig kon ik meestal redelijk blijven zitten.

Vroeger (toen ik nog jong was hihi), deed ik alles met de paarden en was ik nergens bang voor. Nu je ouder bent heb je toch wat meer scenario's in je hoofd en wordt je voorzichtiger. (Lees: niet bang, maar voorzichtig). En met die voorzichtigheid heb ik ook plezier hoor.

Is jackie altijd schrikkerig gebleven of was dat alleen dat ene ongelukkige moment. En dat er dan maar één persoon is die aan je vraagt of het wel gaat.....ongelofelijk! Wat moet jij een pijn hebben gehad.

[Jankeke]

Ik ben er een keer of 5 afgestuiterd en heb ze allemaal onthouden. Ik maak het soms ook behoorlijk bont dus, maar gelukkig ben ik er tot nu toe van afgekomen zonder ziekenhuisbezoek.

Ik maak het soms ook wel te bont hoor. Vooral vroeger. Toen heb ik er met mijn gebroken sleutelbeen wel een bezoek aan het ziekenhuis aan overgehouden (en dan te bedenken dat ik er met die breuk weer op ben geklommen en de les heb uitgereden, paard op stal heb gezet en op mijn fietsje naar huis ben gegaan)) en met die klaplong was er iemand met EHBO die wist wat hij moest doen. Gelukkig, want ik dreigde te stikken!
Toen dat paard op mijn been had gestaan ben ik naar de huisarts gegaan die er een drain!!!!!!!in wilde zetten. Ik was zo weer thuis. Geen drain maar wel weken met een steunkous en heet dat dat was!
Verder alleen maar kneuzingen, verrekte spieren, blauwe plekken en overrekte pezen. Dus die schade valt wel mee, lastig maar ach....

[Elvis]

.Ik had alleen de pech dat ze achteruit deinsde en zo over me heen liep...

Sjeeses Elvis@ dat lijkt me eng. Val je er af zie je hem ook nog eens achteruit op je af komen. Ik heb voor Vlin op een grote vos gereden. Het braafste paard "van de klas". Die zette nooit één stap verkeerd. Behalve toen ik mijn zit moest verbeteren en het paard aan de longe ging. Dat was echt rodeo. Mijn instructrice zei dat ze nog nooit een paard zo hoog had zien bokken. Toen lag ik er dus ook naast. (was hoog om van af te vallen!!!)

Heb er ook behoorlijk last van gehad hoor..Me hele gezicht was geschaafd door een hoef en me schouder was bont en blauw,mede dankzij die val sta ik ook scheef.De val was niet prettig maar het over me heen lopen al helemaal niet.Ben er wel weer even op gegaan ondanks de pijn gewoon even een rondje gestapt voor je eigen gemoedsrust.Paardje zelf was ook zo geschrokken..

[colunder]

Ik kan me niet herrineren wanneer ik er voor het laats af ben gevallen.
Ik heb met Alex aardig wat rodeo's gehad maar ben er nooit afgevallen maar net toen hij niet meer bokte gingen we samen onderuit,met alle gevolgen vandien.

Ik kan me van vroeger ook wel schuivers herrineren maar ook dat was meestal met paard en al.
Ook een keer onderuit gegaan met pony op een weg waar net nieuw grint op gedaan was(pony vloog ervandoor),ze moesten toen met een pincet de steentjes uit mijn been halen.

Eigenlijk is de gebroken enkel van vorig jaar de ergste blessure geweest die ik met paardrijden heb opgelopen,vind ik nog best wel meevallen(ik rij nu zo'n 34 jaar paard)

[Sjolvir]

Ben ook wel van Sjol afgekukeld hoor.

1e x in de ijsbaan... (die ken je wel) spatteren linker voorbeen, spatteren rechter voorbeen en ineens hele fjord, plons!
Kon haar nog net op tijd overeind schoppen, maar ja, ik hing al over het punt van no return heen. PLONS!! (erg grappig! had mijn rijbewijs alles bij me...)

2e x springles, parcoursje 1 m. Dubbel ging niet chique, zouden we over doen. Sjol balk tussen voorbenen. Beiden op ons kop in de binnenbak.
Dat was dus mijn linker schouder, jammer...

