roelieboelie schreef:
Ik bedoel…met een ”mens” (om het dan ook maar even extreem te benoemen) kun je een toekomst opbouwen. Toch? Kan dat met een paard? Nee toch? Kinderen….samenwonen….gelukkig samen zijn….samen je bijdrage geven aan de maatschappij..…praten over problemen en dan ook reactie terug krijgen…..lekker knuffelen….zorgdragen voor elkaar...etc...etc.
Mannen... of jochies in jouw geval... je moet maar zien of je er wat aan hebt, of ze trouw zijn, tijd voor je maken, van je houden, met je knuffelen, kindjes met je krijgen (en alleen met jou, niet ook met de secretaresse), scheiden, niet alleen aan seks en voetbal denken en bij je blijven tot de dood je scheid. In de huidige maatschappij ben je met relaties nergens zeker van, waar moet je dan een toekomst mee opbouwen???
En als manlief de benen neemt omdat de gemiddelde kerel zichzelf niet meer in bedwang kan houden (veel vrouwen trouwens ook niet hoor
) dan zit ze straks zonder vent en zonder paard. Wat blijft er dan over?
Het is toch logisch dat je sommige dingen moet opofferen voor je relatie, geven en nemen…ik had een eigen bedrijfje, dit heb ik moeten stoppen omdat ik er geen tijd meer had wegens mijn vriendin…dat bedrijfje was er ook eerder dan mijn vriendin, maar dan laat ik mijn vriendin toch niet gaan omdat ik verder wil met mijn bedrijfje? Dat is toch het zelfde....alleen is ""paard"" nu vervangen door ""eigen bedrijf".
Als jij een goedlopend bedrijf had heb je die echt niet opgezegd voor je vriendin (bovendien vraag ik me af of zij dat uberhaubt van je zou willen/eisen, maar goed). In een relatie moet iedereen zijn eigen dingen kunnen doen. Naast de paarden is er voor de vrouwen vaak ook nog werk. Ik kan me niet voorstellen dat jij werk op moet zeggen voor je meisje. Dan kan je niet veel toekomst opbouwen zonder centjes
Mijn vriendin heeft, toen we net hadden, letterlijk tegen mij gezegd: “mijn paard staat op nummer 1”…recht in mijn gezicht..….daar schrok ik zo ontzettend van…draaide me om en heb de hele avond niks meer tegen der gezegd…..dat vergeet ik nooit meer….Gelukkig is ze in de afgelopen maanden veranderd, en is ze (gelukkig!!!) afgestapt van dit standpunt.
Als je een relatie aangaat moet je voor “de volle 100%” voor elkaar gaan, dat gaat niet als “’n paard” op 1 staat.. Dat doet zo ontzettend veel pijn bij de ander….Het is net zoiets als: ”ja ik ben wel verliefd op je, maar ik vind die jonge eigenlijk leuker”
Weet je waar het probleem inzit met de zin 'mijn paard staat op nummer 1'? Als jij moet plassen ga je naar de wc, je verschoont hopelijk je eigen bed en kan zelfstandig douchen. Als jij je wc zat bent omdat die te klein is om je hele dag in door te brengen, doe je de deur open en ga je iets anders doen. Sporten, werken, boodschapjes doen, met je meisje naar de kroeg. Je koopt zelf je kleding, gaat zelf naar de dokter als je ziek bent en als iets je niet bevalt dan heb je een mond om dat duidelijk te maken.
Dat paard heeft dat niet. Die staat in een hok van 3 bij 3 (vergelijk dat maar is met 23 uur per dag op je wc wonen) en is volledig afhankelijk van de persoon die voor hem zorgt en hem misschien 2 uur per dag verlost van die krappe ruimte.
Als een man dat niet snapt, daar niet met zijn kop bij kan omdat zijn eigen zielige ikje misschien 2 uur per dag minder de aandacht krijgt... mijn god berg je dan als vrouw maar als je met zo'n kerel aan kinderen begint. Dat gaat niet goed dames, die pakt direct zijn secretaresse. Iets wat volledig afhankelijk van je is komt altijd op plaats nummer 1. Wen er maar vast aan voor als je ooit kinderen krijgt, die zijn ook afhankelijk en kan je nu al met 100% zekerheid zeggen dat die straks voor gaan op jou.
Dat iemand tijd besteed aan zijn paard betekend niet dat je niet alsnog 100% voor je relatie kan gaan, maar een beetje begrip voor je vriendin dr liefde voor een dier kan je vast opbrengen als je van haar houdt
Laat ik voorop stellen dat ik het allemaal prima vind, een vriendin met een paard.. GEVEN en NEMEN. Maar je moet een grens trekken. En dat is belangrijk in een relatie. Ik heb niks met dieren, niks met paarden. Sterker nog, toen ik het eerst op die manage kwam was ik gewoon bang (al die gekke geluiden en reusachtige paarden…). Maar ik deed het wel. Ik was bang om op een paard te zitten, maar ik deed het wel. In de zomer ga ik paardrijden met me vriendinnetje, niet vaak, maar wel eens. Ik doe het en vind het stiekem ook wel leuk. Ik praat met haar over der paard (nu wat minder (gelukkig

)). Ik ga soms mee naar haar manage, ook al vind ik het niks, ik doe het voor haar.
