Een jaar ervoor moesten we beslissen wat we met Silver deden, die was heel erg hoefbevangen. We konden eigenlijk niet anders dan in laten slapen en dat hebben we dus ook gedaan. Maar ik heb weken na die tijd nog last gehad van die beslissing: heb ik er alles aan gedaan, was dit de juiste oplossing, etc. Tuurlijk hebben we toen juist gehandeld, maar ik heb het toch lang moeilijk gehad.
Vanmiddag had ik het ineens heel moeilijk met Diëgo's dood. Ik ben er nog 24 uur per dag mee bezig, maar had vanmiddag weer twijfels of ik juist had gehandeld.Maar ik zette net wat foto's van mijn fototoestel op de pc, waaronder ook deze van Diëgo. Nu weet ik zéker dat ik geen andere keus had dan Diëgo uit zijn lijden te laten verlossen................
Deze foto's zijn 2 dagen voor zijn dood gemaakt, zo trof ik hem elke morgen aan.
Na het eten ging hij weer liggen. Die ogen......zo'n pijn en verdriet spreekt er uit........




Deze blik elke morgen brak mijn hart



Heel moeilijk om deze foto's te zien, maar ik weet nu heel zeker dat ik het enige juiste heb gedaan, hem uit zijn lijden laten verlossen. Mijn hart breekt weer bij het zien van deze foto's, maar ik weet nu zeker dat ik me niet schudlig hoef voelen...........hij was er aan toe. Maar ik mis hem zó