3e x springles, doet ze het wel, of doet ze het niet, ja toch, chips!
uit balans, boem op mijn achterste...

4e x oefen cross, over hindernis gevallen, Sjol bovenop, autsj!

5e x mennen kar op zijn kant...

En uiteraard een prachtig manege verleden met vlieglessen.

[Orion1996]

Ik wil best mijn laatste intieme stuiterpartij met je delen. Van een haflinger af, heeft bijna 10 minuten zijn best ervoor gedaan, lukte hem uiteindelijk toch, gelijk naar het ziekenhuis met zwaar gekneusde elleboog. Helaas voor de andere stuiterballen hier op FW was dit 13 jaar geleden (ik klop nu gelijk even af hoor).

[Megan]

Oei Ivonne wat een heftig verhaal!
Ik merk idd ook wel dat naar mate je ouder wordt je ook voorzichtiger bent. Ik moet mijn gedachten soms ook een halt toeroepen. Zie dan ook de meest vreselijke scenario's voorbij trekken. Nieuwste angst van mij is nu weer dat ik van die rijlaarzen met ritsen heb. Wat als ik daarmee in mijn beugel blijf hangen. Die dingen krijg je zonder de rits open te doen niet uit. Een gewone laars kan nog uitfloepen.... Toch maar veiligheidsbeugels aanschaffen. Raar is dat hè? Vroeger dacht ik er helemaal niet bij na. Reed ik gewoon samen met een vriendinnetje zonder zadel kriskras door de bossen.

Jankeke, zo'n bodyprotector valt best mee hoor! Het materiaal vormt zich door de warmte naar je lichaam. Goed, je kunt je er niet echt soepel in bewegen maar ik was de laatste keer op mijn rug gevallen en dan is de grond erg hard!
Ik doe hem ook aan als ik naar les rijd. Daar aangekomen gaat ie gewoon weer uit.

nb. Haugi kon ook zo vreselijk schrikken! die zag ook altijd "kabouters" in het bos. Hij kon zich vliegensvlug omdraaien en wegstuiven.... familietrekje?

[Viv]

Eeeehhmmm 1x met Tjo op de holterberg (gevolg gebroken elleboog) en vlak voor ze dood ging werd ik erafgeslingerd toen ze schrok in stap in de bak.
En heul vroeger met mn eerste peerd toennie buiten aan de pleur ging en ineens rechtsaf sloeg.

[Marloes]

Maar dat heb ik van horen zeggen, ik ben de halve dag gewoon kwijt. Had toen ook een hersenschudding en ben een week lang half van de wereld geweest.

Tjee Marloes, dat is niet best. Dan heb je een flinke smak op de grond gemaakt. Had je wel een cap op toen?
De laatste keer ben ik niet met mijn hoofd op de grond gekomen maar ik heb mijn nek dusdanig bezeerd dat ik bijna een week hoofdpijn heb gehad.

Ja gelukkig wel! Ik ben toen op mijn achterhoofd gevallen, en ik denk wel dat het heeft gescheeld dat ik mijn cap op had.

[lientje]

Een keer was tijdens het springen, net voor de hindernis galoppeert er een paard langs de wei, yuur is afgeleid, springt toch maar niet goed en komt zeg maar met één been tussen de balken en met 1 erover, hoppa daar gingen we.

De andere keer was op hetstrand, we draafden door een ondiep stukje water en ineens was het diep (waarschijnlijk kuil door auto veroorzaakt met het ebgetijde) en toen was het ook koppeltjeduikelen. ik lag er toen onder water onder, gelukkig stond ie heel snel op en had ik toen wel een cappie op.
Maar was wel koud! Midden in de winter zeiknat 5 km naar huis moeten rijden brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

[Jankeke]

[quote="colunder"]Ik heb met Alex aardig wat rodeo's gehad maar ben er nooit afgevallen maar net toen hij niet meer bokte gingen we samen onderuit,met alle gevolgen vandien.
Ik kan me van vroeger ook wel schuivers herrineren maar ook dat was meestal met paard en al.
Ook een keer onderuit gegaan met pony op een weg waar net nieuw grint op gedaan was(pony vloog ervandoor),ze moesten toen met een pincet de steentjes uit mijn been halen.quote]

