zeg dat wel,kan me voorstellen dat, dat akelige gevoel nog wel lang blijft hangen.
ik wens je veel sucses met die rit vanmiddag(hier heeft het iig nog neit geregend)probeer er een beetje van te genieten.
fataal ongeluk
Hier schijnt de zon, het zal wel zo moeten zijn, alles gaat gewoon door.Wikke schreef:zeg dat wel,kan me voorstellen dat, dat akelige gevoel nog wel lang blijft hangen.
ik wens je veel sucses met die rit vanmiddag(hier heeft het iig nog neit geregend)probeer er een beetje van te genieten.
Ben blij dat Daan zo'n lieverd is en over het algemeen zo rustig en betrouwbaar. De koets staat gepoets en versierd met bloemen in de garage.... toch hadden ze er vanmiddag met zijn tweetjes voor moeten staan...
Wat een schrik reactie wel niet voor gevolgen kan hebben....... Kan me voorstellen dat de schrik er bij jullie goed in zit. Heel veel sterkte en succes vanmiddag.Ik wil iedereen nogmaals bedanken voor jullie lieve reacties, echt, dat doet goed!!!
Vanmiddag ging het ritje met het gouden paar dus gewoon door.
Heb Daan lekker geknuffeld en extra lang geborsteld, meneer was er helemaal klaar voor en stond lekker te suffen in de zon. Hij had kennelijk nergens last van, terwijl ik toch met een licht nerveus gevoel in de buik het tuig op deed. Daan echter was alleen geïnteresseerd in alle aandacht van de mensen die kwamen kijken en filmen,en hem nog eens extra aaiden, ze vonden hem toch ietwat zielig nu zijn maatje er niet meer was, en Daan liet het allemaal over zich heen gaan.
Hij deed het echt geweldig, hij moest die zware antieke kar met die harde wielen alleen trekken. Maar oh, wat was ie stoer en braaf, niks kon hem aan het schrikken maken. Ik heb er naast gefietst, de vrouw van Bennie was toch enigsinds bang geworden, zij had Douwe met kar en al aan zien komen stormen en is de schuur in gevlucht... dus voor de veiligheid en om haar gemoedsrust ben ik naast Daan gaan fietsen. Hij deed het super goed en iedereen vond het geweldig. Zeker het jubilerende paar, voor hen was het een complete verrassing dat ze met de koets naar de zaal gingen.
Ik moet bekennen dat ik toch ook wel weer blij was dat we terug waren.
Maar het blijft vreemd, Daan alleen in de wei....
Vanmiddag ging het ritje met het gouden paar dus gewoon door.
Heb Daan lekker geknuffeld en extra lang geborsteld, meneer was er helemaal klaar voor en stond lekker te suffen in de zon. Hij had kennelijk nergens last van, terwijl ik toch met een licht nerveus gevoel in de buik het tuig op deed. Daan echter was alleen geïnteresseerd in alle aandacht van de mensen die kwamen kijken en filmen,en hem nog eens extra aaiden, ze vonden hem toch ietwat zielig nu zijn maatje er niet meer was, en Daan liet het allemaal over zich heen gaan.
Hij deed het echt geweldig, hij moest die zware antieke kar met die harde wielen alleen trekken. Maar oh, wat was ie stoer en braaf, niks kon hem aan het schrikken maken. Ik heb er naast gefietst, de vrouw van Bennie was toch enigsinds bang geworden, zij had Douwe met kar en al aan zien komen stormen en is de schuur in gevlucht... dus voor de veiligheid en om haar gemoedsrust ben ik naast Daan gaan fietsen. Hij deed het super goed en iedereen vond het geweldig. Zeker het jubilerende paar, voor hen was het een complete verrassing dat ze met de koets naar de zaal gingen.
Ik moet bekennen dat ik toch ook wel weer blij was dat we terug waren.
Maar het blijft vreemd, Daan alleen in de wei....
-
Lindatjuhhh
- Berichten: 4966
- Lid geworden op: wo 26 jan 2005, 17:33
- Locatie: Kerkrade
- Contacteer:
Ben vanmiddag, tussen de buien door, met Melanie een buitenrit gaan maken op Wanja, en Mel op Zowie, die voor het eerst naar buiten ging.
Toen ik daar op stal kwam, kreeg ik spontaan knikkende knieën en weer een brok in de keel. Ik was blij dat ik het verhaal niet weer opnieuw hoefde te vertellen. We hebben Wanja en Zowie klaar gemaakt en zijn lekker een buitenrit gaan maken. Was wel goed voor mijn zelfvertrouwen, hoewel ik wel vreselijk moest wennen aan Wanja, een fjord is immers een tikkie korter dan een fries
en ze had er zin in en dribbelde er vrolijk op los.
