Ik ben eruit, ik laat Trix niet testen op Cushing. Het nadeel is gewoon dat ik op een pensionstal sta met allemaal stalgenoten die
dure KWPN'ers in hun bezit hebben, en volop in het wedstrijdleven staan. Daar wordt heel wat afgeroddeld, de meeste dames lopen
de hele dagen rond op stal. Niets is dan leuker dan een beetje sensatie, en het zou natuurlijk groot nieuws zijn als Trix een of andere
aandoening zou hebben. Dat is weer roddelvoer. Zo gaat het al jaren, en dat zal ook niet anders worden.
Ik heb dus besloten dat ik me niet teveel meer aan moet trekken van al die kakeltantes, en mijn eigen beslissing moet maken. Ik
vind Trix momenteel zo ontzettend goed te pas, en voor mijn gevoel nu ook totaal zonder ook maar 1 verschijnsel van cushing.
Van de week heb ik toch maar even de veearts gebeld om hem te vragen hoe hij er tegenaan keek, en hij zei meteen dat een
test volgens hem niet nodig was, omdat Trix totaal geen cushing paard leek. Maar als ik voor mijn gemoedsrust een test wilde,
zou hij dat niet afkeuren. Als hij dat al zegt, is het dus prima, en maak ik me er verder niet meer druk om. En wat heb ik
eraan als ik het zou weten? Als ze nu ontzettend slecht te pas zou zijn, had ik misschien die test laten doen. Maar bij een paard
dat gewoon kiplekker op stal staat, wil ik liever niets doen. Die mag van mij gewoon lekker zo verder leven
.
.
