Hoe gaan jullie er mee om?

[rowenna]

Ik hoef jouw niet uit te leggen waarom ik twee paarden had, had daar namelijk een hele goede reden voor.
En je hoeft je niet meteen zo aangevallen te voelen, want het was een vraag of je nog thuis woonde vandaar ook het vraagteken.
En als je mij zou kennen zou je weten dat ik alles voor mijn paarden over heb en er mij zelf voor wegcijfer.
En mijn paard te moeten verkopen heeft me enorm veel pijn gedaan en ik denk dat je ook niet in andermans portemonnee kunt kijken en hier zo iets kunt zeggen, sorry.

[JoyceNan]

zeg ook niet dat je dat moet dat maak jij er nu van.

Mijn mening is dat twee paarden alleen kan als je situatie het toelaat.
En dat een normale situatie(dus werk paard huis) als je maar wilt! Heb er zelf hard genoeg voor moeten knokken maar alles wat ik heb heb ik zelf gerealiseerd.

[rowenna]

Bij mij heeft het niks met willen te maken en ik denk dat er wel meer mensen zijn die door iets dergelijks financiele problemen krijgen en wel degelijk willen, maar het kan nu eenmaal niet altijd.
wij hebben altijd heel hard moeten knokken en werken [en nu nog]
om te kunnen bereiken wat we nu hebben, maar als dan door omstandigheden je het allemaal niet meer kan ophoesten[wat eerst wel kon]dan moet je wel keuzes maken.
En als dan die keuze is om een paard te moeten verkopen, dan is dat zwaar kl**te.
Dit gun je ook niemand, daarom zeg ik ook altijd tegen mensen die hun paard willen verkopen,''denk er goed over na,
want je krijgt hem niet meer terug''.
En verkoop je hem toch, zorg dan voor een goed huis voor hem, wat jou ook bevalt, zodat je kunt zien hoe je paardje komt te staan, want dit neemt een hoop pijn weg.
En verder ga ik hier maar niet op in, want ik merk dat ik nu te emotioneel word.

[Ddorine]

Ik snap de reactie van Roelie boelie volkomen, Persoonlijk vind ik ook dat sommige mensen heel ver gaan wat betreft paarden en mijn vriend zou nooit zeggen dat ik mijn paarden weg moet doen, net zo min als ik van mijn vriend verlang dat hij stopt met zijn bedrijf, maar vind wel dat als het er op aan komt mijn vriend wel voor het paard gaat en niet anders om, ik denk dan persoonlijk dat er dan iets niet helemaal goed zit in een relatie, je man /vriend is toch belangrijker dan een dier kom op zeg!!!,
Hoeveel ik ook van mijn paarden hou, dus ga nu geen reacties plaatsen dat ik niet om mijn paarden geef, mijn vriend is mijn alles en ik zou niet weten wat ik zonder hem moet.

Amen!

[Fran]

Tja, thuis zeggen wij altijd als je iets echt wil dan is dat haalbaar als je maar hard genoeg werkt. Dit is wat ik wil dus doe ik het zo.

Daar ben ik het niet mee eens.. Ik wordt ook vaak best mopperig van deze uitspraak, mijn zieke lijf wil gewoon niet mee doen, hoe graag ik ook wil.. Geen aanval naar jou hoor..
Wij zeggen liever meer dan je best kun je niet doen..

@ Esther: Ja, maar jij werkt er wel hard voor, bedoel niemand kan zeggen dat jij je best niet doet voor de paarden toch (en andere dingen)? En moet je kijken wat je hebt allemaal? Bij jou is er misschien eerder een grens vanwege je gezondheid maar je haalt wel de max er uit, en daar gaat het uiteindelijk om.

[Mir]

Ik snap de reactie van Roelie boelie volkomen, Persoonlijk vind ik ook dat sommige mensen heel ver gaan wat betreft paarden en mijn vriend zou nooit zeggen dat ik mijn paarden weg moet doen, net zo min als ik van mijn vriend verlang dat hij stopt met zijn bedrijf, maar vind wel dat als het er op aan komt mijn vriend wel voor het paard gaat en niet anders om, ik denk dan persoonlijk dat er dan iets niet helemaal goed zit in een relatie, je man /vriend is toch belangrijker dan een dier kom op zeg!!!,
Hoeveel ik ook van mijn paarden hou, dus ga nu geen reacties plaatsen dat ik niet om mijn paarden geef, mijn vriend is mijn alles en ik zou niet weten wat ik zonder hem moet.