Zowie is echt een kei, voor het eerst een buitenrit en geeft nergens een krimp om en wil lekker voorop lopen.
Ben blij dat ik het gedaan heb en even een fjord onder de kont had en geen fries. Heb Daan lekker een vrije dag gegeven, hij stond in zijn uppie achter in de wei en had ook geen zin om naar me toe te komen. Ik hoop dat hij niet loopt te verpieteren nu hij alleen is. Tzt komt er weer een fries bij, en ik hoop dat het dan weer een fijn maatje voor Daan wordt.
Toen ik daar op stal kwam, kreeg ik spontaan knikkende knieën en weer een brok in de keel. Ik was blij dat ik het verhaal niet weer opnieuw hoefde te vertellen. We hebben Wanja en Zowie klaar gemaakt en zijn lekker een buitenrit gaan maken. Was wel goed voor mijn zelfvertrouwen, hoewel ik wel vreselijk moest wennen aan Wanja, een fjord is immers een tikkie korter dan een fries
en ze had er zin in en dribbelde er vrolijk op los.Zowie is echt een kei, voor het eerst een buitenrit en geeft nergens een krimp om en wil lekker voorop lopen.
Ben blij dat ik het gedaan heb en even een fjord onder de kont had en geen fries. Heb Daan lekker een vrije dag gegeven, hij stond in zijn uppie achter in de wei en had ook geen zin om naar me toe te komen. Ik hoop dat hij niet loopt te verpieteren nu hij alleen is. Tzt komt er weer een fries bij, en ik hoop dat het dan weer een fijn maatje voor Daan wordt.
Het was zeker zeer geslaagd (tussen de onweersbuien door ) en ik vond het echt moedig van je dat je er zo mee weg reed. Wanja is een echte drammer als ze buiten is, ze wordt er een beetje te fanatiek van 
, maar je ging er goed mee om 
We hebben al afgesproken dat we dit zeker vaker gaan doen, kun je alvast wegdromen over je toekomstige Fjord
Met Daan komt het wel goed, straks even afwachten hoe hij het nieuwe maatje gaat vinden.
) en ik vond het echt moedig van je dat je er zo mee weg reed. Wanja is een echte drammer als ze buiten is, ze wordt er een beetje te fanatiek van , maar je ging er goed mee om We hebben al afgesproken dat we dit zeker vaker gaan doen, kun je alvast wegdromen over je toekomstige Fjord
Met Daan komt het wel goed, straks even afwachten hoe hij het nieuwe maatje gaat vinden.
-
Senna&Cajra
- Berichten: 4080
- Lid geworden op: vr 09 feb 2007, 19:49
Ik heb inmiddels al weer een aantal buitenritten met Daan gemaakt, tussen de buien door... Dat ging prima, ik merk geen verschil aan hem als toen Douwe er nog wel was.
Van de menlessen is nog niet veel terecht gekomen, steeds te slecht weer, en eerlijk gezegd vind ik dat niet zo heel erg. Deze hele geschiedenis gaat je natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Nu heeft het wat tijd gehad om te "slijten" en hopen we weer te kunnen genieten van de komende menlessen. Ik had met Daan al een keer gemend, maar Marian is nog niet weer op de koets geweest. Voor haar zal het ongetwijfeld even slikken zijn. Maar ze zit er niet alleen, dat scheelt wel.
Ik moet wel bekennen dat ik het er eerst moeilijker mee had dan ik dacht, ik dacht als ik er niet meer aan denk gaat het nare gevoel wel weg. Dus niet, er hoefde maar dit te gebeuren of ik barstte in tranen uit. Maar goed ook, lucht op en erover praten ook!! Nog steeds droom ik er af en toe over, zeker als ik bij Daan geweest ben. Maar ook dat wordt minder. Met de tijd zal het slijten, maar vergeten doe ik het mijn hele leven niet meer.
Inmiddels staat er weer voor tijdelijk een pony bij Daan in de wei, een haflingermerrie. Hij vindt het prima. Als we terug komen en ik Daan in de wei zet loopt hij een stukje de wei in, hinnikt een keer en Belle komt eraan... (echte liefde )
Voor de rest heb ik met de paarden natuurlijk ook niet stil gestaan en heb inmiddels bij mijn vriendin een les meegedaan op haar fjord, Zowie en een leuke buitenrit gemaakt....
Erg leuk paardje, moet natuurlijk nog veel leren, maar hij zit prima en loopt fijn. Toch fijne gangen zulke gele monsters....
