Leuk ook te zien dat Meline en Anton evenals Manus en Pauliena in het rijtje nog gaan voor een nieuwe generatie.
Oudste van het stel hier, Anton, gaat zijn gangetje, wordt nu duidelijk dagje ouder (denk dat die wel de nodige slijtage heeft) qua lichaam. Merk ook wel dat ik hem vaker zie liggen rusten het afgelopen jaar, eerder zag je dat nooit tenzij hij zichzelf weer eens had vastgerold in de stal (wat hij nu overigens ook nog wel kan). Heb ook wel het idee dat zijn gehoor iets minder scherp wordt, nooit gedacht dat ik dat nog eens over een paard ging zeggen. Eerder kon ik krap aan over het pad voor de stal langs lopen of hij liet blijken dat ie mij opgemerkt had (lekkers!!), maar vandaag de dag red ik het ook nog wel tot naast zijn stal alvorens hij reactie geeft. Qua koppie doet hij dit topic nog ruim voldoende eer aan. Rijden doet hij enkel nog met lichtgewichtjes, zo nu en dan eens. Voor de wagen staat hij ook nog enkel voor bijzondere gelegenheden, vrijwel niet dus. Overbuurmeisje van acht (?) tut geregeld nog eens op haar manier met Anton, dan moet hij even zijn pennypony-rol vervullen. Verder hoeft hij eigenlijk alleen zichzelf vermaken en dat lukt hem heel best. Ach en genieten van hem blijf ik doen, met name als ik m zo tevreden in 'zijn' weitje zie staan als hij weer eens alles staat te observeren...wat kun je dan een voldoening halen uit alleen de aanwezigheid al van een paard.
Soms krijg ik nog wel eens de kriebels, dat ik graag er nog weer eens ouderwets op zou willen stappen...even rondje onbezorgd naar buiten, maar dat doe ik hem toch echt maar niet meer aan.