Amen!

Ik ben het wel met je eens, alleen is het voor ieder heel verschillend wat "als het erop aan komt" is. Daar val ik dus een beetje over bij Roelieboelie. Mijn mans bedrijf geeft ons juist de kans om een mooie toekomst op te bouwen maar ja, daar zit wel een prijskaartje aan. Maar toen ik erg ziek was liet hij alles vallen en was hij er dag en nacht voor mij. En werd het bedrijf opgevangen door zijn omgeving hemelzijdank.
Op dit moment koop ik geen paard, hoe graag ik ook zou willen, omdat mijn gezin voorgaat. Was mijn man in loondienst met een minder urenbaan was het waarschijnlijk wel mogelijk. Maar dat is niet zo en dat accepteer ik helemaal, want het bedrijf is inmiddels van ons voor mijn gevoel ipv van hem alleen en ik heb sowieso een heel mooi leven, ook zonder paard.
Maar... toen ik mijn paard nog had en wij een huis wilden kopen heb ik wel gezegd, ik kan geen ziek paard verkopen omdat ik zonodig een leuk huis wil. Dat paard zit in mijn pakketje. Mijn man begreep dat helemaal en we hebben toen goed berekend wat mogelijk was.
Als het er op aan komt, als iemand een pistool richt op je partner en op je paard, tuurlijk kies je dan voor je partner. Maar je hebt niet alleen of...of, je hebt ook en...en .
Dat is soms misschien minder makkelijk, maar niet altijd onmogelijk .

Ik vind het helemaal niet hard als een man zegt: mijn bedrijf slokt me helemaal op en als je dat niet bevalt kun je beter iemand anders zoeken. Dat is alleen maar erg eerlijk en dat is zijn leven, zijn keus. Of ik daarmee kan leven is mijn keus. Ik weet dat ik belangrijker ben dan zijn bedrijf, dat "als het er op aan komt" hij alles voor me laat vallen.
Wilde ik meer geëntertained worden had ik geen ondernemer moeten trouwen.
En ik ben echt niet de enige vrouw die er zo over denkt, anders waren er erg weinig ondernemers met kinderen .

Maar om op het oorspronkelijke onderwerp terug te komen: Als het paard als een molensteen om de nek hangt van de TS kan ze beter verkopen, het leven is te kort om heel de dag met een steen om je nek te lopen. Maar mocht je situatie veranderen als je je diploma hebt en een baan, is het misschien toch de moeite om dat af te wachten? Mar weet niet in hoeverre dat mogelijk is.

[rowenna]

@mir.
Ik snap wat je bedoelt, mijn vriend heeft dus ook een eigen bedrijf, waar ik ook hard in mee werk, want eerlijk is eerlijk, zonder dit bedrijf kunnen we niet de extra dingen doen zoals nu het huis verbouwen.
Maar hij is er wel voor mij als het nodig is en is ook niet te beroerd om de paarden een keer te verzorgen als ik dat om wat voor reden ook niet kan.
En hij is geen paarden verlaafde zoals ik, maar dat is wat je voor elkaar over hebt als je een goede relatie hebt, maar ik denk dat het bij Roelie boelie vooral om gaat dat er hier mensen zijn die hun paard boven hun vriend zetten, en kan me van zijn kant dan wel voorstellen dat als je dit als man zijnde dan hoort, dat je daar niet zo vrolijk van word.
Maar vind wel dat je niet van je vriendin kunt eisen dat ze stopt met de paarden, net zo min als dat je stopt met je berdijf alleen omdat je vriendin dit niet wil.

