Wat is wijsheid........?

[Viv]

Het is gewoon vervelend dat hij zo moeilijk is, ik heb echt nog nooit zo'n paard meegemaakt en hij lijkt qua karakter dan ook in de verste verte niet op Vinga,

Zolang jij hem blijft vergelijken met Vinga zal dit nooit ophouden. Je kunt van Dakoot geen Vinga maken, nu niet, nooit niet. En dat mag je ook niet van hem verwachten. Hij is zoals hij is.
En als hij dit gedrag nu weer vertoond heeft dat hele horsemanship geen effect gehad en heeft hij het spelletje mee gespeeld maar er geen moer van geleerd of het überhaupt geaccepteerd en blijkt totaal niet bevestigd. Anders zou hij nu niet terugvallen.

Ik snap helemaal dat jij extra voorzichtig bent nu, zou als ik jou was de verzorging nu echt uit handen gaan geven en af en toe een knuffel komen geven maar meer niet.

Zou hem ergens bij een ervaren persoon stallen de komende maanden (want na de bevalling ben je ook zomaar niet op de been), kost misschien wel meer maar hopelijk hou je er een leuker paard aan over.

[truus1970]

Ik wil niet vervelend doen, maar als de kleine er is, ben je ook extra voorzichtig! Je hebt dan wel een kleintje om voor te zorgen en als jou wat overkomt....

dit is wat mij ook door mijn hoofd speelt, sinds ik kinderen heb, ben ik een grote schijterd geworden terwijl mij het vroeger niet gek genoeg kon gaan.

Misschien is het toch een idee om dakota wel te verkopen en dan na de bevalling een fjord te zoeken die niet zo dominant is. Waar je niet bang voor hoeft te zijn.

[lientje]

Ik sluit me trouwens enorm aan bij Kel en CLau wat een etterbak, ik zou ook echt zo ermee omgaan, maar safety first he. Stoom zou echt uit mijn oren komen denk ik
En ik zou met een hoogzwangere buik ook niet een machtstrijd aangaan met zo'n paard, nu is mijn kleine 7 maanden en ik ben nu niet voorzichtiger dan voor de bevalling hoor. Wel voorzichtiger als toen we nog jong en onbezonnen waren maar dat is logisch.

[pjotr_nientje]

Eerlijk....??
Uit handen geven en wel zo snel mogelijk!
Dakota maakt nu echt misbruik van je, het is een slim paard en weet dit nu ook tegen je te gebruiken.

Ook na de bevalling ben je niet 1,2,3 weer op de been.
De eerste tijd staat helemaal in het teken van de kleine,geloof me dat het wel een paar maand duurt voordat je even gesetteld bent.

En wat hierboven al word gezegd,ook daarna ben je nog steeds voorzichtig.
Ik merk dat zelf nu ook nu emy er is,en dat terwijl cindy een stuk makkelijker is als dakota.
Als je tegen die tijd nog steeds dezelfde gevoelens/angst hebt dat er wat kan gebeuren ,zou ik toch de overweging maken om hem te verkopen
(hoe moeilijk dat ook zal zijn gezien je geschiedenis met hem )

[Brittlover]

Ik snap je twijfel eerlijk gezegd niet.... je het een kindje in je buik!!!
Wat als die trap wel raak was?? of er wel stroom op het draad stond???
Wat je overkomt kun je niets aan doen, maar de gedachte dat je het had kunnen verwachten...

Stel hij gaat bij een ander lopen draken, zolang diegene maar weet waar die aan begonnen is en wat ervaring heeft zal er heus niet zoveel fout gaan. In elk geval niet in verhouding met het risico wat in je buik zit.

[Anne&Wendie]

Eerlijk gezegd ben ik er niet zo van om mensen advies te geven maar wil hier toch even op reageren.

Ook ik zou proberen om Dakota zou snel mogelijk op een goed adres te krijgen.
Kan me wel voorstellen dat dat niet maar zo gaat, aanbod heb je genoeg maar financieel en emotioneel kan het knap lastig zijn.
Maar Andrea, als er nu toch iets gebeurt vergeef je het je zelf nooit en Dakota al helemaal niet.

