)Maar goed....niet getreurd...het weer was mooi en iedereen leek goed gehumeurd
Timor werd als eerste gepresenteerd en vervolgens Anton. Ik zei dus tegen Cayleigh "pak de camera maar en maak maar mooie foto's van de papa van Cos"....het volgende dat ik echter vanuit mijn ooghoeken zag, was dit:
1. Foto met dank aan Ivonne
2. Maar...waar wij (okay okay..ik geef het toe....niet 'wij' maar 'IK') natuurlijk vooral voor kwamen is MANUS!
3. Hier zou Cayleigh dus op gaan rijden. Gelukkig had Lisa zich laten overhalen om eerst te rijden (volgens Edgar had ze nog wel tot 20.00 uur 's avonds mogen doorrijden vooraleer Cayleigh erop mocht). Wat een power-house!
4. Nadat we 2 slagen in de beugelriemen hadden gefabriceerd, was het dan zover....
5.
6.
7. Andere mensen kiezen ervoor om "bergopwaarts" te fotograferen...Edgar kiest voor het tegenovergestelde
8. Met dank aan Ivonne
9.
10.
Alles was goed, alles was prachtig en Manus was uber-geweldig!
Cayleigh had edoch geregeld dat zij ook nog op Drafur zou rijden. Drafur bleek evenwel een heeeeeeeel ander type dan Manus...11. Cayleigh vond hem mooi...zo vreselijk mooi....
12.
13. Drafur houdt van hard.......(het moge duidelijk zijn dat ikzelf daar minder van gecharmeerd ben dan Drafur)
14. Maar goed....Cayleigh houdt ook van hard....(ik nog steeds een heel stuk minder....)
15. Drafur had inmiddels het idee "als hard goed is, zal nog wat harder ook wel okay zijn"...Cayleigh vond het hier nog steeds prachtig....(en misschien ten overvloede, ikzelf vond het steeds minder prachtig en dacht met steeds warmere (zo dat al mogelijk is) gevoelens aan Manus...
16. Voor Drafur evenwel was de logische gevolgtrekking...."als harder dan ook goed is........." en vul zelf maar in...Het vedergewichtje op zijn rug had niet veel meer in te brengen en het ging loeihard...
17. Janna gaf Cayleigh aanwijzingen om hem in de hoek te sturen maar Cayleigh ontdekte dat een racende Welsh sturen een stuk gemakkelijker is dan een tankende "man van staal". Drafur maakte een supersnelle ontwijkingsmanoeuvre om Janna heen en de arme Cayleigh belandde op Wanneperveense bodem. Met de schrik en een pijnlijke vinger vrijgekomen, klom ze er evenwel (met hulp want die hengsten zijn best hoog) meteen weer op! Retedapper, ik had het zelf niet gedurfd!
18. Onderweg zijn wij wat gaan eten en om mijn solidariteit te betonen met Cayleigh zei ik "wat een stomme knol zeg, die Drafur" waarop zij verontwaardigd zei "MAMA! Hij is supergaaf!"...zo zie je maar, als moeder doe je het nooit goed. Hoe dan ook, een enerverende dag...Manus mag zonder strikje erom (en zonder ballen graag) zo bij mij afgeleverd worden. Cayleigh is aan het sparen voor Drafur (ze heeft net geteld en er zit 7,38 euro in haar portemonnee...het is dat je het weet Bart...binnenkort komt ze eraan (geen vrees, dit is zo ongeveer de max die Cayleigh op elk gegeven moment in haar tasje weet te houden (shopaholic!))
Toch geldt, vooral voor mij,...home is where the heart is....dus thuisgekomen heb ik nog even het allerbestigste paard voor de kar gespannen....
19. Ook Cayleigh had er trouwens nog geen genoeg van.....
20. En zelfs Edgar hebben we voor het eerst "zo gek gekregen" dat hij een paar rondjes met Cos gestuurd heeft....
Een druk bezette dag dus gisteren maar we hebben genoten. Nogmaals onze hartelijke dank aan de organisatie-dames en natuurlijk aan Bart voor het ter beschikking stellen van zijn machtige paarden. Het is toch heel bijzonder hoe dit allemaal maar kan en mag!
maar je schijnt er beter van te leren rijden 
)
). Als ik van Cos val, kun je het tenminste bijna "ongracieus afstappen" noemen in plaats van vallen 