[roelieboelie]

Ik had gerekend op een felle discussie hier op mijn verhaal op de vorige pagina, maar het valt me op dat jullie toch nog vrij reëel denken en wel degelijk beseffen dat er meer is dan een paard(of dier) . Ik ga er dan ook vanuit dat die (extreme) quotes die ik aanhaalde in mijn vorige bericht, afkomstig zijn van wat jongere meisjes die nog niet zo ver in hun leven zijn voor het huisje-boompje-beestje-oud worden verhaal. Als ik dat mis heb, hoor ik dat graag. Want ik vind het toch een interessant onderwerp en blijf dit topic in ieder geval volgen

En om even een reactie te geven op de TS: denk er goed over na, probeer een leaser, huurder, tijdelijke koper (bestaat dat ) te vinden en als de situatie stabiel is (financiële zekerheid, als je samenwoont en weer vrije tijd krijgt etc), breng je je paard weer bij jou. Nu verkopen krijg je spijt van, je hebt gewoon een hobby nodig om even tot je zelf te komen! Een paard hoort bij jou leven, je bent er mee "opgegroeid", en als je paard dan opeens word afgepakt zal dat een groot gat veroorzaken denk ik zo.Dat word wel voor een groot deel opgevuld door je vriendje en andere leuke dingen, maar er zal altijd een opening blijven...waar...inderdaad....dat paardje thuis hoort. Maar, geniet met mate en verlies de rest van de wereld niet uit het oog.

Aan JoyceNan: Verder vind ik jou reactie dan toch weer echt extreem: "zorg maar dat je op de eerste plaats komt"....Kun je jou post eens wat onderbouwen. Hoe kom je er bij om zoiets te zeggen. Dit zegt toch, als je tussen de regels door leest, dat je niet volledig voor elkaar gaat (?) en het nooit wat word?

[colunder]

Toen mijn ex en ik besloten dat we kinderen wilde en ik zwanger was had ik de keus,Collin verkopen of verhuren.
Het stond vast dat ik zou stoppen met werken om zelf voor onze kinderen te zorgen en omdat er dan dus een loon wegviel kon ik de pony niet meer betalen(eigenlijk had dat best gekund maar mijn ex wilde er geen andere dingen voor laten).
Maar Collin verkopen moest ik echt niet aan denken, bij de gedachten alleen al liepen de tranen over mijn wangen.
Ik heb toen besloten om hem te gaan verhuren,en daar heb ik tot op de dag van vandaag nog nooit spijt van gehad(Collin is er niet meer maar mijn huurster nog wel, ze huurt nu Amber).
Ondertussen heb ik nu 3 pony's en ik moet er niet aan denken om er 1 van te verkopen.

[JoyceNan]

Nee hoor zegt helemaal niet dat je er niet helemaal voor gaat! Anders hoef je er in mijn ogen niet eens aan te beginnen. Zegt alleen dat er een paard is wat al mijn liefde krijgt en nodig heeft. En wat iedere dag (veel) tijd vergt.
Z'n zus had een paard en die ligt t gerust 3 dagen in de stront staan... tja dan moet je even duidelijk maken dat het zo niet werkt. Want in zijn ogen kon ik dat ook wel want ik hoefde toch niet iedere dag....

Dus vandaar uitgelegd dat zij mijn prioriteit heeft. En dat dat gezien haar afhankelijkheid(als ik niet kan regelen indien nodig bij dagje uit oid) altijd zal zijn. En ook dat een verzorgster/huurder er niet van zal komen want dat is niet mijn ding. Ga haar niet delen. (kan ook niet met haar achtergrond).

Dat van die jongere meisjes valt denk wel mee. Je bent zelf ook nog maar een 'jongetje' met je 22 jaar het leven moet nog beginnen ...

[Viv]

Zal ik ook mn zegje maar even doen n.a.v. de 1e post van Roel.

Tig jaar geleden toen ik nog thuis woonde had ik 2 paarden, tsja je woont thuis dus tijd en geld zat. Vriendje kwam om de hoek kijken maar heeft na 10 jaar het veld moeten ruimen. Hij had en heeft niks met paarden en ik was niet van plan ze op te geven (voor die keus werd ik uiteindelijk wel gezet). Daarvoor was ik te fanatiek in de sport. Dus exit boyfriend.