Pfff wat zit je in een lastige en moeilijke situatie

[Roosjuh]

Ik zeg ook breng hem maar, al is het maar om jou in veiligheid te brengen en Dakota weer even een beetje bij te scholen. Ik zou het niet eens in eigen kring op lossen ik zou hem bij iemand onderbrengen die er ook al is het maar enkele dagen wat mee doet. Ik ken verschillende paarden die even ergens anders geweest zijn wegens angst van de eigenaar en die zijn allemaal zo terug gekomen dat de eigenaar er veel meer plezier mee heeft als voorheen. Het vertrouwen kan daarna weer met een nieuwe boost worden opgebouwd. En al de meiden die ik ken, waren niet zwanger (die kozen voor de veiligheid van zichzelf, jij moet al weer kiezen voor iemand anders).

[Dreeke]

Dakota gaat niet de verkoop in, ik weet dat dit tijdelijk is, want hij weet dondersgoed wat de bedoeling is alleen is hij super gevoelig voor mijn gemoedstoestand hij voelt gewoon dat ik bang ben nu, niet bang voor hem, maar bang dat hij mij pijn doet, of kan doen. Dat gevoel kan je ook niet uitgeschakelen, dat zit er en dat lijkt me erg logisch.
Ik weet Dakota zn andere kant, daar heb ik tenslotte naar toe gewerkt voor mn zwangerschap en ik weet dat hij ook
een goede kant heeft, alleen moet er iemand tegenover hem staan die stevig in zn schoenen staat en dat doe ik op
dit moment niet.

@ Viv: ik vergelijk hem niet met Vinga, waar lees jij dat? Ik heb alleen gezegd dat ik Vinga mis op zulke momenten. Dakota is Dakota en bovendien valt er niks te vergelijken. NH heeft zeker wel gewerkt, want hij weet het dondersgoed, maar zoals ik al zei, hij vangt gewoon elk signaal op van mij en maakt daar misbruik van, hij is gewoon zo donders slim, dat hebben al zoveel mensen beaamt.

Ik weet dan ook zeker dat als ik bevallen ben en ik me zelf niet kwetsbaar voel (wat niet wegneemt dat ik altijd voorzichtig moet zijn) dat het dan over is, want dan kan ik weer doorpakken.

@ Krista: lief je aanbod maar ik vrees dat het stalgeld bij jullie heel wat hoger is dan bij ons...

Hij loopt dagelijks op de wei, 24 uur wegzetten gaat niet, want het land word behoorlijk vertrapt met dit weer helaas...
Ik ga vragen of mn stalgenootjes met zn allen wat kunnen betekenen, want het gaat hier alleen om het uit de wei halen
en binnen zetten. Voor de rest doe ik niks met Dakota. Dat rijden is het punt niet, daar gaat hij niet dood van om een
lange tijd stil te staan, het is gewoon de omgang met mij op dit moment. Hij is erg dominant naar mensen toe dus als je hem
de kans geeft dan grijpt hij die zeker! Tja die kans geef ik hem ombewust helaas....

[Leentje]

wat een rotsituatie Andrea!
diegene, die jou toen lesgaf, kan die ook niet een keer per week met hem aan de slag?
dan word hij ook weer ff mentaal aan het werk gezet, en als dan je stalgenoten het buiten- en binnen zetten voor je kunnen doen, heb jij even rust.
of zodra het voorjaar zich weer en beetje aankondigd, zou hij dan niet in een oudere opfokgroep kunnen bij goodwill in Heinkenszand, ff lekker paar maandjes in de wei met soortgenoten, en jij hebt tijd om van je kraamtijd te genieten, en er pas echt weer aan te beginnen, als jij je weer helemaal het vrouwtje voelt.

mijn 1e paard, een kwpner kon mij ook feilloos aanvoelen en hier goed misbruik van maken, heeft ook lange tijd geduurd, voordat ik er mee kon wat ik wilde. toen overleed mijn vader, zat een poosje niet goed in mijn vel, en zij rook dit van mijlenver.
ging ook van kwaad tot erger, ik heb toen voor mijzelf moeten erkennen, dat ik een paard als hobby hield, en dit paard een te ingewikkeld karakter had voor mij om mee om te gaan. zonde, want het dier had echt potentie.
(ik bedoel hier net mee dat jij zulke keuze's moet maken hoor.)

