

Dacht dat ik wel aardig nuchter was, maar was toch wel flink overstuur toen ik het hoorde. Dit is nu al het vierde jaar achtereen dat het mislukt (wel haar eerste abortus). Dit jaar was ik zo blij dat ze eindelijk (na maar liefst vijf cycli gedekt te zijn) drachtig werd, dat het nu toch wel een enorme teleurstelling is. Je verheugt je toch op zoiets!
Ik weet dat ik niet mag zeuren, want gelukkig was er niks mis met een van de paarden verder, dat zou nog veel erger zijn. Paula is ook helemaal onderzocht door de veearts en verder helemaal gezond. Mijn ouders houden haar nu goed in de gaten en temperaturen haar, maar alles lijkt goed gelukkig. En dat is het belangrijkst!
Moest ook wel even slikken toen mijn moeder vertelde dat ze de vrucht in de stal er naast hadden gelegd (zodat de dierenarts er nog naar kon kijken) en dat Paula er echt continue naar keek. Ze leek er zelf ook echt moeite mee te hebben, alsof ze het zich realiseerde, dat zei de dierenarts ook. Voelde me voor het eerst schuldig dat ik in Ierland zit en haar niet eens even een knuffel kon brengen.
Het was overigens een hengstveulentje.
Het bizarre aan het verhaal is overigens dat ik de nacht van donderdag op vrijdag voor het eerst gedroomd had dat het veulen geboren werd. Die ochtend vertelde ik dat aan Claire (het meisje waarmee ik in Ierland ben) en die zei meteen: oh, oh. In mijn droom was overigens alles wel goed, maar die avond heeft Paula dus geaborteerd

Hieronder nog twee foto's van de vrucht, exact 8 maanden oud dus:

