Mijn grootste schrik is uitgekomen, mijn zus is na 4.5 jaar terug gekomen en heeft Jalenka weer 'overgenomen'.
Mijn zus denkt dat ze goed doet voor me. Maar denk dat ze het totaal niet begrijpt wat ze me aandoet.
Mijn pa (van wie de pony eigenlijk is) doet gewoon met haar mee. Die krijg ik zelfs niet meer te zien of aan de lijn.
Ik ga nog even een klein overzichtje maken, van de 4 turbulente jaren die ik samen met Jalenka gehad heb.
Vanaf mei 2009:



Hier geef ik geen commentaar meer bij.
winter 2009:



Dit was een zware winter.
jalenka had aan 3 voeten rotstraal en het enige dat ze kende was kloppen naar ons.
Mijn man hefte haar voeten op en ik behandelde de zool en straal met jodiumtinctuur. Leslie had toen altijd een tok op, bodyprotector aan en schoenen aan met stalen tippen om zichzelf toch een beetje te beschermen.
Voorjaar 2010:

net bloedwormen geconstateerd (jep, nog niet genoeg voor gehad)




tja, bij deze foto ...


even een voorbeeldfoto van haar grootste mankement
Showen heeft ze ondertussen ook geleerd (met Githa als leermeester moest dat wel lukken)



Ons toppunt, najaar 2010, 35 punten op keuring:


zadelmak geboren:

februari 2011:



zomer 2011:


cursus grondwerk (in gietende regen, met sandaaltjes aan, tja, ik vertrouw mijn paard. Ook 1 van de weinige foto's waar ik op sta.)
eerste zadel:

eerste keer erop: (ik dolgelukkig, Jalenka dacht er het hare van)

2012:




2013:


(ik kan niet aan mijn rijfoto's aan van dit jaar, heb er wel, maar nooit het ding gehad om ze te uploaden aangezien ik geen krack ben)
laatste foto van haar:

Het zijn veel foto's, maar merk dat er veel mensen op fw haar verhaal toch niet kennen.
Ook wou ik haar nog even in de kijker zetten want nu zal ik haar niet meer volgen.
(Volgens mijn zus mag ik er nog mee gaan rijden, maar zo wil ik er niets meer mee te maken hebben. Heb al genoeg schrik dat ze binnen enkele maanden weer zoals in 2009 bij ons op de weide gaat belanden.)
Jalenka meisje,
het ga je goed
het is tijd om op eigen benen te staan
maak me trots
