Nou, dat heb ik geweten. Ik zit nu met onwijs stijve benen en schouders, en mijn pony huppelde vrolijk rond toen ik haar vanmiddag wat liet loswerken.
Afgelopen zondag heb ik meegedaan aan de Endurance Drentsche Loo bij Westdorp, onze eerste officiele wedstrijd ooit. (Wel al 2x kennismakingsklasse gedaan, met goed resultaat.)
Orlinde, de enige fjord, heeft zichzelf overtroffen. We startten laat, om 11.36u en ik heb me voor die tijd dus lekker zenuwachtig kunnen maken. Ponylief deed daar niet aan mee, maar liet wel merken dat ze nu toch wel graag eens flink de benen wilde strekken.
Ik startte tegelijk met een half-andalusische schimmelpony. Orlinde ging voorop, maar niet helemaal van harte.
Al vrij snel werden we ingehaald door Charlotte op haar grote zwarte Parel (nr 42, KWPN, lekkere lange benen die een pas doet waar Orlinde er met haar 1,38m en korte pootjes twee moet doen). Dat vond Orlinde wel leuk, een goede gangmaker. Dus ze vloog achter Parel aan! Hoe leer je je pony kennen, Parel is namelijk een merrie en ik kende dit effect op Orlinde alleen van grote ruinen
. Even een stukje laten gaan, ze stroomde over van de energie. Na een half uur draven toch even gaan stappen en Parel uit zicht laten verdwijnen. Daarna volle draf en stukjes galop naar GroomPunt 1. Mijn zusje was groom en stond klaar met flessen water. Lekker gekoeld en meteen door. We haalden Charlotte&Parel weer in en kwamen tegelijk bij GP2 en daarna de P/A. Ik was 2km voor de P/A gaan stappen en wandelen en Orlinde liep volkomen ontspannen te gapen
toen we daar aankwamen. Meteen aangeboden, hartslag was 48. Super dus, ik had langer kunnen blijven draven. Verder weer. Charlotte haalde ons in, ik haakte weer aan en in een moordtempo verder, snelle draf en flinke galop. Na mijn korte stop bij GP3 haalden wij Charlotte&Parel weer in. Samen gereden tot GP4. Daar flink gekoeld en nog 500m gedraafd, toen gaan stappen en wandelen. Orlinde ging plassen in de berm, braaf paard!!!! Dat doet ze vrijwel nooit tijdens een rit, dus ik was erg blij dat ze dat toch voor de finish nog even deed. In de drukte op het wedstrijd terrein zag ik dat namelijk ook niet gebeuren voor de nakeuring.
Bij de finish was ik flink moe. Orlinde stond met een hartslag van 48 (direct aangeboden) vrolijk om zich heen te kijken en verheugde zich alweer op vriendjes en grasjes.
De jury bij de finish zei zoiets van "je pony ziet er goed uit, die zie ik wel naar klasse 2 gaan". Ja, mijn pony dacht er misschien zo over, maar ik op dat moment (en nu nog) niet. Ik was bekaf
. Orlinde liep zoveel harder dan normaal dat ik niet normaal kon lichtrijden en nu dus veel stijve spieren heb. Maar goed, we hebben 11,575km/h met goede hartslagmetingen gehaald! Ik had gedacht 10km/h, gehoopt op 10,5km/h maar dit had ik met dit warme weer niet kunnen bedenken! Onderweg bleef Orlinde zo energiek aanvoelen dat ik het wel aandurfde met Charlotte en Parel mee te blijven rijden, ondaks dat het veel sneller was dan ons normale tempo. Alleen met het laatste stuk stappen naar de finish stapte Parel met haar lange benen duidelijk sneller, en toen had Orlinde geen haast meer, ze wist dat we er bijna waren (slimme pony
). Lang verhaal, maar ik moest het toch even kwijt! Ik heb heel erg genoten van de gezellige wedstrijd, de mooie omgeving en mijn pony. Het was ook supergoed georganiseerd. (Foto's heb ik nog niet, komen nog.)
Ik moest er 3 uur voor rijden (was er zaterdagmiddag al heen gegaan) en zelfs 3,5u terug (file bij Zwolle door motorraces) maar het was het helemaal waard!
Ik zweef verder op een wolkje-met-racestreep
en droom al een beetje van de volgende... Leersum/ Utrechtse Heuvelrug op 16 mei! 
Mindy Z2+15 en met pensioen 