Tussendoor naar Japan gegaan (om met paarden te werken) en bij terugkomst weer fijn verder gegaan, nu als verzorgster van datzelfde paard (de ander was verkocht) tot haar dood.
Ondertussen was nieuwe liefde om de hoek komen kijken (moest iig iets met paarden hebben en niks met voetbal, mijn enige 2 eisen hahha) die behoorlijk uit de buurt woonde. Maar eerst naar de paarden, dan pas naar vriendlief (en ook in zijn woonplaats had ik wat verzorgpaarden en beide schoonzusjes reden ook paard dus kwam niks te kort wat dataangaat hahaa). Ondertussen druk aan de paardenstudie aan de andere kant van het land, dus hij wist niet beter of het was paard voor, paard na.

Tijdje paarden van anderen gereden en toen we 2 jaar samen woonden heb ik Tjody gekocht. Manlief had er niet zo veel mee (te klein voor hem) maar bracht me braaf overal heen met de trailer. Toen ze beleerd was voor de wagen werd hij ook fanatieker wat menig keer bijna in een echtscheiding eindigde, want hij ging er met MIJN paard vandoor
Na Tjody dr dood zijn we samen voor een nieuwe gaan kijken, hij zag mij doodongelukkig omdat ik niks meer om handen had en hij mistte zijn ritjes in het bos met de kar.

Nee met een paard bouw je geen relatie op in de zin van kinderen krijgen enz enz, maar die krijg ik met hubbie ook niet (er is meer in het leven dan van die blèrende jongen hahahah). Ons paard ís ons kind, hebben we bewust samen voor gekozen en hebben we ook allebei zorg voor 365 dagen per jaar.
We werken allebei fulltime met goed salaris, eigen huis, 2 auto's voor de deur en paard wat alles krijgt wattie nodig heeft of waarvan wij vinden dattie dat nodig heeft .

Ik besef nu echter dat er veel belangrijkere dingen in het leven zijn, zoals iemand die om je geeft, je lieve vriendinnetje, je vrienden, etc.

Maar die mensen zijn er ook als je een paard hebt, een echte vriend geeft evenzogoed om je, ook al zie je hem/haar niet regelmatig, een echte vriend geeft om je om wie je bent en niet om wat je hebt (of niet hebt) en als er iets heftigs gebeurt in je leven merk je toch wel wie je echte vrienden zijn en wie niet.

Overigens hebben wij naast Cadiz nog andere hobby's en wij zullen nooit van elkaar verlangen/eisen dat de ander die opgeeft.

Maar snap je reactie heel goed Roel als je zelf weinig met paarden op hebt en ons "paardenmeisjes" zo bezig ziet met hun dieren.

[JoyceNan]

Maar snap je reactie heel goed Roel als je zelf weinig met paarden op hebt en ons "paardenmeisjes" zo bezig ziet met hun dieren.

Ik denk dat je hier het juiste punt hebt Viv!

Iemand die zelf de liefde van een paardenmaatje niet heeft/kent, KAN ook gewoon niet weten hoe dat voelt en wat het betekent! Hoe sterk dat kan zijn.

[rowenna]

Nee hoor zegt helemaal niet dat je er niet helemaal voor gaat! Anders hoef je er in mijn ogen niet eens aan te beginnen. Zegt alleen dat er een paard is wat al mijn liefde krijgt en nodig heeft. En wat iedere dag (veel) tijd vergt.
Z'n zus had een paard en die ligt t gerust 3 dagen in de stront staan... tja dan moet je even duidelijk maken dat het zo niet werkt. Want in zijn ogen kon ik dat ook wel want ik hoefde toch niet iedere dag....

Dus vandaar uitgelegd dat zij mijn prioriteit heeft. En dat dat gezien haar afhankelijkheid(als ik niet kan regelen indien nodig bij dagje uit oid) altijd zal zijn. En ook dat een verzorgster/huurder er niet van zal komen want dat is niet mijn ding. Ga haar niet delen. (kan ook niet met haar achtergro
Dat van die jongere meisjes valt denk wel mee. Je bent zelf ook nog maar een 'jongetje' met je 22 jaar het leven moet nog beginnen ...