[Dreeke]

Ik begrijp je punt Heleen, en daar worstel ik ook af en toe mee, is er wel die beruchte klik?
Maar ik ben niet snel van opgeven, en weet dat hij ook een andere kant heeft. Heb afgelopen zomer
heerlijk met hem kunnen rijden en genoten van hem. Hij zal altijd moeilijk blijven maar zoalang je compromissen
met hem sluit gaat het goed. Het is een paard met behoorlijke gebruiksaanwijzing.
Dat gedrag wat hij nu vertoond bij mij zal hij bij een ander die door durft te pakken niet doen, maar ik bescherm
nu gewoon mn kind en dus ben ik op mn hoede waar hij dus misbruik van maakt. Ja het is er eentje hoor!
Komt ook wel goed, heb daar alle vertrouwen in.

[Kelly]

Heel cru maar als jij zo voor hem moet vechten Andrea is die natuurlijk klik er tussen jullie ook niet.
Jij bent gek op je paard en Dakota zal ook op jou gesteld zijn maar vanzelfsprekend gaat het allemaal niet..

En straks als je kindje er is zal je dat ook niet met een gerust hard mee kunnen nemen naar Dakoot.
Als hij al met 2 benen naar jou uithaalt...

Je zal je kind altijd beschermen dus hij zal misbruik van je blijven maken.

Ik zeg niet dat je hem weg moet doen maar wel een stuk harder aanpakken.
Je bent bang dat hij met zijn hoofd in je buik slaat.. hoe komt hij zo dichtbij je buik? Ook als je niet zwanger bent.. een dier hoort niet jouw te raken met zijn hoofd.
Als ik een kopstoot krijg van een paard die niet oplet dan krijgt hij gewoon een beuk van me. Ik ben de baas, opletten waar ik ben.
Hij heeft gewoon 0,0 respect voor je en dat is heel gevaarlijk!
Niet alleen nu je kind in je buik zit maar ook als het geboren is.

[Krista]

Los van je dilemma ben ik het wel geheel met Kelly eens.
Je schrijft dat je niet bij hem in de stal durft.. dat is toch niet best.. bij je eigen paard...
Ik had hem net als Kelly nodig... die was bij mij aan de beurt. Puur natuur, net zoals ze elkaar op hun nummer zetten zo moet je hem benaderen.
Dat hele grondwerk en NH geneuzel (sorry ik heb daar helemaal niks mee, krijg er jeuk van) zou ik lekker vergeten en hem benaderen zoals hij blijkbaar benaderd moet worden. Hij heeft niks in "jouw" ruimte te zoeken tenzij je hem uitnodigt daartoe.
Inderdaad, kopstoot? Beuk voor zn harses terug.
Jou pletten in de stal? Flinke trap onder zn hol met je schoen.
Vervelend aan de hand? Springzweepje mee en indien nodig hem op de borst corrigeren en op zn plek wijzen.
Zo zetten ze elkaar in de natuur ook op hun plek. Dakota is gewoon aan jullie rangorde aan het tornen en je moet daarin optreden. Of hem nou vakantie geeft de komende tijd of niet.

[Dreeke]

Lieve Kel en Krista, dachten jullie dat ik dat allemaal al niet geprobeerd heb?
Het doet hem niks nada noppes. Het werkt even, dan is hij even onder de indruk maar
hij leert er geen les uit, de volgende dag doet hij het weer.
Toen hij onder het zadel zo vreselijk onhandelbaar was, met staken en
achteruit de sloot in lopen heb ik een zweep op zn reet kapot geslagen.
Tuurlijk krijgt hij een beuk terug, of een schop onder zn pens, maar nu op dit moment in mijn toestand niet,
want die schop onder zn pens resulteert 9 van de 10x in een schop terug! En dat ga ik nu net niet opzoeken! Zou je zelf ook niet doen als je zwanger zou zijn toch?
En daar ligt nu net de discussie. En tevens het probleem.
Ik ben echt geen softie tegenover Dakota, alles behalve dat! Ik geef hem net zo makkelijk met een halster een lel
op zn kop als hij iets doet wat me niet zint of mij pijn doet.

Wat betreft het in stal gaan, normaal doe ik dat natuurlijk wel, maar ik
ben nu gewoon extra voorzichtig, zal wel moederinstinct zijn denk ik
En mede het feit dat ik 2 jaar geleden bijna invalide getrapt ben door
een ander paard in stal, speelt ook mee, sindsdien ben ik ook veel
voorzichtiger geworden.