Zo anders als een fries...
Van de menlessen is nog niet veel terecht gekomen, steeds te slecht weer, en eerlijk gezegd vind ik dat niet zo heel erg. Deze hele geschiedenis gaat je natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Nu heeft het wat tijd gehad om te "slijten" en hopen we weer te kunnen genieten van de komende menlessen. Ik had met Daan al een keer gemend, maar Marian is nog niet weer op de koets geweest. Voor haar zal het ongetwijfeld even slikken zijn. Maar ze zit er niet alleen, dat scheelt wel.
Ik moet wel bekennen dat ik het er eerst moeilijker mee had dan ik dacht, ik dacht als ik er niet meer aan denk gaat het nare gevoel wel weg. Dus niet, er hoefde maar dit te gebeuren of ik barstte in tranen uit. Maar goed ook, lucht op en erover praten ook!! Nog steeds droom ik er af en toe over, zeker als ik bij Daan geweest ben. Maar ook dat wordt minder. Met de tijd zal het slijten, maar vergeten doe ik het mijn hele leven niet meer.
Inmiddels staat er weer voor tijdelijk een pony bij Daan in de wei, een haflingermerrie. Hij vindt het prima. Als we terug komen en ik Daan in de wei zet loopt hij een stukje de wei in, hinnikt een keer en Belle komt eraan...
(echte liefde )Voor de rest heb ik met de paarden natuurlijk ook niet stil gestaan en heb inmiddels bij mijn vriendin een les meegedaan op haar fjord, Zowie en een leuke buitenrit gemaakt....
Erg leuk paardje, moet natuurlijk nog veel leren, maar hij zit prima en loopt fijn. Toch fijne gangen zulke gele monsters....
Zo anders als een fries...
OHww wat vreselijk! Je zal er nog wel tijd last van krijgen. Het lijkt me echt vreselijk om te zien. MIjn opa en oma hebben ook een ongeluk gehad met de kar op de dwingeloose 4 daagse vorig jaar, de haflinger kan niet meer van de kar, maar leeft nog wel. Mijn oma durft niet meer op de kar. Ik hoop dat jij dat wel weer gaat durfen. Ik wens je heel veel sterkte!
Vera toch nog beetje ''mijn'' topper!
Alinde mijn ster!!
26 mei 2009 geboren: Finn een (reinar/anton)!!!!
5 mei 2011 geboren: Hjala!!
Alinde... bedankt voor alles meissie!
Alinde mijn ster!!
26 mei 2009 geboren: Finn een (reinar/anton)!!!!
5 mei 2011 geboren: Hjala!!
Alinde... bedankt voor alles meissie!
Ysha
Ik lees je hele verhaal nu pas!
Wat een verschrikking als je zoiets meemaakt........
We mennen nu bijna 15 jaar en hebben ook al het een en ander meegemaakt.
Van aan de kletter (on niets!) tot op hol voor wel degelijk iets,omslaan,in de sloot met het 4-span,met kar en al om in een hindernis.....noem maar op!
Hoe langer je rijdt/ment hoe meer je mee gaat maken.
Met het makste paard,gebeurt er net zo goed iets en jullie valt absoluut niet te verwijten!!
Was Douwe een driftkikker,gooide hij wel vaker z'n kont op o.i.d?
Wat zal je in angst hebben gezeten.
Toch komt die schrik er later pas uit,he?
Niet op het moment zelf!
Ontzettend knap dat je al een aantal keer weer ingespannen hebt!
Ik doe het na een incident telkens met gemengde gevoelens en vraag me af,waarom ik dit ook alweer zo leuk vindt.....?
Na een tijdje verdwijnt dat rare gevoel in je buik weer en probeer je weer wat te genieten.........
In jullie geval is het frustrerent en moeilijk dat je het paard verloren hebt.
Je blijft met vragen zitten als''waarom'' en ''wat als''
De film speelt zich 100x in je hoofd af en vergeten zal je het niet!
Ik wil je nog alle plezier met Daan toewensen en hopelijk komt er met de tijd een braaf maatje voor ém,zodat jullie je 2-span weer compleet hebben.
Men/rijdt met plezier,geef het een plekje....net zoals het verlies van Douwe!
Er zijn nog zoveel mooie momenten die je tegen komt,geniet ervan!
Sterkte!
Wat een verschrikking als je zoiets meemaakt........
We mennen nu bijna 15 jaar en hebben ook al het een en ander meegemaakt.
Van aan de kletter (on niets!) tot op hol voor wel degelijk iets,omslaan,in de sloot met het 4-span,met kar en al om in een hindernis.....noem maar op!