Goh Joyce vind het verhaal van dat paard dat gewoon 3 dagen aan zijn lot word over gelaten wel zielig, ik verzorg mijn paardjes iedere dag, nu ze thuis staan, maar ook toen ik nog op pensionstal stond.
Als je een paard hebt moet je er wel voor zorgen, en ook vind ik dat je vriend/man niet mag bepalen dat je je paard maar moet verkopen, omdat hij alle aandacht wil, maar vind wel dat je die aandacht moet verdelen en tijd moet vrij maken voor andere dingen, maar neem aan dat jij dat ook wel doet.

[JoyceNan]

ja is het ook zeker rowenna!

en probeer dan iemand maar eens uit te leggen dat het niet zo werkt..

zijn zus had heel veel tijd 'over' naast haar paard.... Joh zo kan ik het ook gewoon 2/ 3 dagen niet gaan per week...

Maar idd dat is ook niet mijn manier! ik ga iedere dag. Ene dag doet ze meer dan de andere maar ze slaapt zowiezo in een schoon bedje iedere nacht!

zo hoort het ook toch?!

[Ellebel]

Ehm meiden, ik ga nooit 7 dagen per week naar stal...
Een keer of 5 is een mooi gemiddelde - de weken die ik in het buitenland zit...

Maar, mijn paard wordt volledig verzorgd. Ik zie daar ook het probleem niet zo in. Dus ik zit wel eens lekker 's avonds bij vriendinnnen/ in de stad / sportschool whatever. Dat moet ook kunnen imo.

[rowenna]

Ehm meiden, ik ga nooit 7 dagen per week naar stal...
Een keer of 5 is een mooi gemiddelde - de weken die ik in het buitenland zit...

Maar, mijn paard wordt volledig verzorgd. Ik zie daar ook het probleem niet zo in. Dus ik zit wel eens lekker 's avonds bij vriendinnnen/ in de stad / sportschool whatever. Dat moet ook kunnen imo.

Is ook geen probleem hoor, mits je paard dan wel verzorgd word op de dagen dat je er niet bent,
Mijn paarden staan nu thuis, dus ik doe zelf de voledige verzorging en op de pensionstal waar ik stond was geen voledige verzorging, ze werden gevoerd, maar verder moest je alles zelf doen, en dan ging ik dus wel iedere dag, want ik wil wel dt mijn paard in een schoon bend slaapt 's nachts en dat ie ook iedere dag naar buiten kan, maar met voledige verzorging zie ik er geen probleem in en is het wel lekker als je dan lekker met vrienden kunt gaan stappen of iets leuks kunt gaan doen met je vriend.
Helemaal top

[JoyceNan]

Idd rowenna is mij voor. Dat kan dus in jouw geval wel ellen maar idd waar ik stond toen (nu trouwens ook maar dat terzijde) moet je zelf je stal doen en zorgen dat je paard buitenkomt.

Dus dan vind ik dat je verplicht bent om 7 dagen te gaan of iemand anders te regelend als je dat wilt.

[roelieboelie]

Dat van die jongere meisjes valt denk wel mee. Je bent zelf ook nog maar een 'jongetje' met je 22 jaar het leven moet nog beginnen ...

Dit antwoord bewijst maar weer eens dat leeftijd totaal niks zegt en niet intressant is, want ik zie aan je profiel dat je 29jr (?) bent, maar je reactie kan zo uit de mond komen van een 16-jarige

[rowenna]

Zeg roelieboelie, mag het iets minder, we kennen je standpunt nu wel.

[Viv]

[
Iemand die zelf de liefde van een paardenmaatje niet heeft/kent, KAN ook gewoon niet weten hoe dat voelt en wat het betekent! Hoe sterk dat kan zijn.

Vergelijk het maar met voetbal, kunnen sommige mannen helemaal lyrisch over zijn. Alle wedstrijden worden doorgenomen en tot in detail uitgeplozen. Hysterisch zelfs soms.
Dus ze snappen het wel die passie, maar alleen in hun eigen sportgebied.