Een paar weken geleden kwamen er nog maar 2 van de 4 paarden bij het voer. Na inspectie van Bart bleken de 2 missende dieren op een eilandje te staan. Ze zijn daar wel half en half door het water terechtgekomen, maar ze durfden er niet meer vanaf..
Dus die zaterdag togen Bart, Annabel, Janna, buurjongen Nick en ik, gewapend met Pauliena, tuig, touwen en halsters naar het natuurgebied. Pauliena was mee, mochten de dieren wat hulp nodig hebben.
Op weg naar het eiland zat ik natuurlijk al vast met mijn voet in de modder, maar Janna kon mij daar gelukkig uit helpen, hihi.. Na uitleg van Janna dat je gewoon óp de graspolletjes moest gaan staan gingen we weer verder
Aangekomen zei Bart dat niet iedereen mee hoefde het eiland op, Annabel ging als eerst achter Bart aan en nadat Janna en ik zagen dat Annabel bijna meteen tot aan haar onderbroek nat was besloten wij maar even te wachten.. Ehm, Bart je roept wel als je meer hulp nodig hebt he!!!!
Al snel zagen we dit:
Heel vaag tussen het riet kwam Bart aan met een fjord..
En niet al te lang daarna verscheen Bart echt in beeld met Floris.
Het was echt wel even een worsteling voor Floris (en Bart) om eruit te komen, eerst ging het met wat tegenzin, maar toen Floris Pauliena zag was hij al wat gemoriveerder om toch verder door het water te gaan.. Rustig aan en met aan paar sprongen wist hij het droge weer te bereiken.
Hier uitblazend achter Pauliena:
Dat was nummer 1. Nu liep er nog een op het eiland, eentje die nog niet al te tam was, geboren in de kudde en dus nog weinig in handen gweest. Uiteindelijk is die via een andere kant over een sloot gesprongen en ook hij heeft het droge weten te bereiken.
Dus liepen Bart en Annabel terug naar ons om richting huis te gaan. Natuurlijk moesten zij ook nog langs de route die Floris had genomen.. Ik mocht jullie deze foto's niet onthouden, hihi..
En dan denk je dat je er bent, alles goed en wel..
Ineens een harde schaterlach, sommigen kunnen zich er wat bij voorstellen, gevolgd door een kreet, help ik zit alweer vast!!
Ik stapte dus weer mooi tussen twee graspolletjes en er was ineens geen bodem meer!! Voelde mijn been steeds verder wegzakken. Laars was ook al uit beeld verdwenen..
Janna kon mij ondersteunen, begon al aan mij te trekken, maar ik was bang dat ik zou vallen en ik had de camera. Maar ik zat ook echt muurvast!!
Annabel kwam ook aangesneld en die begon dus ook keihard te lachen toen ze zag hoe diep ik erin zat, inmiddels deed ik het al bijna in mijn broek
. Annabel probeerde mijn laars uit te graven, maar dat lukte niet. Bart zei dus, nou uit die laars, ga maar op de sok verder, hihi..Vervolgens heeft hij een tang uit de auto gehaald om mijn laars weer uit de modder te krijgen, hihi..
Eén laars en een sok..
En Annabel die een poging doet om mijn laars uit de modder te trekken..
.
.