Maar goed, ook ik denk verder en mocht het inderdaad niet veranderen als ik bevallen ben dan zit er niets anders op dan hem toch weg te doen.
Voor nu, geen haar op mn hoofd, gek he na al die ellende dat ik dat blijf zeggen, maar ik weet dat hij het kan, dus probeer ik het ook positief te zien.

[Jilly]

Krista, ik wil toch nog even reageren op het 'NH-geneuzel'. Helaas werkt een simpele handeling als een beuk of trap niet bij ieder paard. Ik heb eentje die gelukkig een engel is in vergelijking met Dakota, maar ook wel een dominant typje die niet gauw onder de indruk is van een tik oid.
Ik vond heel die hype rond NH (heb zelf nog steeds een hékel aan die benaming), bitloos en ander geitenwollensok gedoe ook niks, tot ik er ineens midden in zat.
De manier waarop ik het beleef heeft niks met geneuzel te maken, maar op een duidelijke manier je leiderschap bevestigen, verdiepen in lichaamstaal, op zo'n manier werken dat je als ruiter je paard benadert zoals paarden het ook onderling doen.

Sinds ik hier mee bezig ben heb ik echt een fijner paard aan Hay, geen frustraties meer. Maar ook geen wondermiddel waardoor hij een mak schaap is voor de rest van z'n leven. Je moet het niet laten slabbakken natuurlijk (daar kan Andrea in dit geval niet aan doen). Maar in Andrea's geval zou ik dit 'geneuzel' zeker niet vergeten en er gewoon weer actiever mee gaan bezig zijn als ze weer kan.

Daarom denk ik dat het voor jou, Andrea, beter is om deze periode afstand van hem te nemen. Dit is zowel voor hem als voor jou een heel frustrerende periode. Denk in dit geval zelfs weg van stal, zodat jij je niet schuldig hoeft te voelen over stalgenootjes die er extra tijd in moeten steken. Ik zou kiezen om iemand te betalen om er mee aan de gang te gaan of anders proberen ergens in een groep in te scharen waar je er letterlijk niet naar hoeft om te kijken. Ergens waar ze niet dagelijks naar binnen hoeven, waar hij eigenlijk niet echt in contact komt met mensen en pas terughalen als je je echt klaar voelt om het leiderschap weer op te nemen.

Geef jezelf tijd genoeg om te genieten van je zwangerschap en kraamperiode. Dan een hoop gestress om je paard lijkt me ook niet alles...

[roos]

Kan je hem niet ergens op de wei gooien met een maatje Andrea, heb je even geen zorgen en dan kan je hem altijd nog verkopen als dat nodig mocht zijn

[Krista]

Jilly bedankt voor je uitleg en toelichting ik snap je standpunt. Waar ik op doel is ook de hype NH en grondwerk en alle bijbehorende gekkigheden.
Open een willekeurig topic op bokt over een lastig paard en het is "grondwerk", "bitloos" en dat soort kreten die degene met de sores weer in het zadel moeten helpen. Kul als je het mij vraagt de mensen kunnen beter aan zichzelf werken.

Ik geloof namelijk als je zelf in balans en rust bent en stevig in je schoenen staat en de signalen van een paard tijdig kan opvangen en interpreteren dat er niet veel zijn waar je niet mee door 1 deur kan. Ik kan me wel voorstellen als je je daar niet van bewust bent dat iemand je daar wel bij kan helpen. Dat bedoel jij in feite ook.
Wat Viv aangeeft dat het geen effect heeft gehad ben ik het dan ook niet mee eens. Het is namelijk geen oplossing of middel an sich. En dat is ook waar ik me zo aan stoor . Het is niet het paard waar je wat aan doet of iets aan veranderd, het is je eigen ik die je onder handen neemt als je het goed doet. Maar een hoop mensen hebben zelf een onbewuste diepgewortelde angst. Of pakken signalen van een paard niet op. Dan heeft het helemaal geen zin.

Ik kan me dus door de veranderde omstandigheden bij Andrea en haar veranderde gemoedstoestand heel goed voorstellen dat Dakota nu over haar heen probeert te walsen. Hij ziet haar door haar angst niet langer als zijn leider. Maar daar hoef je niet voor op een cursus of een weekje weg ..... wel is het heel goed dat ze het zelf ziet en mijn mening is dan ook of lekker op de wei laten staan of bij iemand brengen die er niet van verblikt of verbloost en ermee aan de slag gaat. Verveling doet tenslotte ook geen enkel paard goed.