Hoe langer je rijdt/ment hoe meer je mee gaat maken.
Met het makste paard,gebeurt er net zo goed iets en jullie valt absoluut niet te verwijten!!
Was Douwe een driftkikker,gooide hij wel vaker z'n kont op o.i.d?
Wat zal je in angst hebben gezeten.
Toch komt die schrik er later pas uit,he?
Niet op het moment zelf!
Ontzettend knap dat je al een aantal keer weer ingespannen hebt!
Ik doe het na een incident telkens met gemengde gevoelens en vraag me af,waarom ik dit ook alweer zo leuk vindt.....?
Na een tijdje verdwijnt dat rare gevoel in je buik weer en probeer je weer wat te genieten.........
In jullie geval is het frustrerent en moeilijk dat je het paard verloren hebt.
Je blijft met vragen zitten als''waarom'' en ''wat als''
De film speelt zich 100x in je hoofd af en vergeten zal je het niet!
Ik wil je nog alle plezier met Daan toewensen en hopelijk komt er met de tijd een braaf maatje voor ém,zodat jullie je 2-span weer compleet hebben.
Men/rijdt met plezier,geef het een plekje....net zoals het verlies van Douwe!
Er zijn nog zoveel mooie momenten die je tegen komt,geniet ervan!
Sterkte!
11-06-2008:Rust zacht grote,stoere Kor!
Inderdaad Hilde, je laat de hele film steeds weer door je hoofd gaan en denkt, hadden we maar dit of hadden we maar dat, of, wat als...
Maar op het moment dat je merkt dat de koets dreigt om te kiepen denk je nergens meer aan en spring je eraf, als je eronder komt ben je nog verder van huis. De schrik komt inderdaad later, op het moment zelf is het net een roes, een film die gedraait wordt en jij staat er naar te kijken.
Het ergste is dat je niks meer kunt doen voor Douwe, je bent overgeleverd aan de adviezen van de dierenarts, die op dat moment zelf even niet wist wat te doen en met een collega moest bellen....
Je ziet het dier lijden en dat is het aller ergst, daar krijg ik nog tranen van in de ogen als ik daar aan denk.
Douwe was altijd al een paard dat steeds fratsen had, zowel onder het zadel als voor de koets. Onder het zadel zag altijd wel wat, we waren het erf nog niet af of hij stond alweer achterstevoren op de weg om een spurt terug naar huis te maken. Daan en ik keken dan maar weer achterom om te zien wat hij nu weer had...
Voor de koets schoot hij ook een keer in volle galop ervandoor, Daan was degene die op een gegeven moment opzij hapte, zo van, doe normaal, loop toch niet zo hard, daar wordt je moe van.... hij remde de combinatie dan weer af, maar je schrikt je te pletter....
Ik zal nooit beweren dat met Daan alles vlekkenloos zal verlopen, maar zulke rare fratsen heeft hij niet, daar vertrouw ik hem in, hij is echt een lief en braaf paard. Als hij al schrikt springt ie een keer opzij en indien nodig briest hij een keer, that's it. Als hij al fratsen heeft is het wel dat hij graag bepaald wat de kortste route naar huis is, desnoods achterwaarts..
Zaterdag hebben we een koetsentocht, ik ga lekker met een kennis met Daan genieten, we zijn niet alleen, er zijn dan wel een aanspanning of 10 dat scheelt ook. Hopen dat het weer eens meezit.
Maar op het moment dat je merkt dat de koets dreigt om te kiepen denk je nergens meer aan en spring je eraf, als je eronder komt ben je nog verder van huis. De schrik komt inderdaad later, op het moment zelf is het net een roes, een film die gedraait wordt en jij staat er naar te kijken.
Het ergste is dat je niks meer kunt doen voor Douwe, je bent overgeleverd aan de adviezen van de dierenarts, die op dat moment zelf even niet wist wat te doen en met een collega moest bellen....
Je ziet het dier lijden en dat is het aller ergst, daar krijg ik nog tranen van in de ogen als ik daar aan denk.
Douwe was altijd al een paard dat steeds fratsen had, zowel onder het zadel als voor de koets. Onder het zadel zag altijd wel wat, we waren het erf nog niet af of hij stond alweer achterstevoren op de weg om een spurt terug naar huis te maken. Daan en ik keken dan maar weer achterom om te zien wat hij nu weer had...
Voor de koets schoot hij ook een keer in volle galop ervandoor, Daan was degene die op een gegeven moment opzij hapte, zo van, doe normaal, loop toch niet zo hard, daar wordt je moe van.... hij remde de combinatie dan weer af, maar je schrikt je te pletter....