Dat je met haar mee gaat naar de manege is alleen maar goed voor je relatie. Ik ben er zelf nooit voorstander van om iemand die bang is te verplichten met paarden om te gaan. Als jij niks met die dieren hebt vind ik dat je het recht hebt om er niks mee te hebben. Dat is ook geven en nemen. Als jij iets van jouw hobby hebt gaat ze dan vast ook met jou mee, ook al vind ze er misschien net zo min wat aan als jij aan paarden.
En ja, ze is nu aan het afstuderen en heeft geen tijd voor der paard. Doordeweeks laat thuis en in het weekend bij mij of ik bij haar (laatste tijd niet meer zoveel), net zoals de topic starter. Ze komt niet meer aan haar paard toe….Ze zit er ook over te denken om haar paard weg te doen….en dat vind ze heel moeilijk….en dat begrijp ik ook wel….ik denk soms dat ze denkt dat ze het paard weg moet doen omdat dat van mij “moet”.
Maar dat is helemaal niet zo, ik vind een paard prima, maar als je plannen hebt om samen te gaan wonen, heb je je geld en tijd hard genoeg nodig. Een paard kost je toch al gauw 200-300euro per maand. Met dit geld kun je een berg andere handige dingen doen, zoals inrichting van je nieuwe huis etc. In zo’n dingen denk ik erg praktisch/nuchter…omdat ik niks met dieren heb (nee kom niet aanzette dat ik geen gevoel heb, dat ze zelf moet weten wat ze met haar geld doet, etc). We proberen daarom nu een oplossing te vinden, paard leasen, of ergens op een goedkope stal te zette, of toch maar verkopen en er over 3 jaar spijt van krijgen ;-). Je hebt immers een hobby nodig en dit is haar favoriete hobby. En die kun je niet zomaar afpakken.
Meiden die hun paard verkopen krijgen er heel vaak spijt van. Zie eerst uit te vinden of ze hem weg doet voor jou, vanwege de drukte nu of dat ze er geen zin meer in heeft. Je hebt niks aan huilende vrouwen, geloof me maar
Op het begin van onze relatie had ik er ontzettend moeite mee dat ze een paard had, ik zag het echt als concurrentie,, als ik dan bij haar was ging ze elke dag naar der paard toe en zat ik daar maar daar thuis 2.5uur te niksen(ja, ik ga ook wel eens mee, maar niet elke dag!)….dat is niet leuk als je een treinreis van 3.5uur heen en 3.5uur terug moet doen….Heb je echt het gevoel dat je naar de “2de plek” wordt geschoven, dat gevoel had ik ook echt en het had niet langer moeten duren (er waren nog een aantal andere problemen

) of zij was “exit” om het maar even in woorden te zeggen zoals in een van bovenstaande quotes staat. Dat klinkt hard he? Nou, zo hard klinken die bovenstaande quotes dus ook in mijn oren.
Waarom doen die quotes van andere meiden jou zo zeer? Zegt jouw vriendin precies hetzelfde als wij doen? Ik denk neit dat de mening van andere meiden iets te maken hoort te hebben met JOUW relatie
Je moet in elkaar investeren met behoud van je hobby
zonder extreem te worden, geven en nemen en respecteren.
Is alles wat extreem wordt uitgevoerd niet gewoon een onprettig iets? Je kan ook je hobby normaal uitvoeren, elke dag 2 uur naar je paard is niet extreem en ik neem aan dat als jij die 3,5 uur in de trein zit, je vriendin dat paard wel in die tijd kan doen zodat jij niet mee hoeft en jullie de tijd tussen het treinen in lekker samen door kunnen brengen.
Gelukkig respecteer ik haar nu dat ze een paard heeft en daar ontzettend veel om geeft, maar sommige reacties in dit topic gaan wel erg ver....
Ik schrijf dit verhaal omdat vele van jullie vanuit het zelfde oogpunt / erg eenzijdig kijken: “mijn paard is “heilig”, de rest kan stikken “…zo interpreteer ik het. Daarom deze reactie van een jongen om dit even te doorbreken. ;-)
P.S misschien is dit berichtje ook wel een stukje frustratie uiten en inzichten creëren...
Ik heb wel het idee dat je heel erg gefrustreerd bent, jaloers op een afhankelijk dier. Misschien toch beter om nooit kinderen te nemen, die nemen meer tijd in beslag en op de meest ongunstige tijdstippen ook.