Ik ging ze zojuist voeren voor mijn werk. Ze lag, ik dacht slapend, naast de draad waar ze graag samen met haar moeder ligt.
Jamie stond bij het hek.
Ik hoopte dat ze zou opstaan als ze allemaal in beweging kwamen voor het eten maar het weipaaltje naast haar was afgebroken en er begon al een knoop te komen in mijn maag.
Toen ik dichterbij kwam zag ik dat de draad naar haar beentje toe liep en toen wist ik het.
Ze was al stijf maar nog niet helemaal koud. Jamie had al afscheid genomen.
Zodadelijk ga ik nog wat foto's van haar maken. We hebben zo kort van haar mogen genieten. Ben nu echt even helemaal kapot...