Andrea dan zal het toch zijn dat je er nu anders instaat. En ik snap dat je gezien je zwangerschap met hem de confrontatie nu uit de weg gaat. Dat is heel verstandig. En dat je hem niet wegdoet begrijp ik ook volkomen. Ik heb ondanks adviezen van anderen mijn vos ook nooit weggedaan. En die heeft mij ook alle hoeken laten zien. Die had mij namelijk een tijd lang ook in zijn zak zitten. Behoorlijk frusterend maar de rustige aanhouder wint. Dat is mijn ervaring in ieder geval. Sinds ik er zelf anders insta, stevig in mijn schoenen en alert, en lach om zijn fratsen, kent ie zijn plaats en is het mijn maatje geworden. (Neemt niet weg dat ik een enkele keer nog wel eens personeel bij ons op stal met hem zie worstelen bij het uit de wei halen, hij tilt ze gewoon op aan het halster of paniekt om iets onzichtbaars en dat ik dan stiekem wel moet lachen. Het blijft een bandiet )

[Dreeke]

Precies Krisa, daar komt het door, hij voelt me feilloos aan.
Vanmiddag heeft mn stalgenoot hem verzorgd en niks aan het handje, zij zit op
de zelfde golflijn wat omgang met Koot betreft. Hij liep braaf mee en luisterde goed.
Bevestigd inderdaad weer dat het door mijn tijdelijke toestand komt dat hij zo doet tegen mij.
Zaterdag gaat ze met hem rijden, en er fietst iemand mee. Heb daar ook geen hard hoofd in.
Zal hem ook goed doen om weer even verder dan zn stal en weitje te komen.

[Esther]

Het is jammer dat grondwerk vaak wordt gezien als geneuzel. Ik begrijp het wel, want ik heb ook verschil tussen geneuzel en grondwerk, heb er de juiste term nog niet voor gevonden om die twee te onderscheiden..

Grondwerk betekend voor mij bezig zijn met de communicatie tussen jou en je paard en inderdaad dat hoeft niet altijd met een knuffel en een snoepje, hihi.. Fjella heeft tijdens het grondwerk ook al wat dreunen opgelopen, ook van de instructrice hoor!! Maar de leer momenten zitten mij in het, wanneer verdient ze een dreun en wanneer snapt ze mij gewoon niet. Ik werd soms al boos als Fjella iets deed wat ik niet wilde, maar Fjel probeerd ehet juist goed te doen, maar begreep mij niet en probeerde dan mij te pleasen door maar iets te proberen, communicatie dus.
Nu liep er laatst ook een interessant topic op bokt waarin werd gezegd dat je een paard niet mocht straffen e.d. De meesten hier van het forum gingen daar mooi tegenin, hihi.. Maar dat soort geneuzel is ook niet aan mij besteed en heeft in mijn ogen ook niets met grondwerk te maken, maar wat voor woord moeten we daar dan aan koppelen??

Maar terug naar Andrea's dilemma..
Ik denk dat je wel op korte termijn een oplossing moet zoeken en dan eentje waar hij het meest bij jou uit de buurt is. Iemand met ervaring, die met hem om kan gaan is in mijn ogen de beste oplossing, mocht je die niet kunnen vinden dan zou ik hem lekker inscharen, als mogelijk lekker 24/7 op het land. Een jonge ruin die lekker kan spelen gaat zich echt niet zo snel vervelen.

[Dreeke]

Es, 24/7 is hier nergens te doen op kleigrond. Ben allang blij dat hij van 7.00 tot 17.00 buiten staat. Rond 12.00 mag hij de wei op.

Voor nu, oplossing gevonden, met dank aan mn stalgenoten. Van de zomer ga ik zelf weer met hem aan de slag.

[claudia]

Es, 24/7 is hier nergens te doen op kleigrond. Ben allang blij dat hij van 7.00 tot 17.00 buiten staat. Rond 12.00 mag hij de wei op.

Voor nu, oplossing gevonden, met dank aan mn stalgenoten. Van de zomer ga ik zelf weer met hem aan de slag.

Juiste instelling Dree.