Ik zal nooit beweren dat met Daan alles vlekkenloos zal verlopen, maar zulke rare fratsen heeft hij niet, daar vertrouw ik hem in, hij is echt een lief en braaf paard. Als hij al schrikt springt ie een keer opzij en indien nodig briest hij een keer, that's it. Als hij al fratsen heeft is het wel dat hij graag bepaald wat de kortste route naar huis is, desnoods achterwaarts..
Zaterdag hebben we een koetsentocht, ik ga lekker met een kennis met Daan genieten, we zijn niet alleen, er zijn dan wel een aanspanning of 10 dat scheelt ook. Hopen dat het weer eens meezit.
Als het goed is wordt het vanaf Vrijdag een beetje meer zomer met rond de 20 a 25 graden!
Hopelijk kan je enorm genieten van een mooie koetsentocht samen met je kennis!
Petje af dat je zo snel weer op de wagen zit en er weer helemaal voor gaat.
Ik stapte vaak weer met een raar gevoel op de wagen en was altijd blij dat we weer thuis waren...
Veel suc6 en plezier van het weekend!
Maak je leuke foto's,dan hebben we een idee bij je aanspanning?
Vindt ik wel erg leuk om eens te zien!
Foto's van ons span friezen staat ergens bij Pics Plaza onder ''paardenvierdaagse Epe''
maar je zal wel even moeten zoeken denk ik...
Hopelijk kan je enorm genieten van een mooie koetsentocht samen met je kennis!
Petje af dat je zo snel weer op de wagen zit en er weer helemaal voor gaat.
Ik stapte vaak weer met een raar gevoel op de wagen en was altijd blij dat we weer thuis waren...
Veel suc6 en plezier van het weekend!
Maak je leuke foto's,dan hebben we een idee bij je aanspanning?
Vindt ik wel erg leuk om eens te zien!
Foto's van ons span friezen staat ergens bij Pics Plaza onder ''paardenvierdaagse Epe''
maar je zal wel even moeten zoeken denk ik...
11-06-2008:Rust zacht grote,stoere Kor!
Gisteren hebben we dan eindelijk weer eens een menles gehad.
Ik heb Marian meteen laten mennen, die had er nog niet weer achter gezeten sinds het ongeluk en dacht dus dat dit mijn les zou worden. Mooi niet, ik had er allang weer achter gezeten en vond toch dat zij het moest proberen, van uitstel komt afstel, beter voor je gevoel om er weer mee te beginnen en het ging super. Daan was zijn brave zelf en dat geeft zeker een fijn gevoel. Aangezien ik eerder weg moest heeft Marian de les afgemaakt en ze liet me weten dat het prima gegaan is. (ik had niet anders verwacht met zo'n heerlijke knollie )
Ze gaf nog wel aan in het begin dat ze even een wee gevoel in de buik had, maar dat ging al gauw over toen de les begon.
Ik heb in ieder geval veel zin in de koetsenrit van zaterdag, ik hoorde ook al dat het weer goed wordt.
Ik ga er voor en denk maar niet teveel aan wat er gebeurd is, dan zou ik nooit meer achter een paard moeten gaan zitten, en ja, dat zie ik dus echt niet zitten. Het is veel te leuk om te doen en geniet er teveel van!!
Ik zal eens zien of ik er foto's van kan maken en kan plaatsen.
Ik heb Marian meteen laten mennen, die had er nog niet weer achter gezeten sinds het ongeluk en dacht dus dat dit mijn les zou worden. Mooi niet, ik had er allang weer achter gezeten en vond toch dat zij het moest proberen, van uitstel komt afstel, beter voor je gevoel om er weer mee te beginnen en het ging super. Daan was zijn brave zelf
en dat geeft zeker een fijn gevoel. Aangezien ik eerder weg moest heeft Marian de les afgemaakt en ze liet me weten dat het prima gegaan is. (ik had niet anders verwacht met zo'n heerlijke knollie )Ze gaf nog wel aan in het begin dat ze even een wee gevoel in de buik had, maar dat ging al gauw over toen de les begon.
Ik heb in ieder geval veel zin in de koetsenrit van zaterdag, ik hoorde ook al dat het weer goed wordt.
Ik ga er voor en denk maar niet teveel aan wat er gebeurd is, dan zou ik nooit meer achter een paard moeten gaan zitten, en ja, dat zie ik dus echt niet zitten. Het is veel te leuk om te doen en geniet er teveel van!!
Ik zal eens zien of ik er foto's van kan maken en kan plaatsen.