Ik vind het opvallend hoeveel verhalen ik heb gelezen waarbij men met paard en al onderuit schuift. Ik heb dat ook gehad maar dat was door toedoen van een ander paard (zie boven). Ik weet wel dat ik dat toen heel angstig vond en zie nu weer in gedachten zijn hoef rakelings langs mijn hoofd gaan, terwijl de andere op mijn been stond. Dit alles in een paar seconden.
Steentjes uit je knie halen..... auwtsj, dat is pijnlijk! Had de pony geen steentjes in zijn lijf? En dan ook nog een keer je enkel breken. Hoe ben je toen thuis gekomen? Een maand of twee geleden is er bij Vlin zijn stal op het pad een ruiter met de traumaheli opgehaald. Nou dat is ook schrikken.

[Jankeke]

Sjolvir@ Dat van dat water.........daar ben ik nou ook steeds voorzichtig mee. Ging Sjol van "Plons!!!!!!! ik heb er zin in" of was de grond ineens onder haar voeten weg? Fijn ja, om dan alle waardevolle bewijzen op zak te hebben. Jij hebt verder ook aardig wat smakkers gemaakt zo te lezen. Vooral tijdens onstuimige acties waarbij het risico nou eenmaal wat groter is en ik kan begrijpen dat je er wel eens naast ligt, logisch..........ik val er af tijdens een rustig drafje!!!!!!!!!!

[Jankeke]

Ik wil best mijn laatste intieme stuiterpartij met je delen. Van een haflinger af, heeft bijna 10 minuten zijn best ervoor gedaan, lukte hem uiteindelijk toch, gelijk naar het ziekenhuis met zwaar gekneusde elleboog. Helaas voor de andere stuiterballen hier op FW was dit 13 jaar geleden (ik klop nu gelijk even af hoor).

Klop het idd maar even af. Ik had net die week van te voren nog gezegd tegen Marleen..."wat een lekker dier is Vlin toch, zoooooo cool in de kop geworden en zo rustig en daarbij merk ik al van te voren wanneer hij het eng gaat vinden". Ja ja dit topic had beter "hoogmoed komt ten val" kunnen heten.
Jouw Hafje heeft er 10 minuten over gedaan......dan vind ik het knap dat je zo lang bent blijven zitten. Vlin heeft er een 10de van een seconde over gedaan........

[Jankeke]

Oei Ivonne wat een heftig verhaal!
Ik merk idd ook wel dat naar mate je ouder wordt je ook voorzichtiger bent. Ik moet mijn gedachten soms ook een halt toeroepen. Zie dan ook de meest vreselijke scenario's voorbij trekken.
Haugi kon ook zo vreselijk schrikken! die zag ook altijd "kabouters" in het bos. Hij kon zich vliegensvlug omdraaien en wegstuiven.... familietrekje?

Ik heb dat ook. Volgens mij heeft het echt met je leeftijd te maken. Je weet inmiddels teveel wat er allemaal kan gebeuren. Eigenlijk is dat niet goed want je ontspanning gaat er op dat moment aan. Maar ja......hersenspinsels komen en gaan wanneer het hun uitkomt. Ik moet ze ook altijd een stevig "halt" toeroepen.
Dat van Haugi.......klinkt als Vlin!!!!!! Zit dus in de genen. Bedankt Haugi (maar verder ook bedankt voor zijn lieve, eerlijke karakter)

[Jankeke]

En heul vroeger met mn eerste peerd toennie buiten aan de pleur ging en ineens rechtsaf sloeg.

Dit doet me goed dat te lezen. Ik had Vlin nog maar een half jaartje. We liepen op een lang zandpad toen ik opeens twee mensen uit onze straat zag lopen met hun honden. Ik ging er rustig aan voorbij en wilde toen een showtje weggeven door heel hard weg te stuiven. Nou en een show werd het! We stoven over het pad met de bedoeling rechtdoor te gaan. Maar Vlin dacht anders en ging linksaf de wei in.......lancering van de ruiter voor de ogen van mijn toeschouwers...... (weer "hoogmoed komt ten val" zie boven).