Ik zal mezelf even voorstellen, nou ja even...
Ik ben 35 jaar woonachtig in t Gooi, de 1e 10 jaar van m'n leven heb ik op een manege gewoond op deze manege heb ik tot m'n 12e gereden.
Mijn vader reed destijds wedstrijden op lichte tour niveau (tegenwoordig o.a. mijn instructeur:D )
Tussen m'n 12 en 15e jaar was ik gestopt met rijden, maar aangezien ik al vanaf m'n geboorte met het paardenvirus besmet ben kon het niet anders
dat het na 3 jaar toch weer ging kriebelen.
Toen ben ik bij een andere manege weer gaan rijden, later ook in de weekenden gaan lesgeven.
Op deze manege kwam ik voor het eerst oog in oog te staan met fjorden en werd ik besmet het fjordenvirus. Met 1 merrie had ik gelijk een enorme klik
, ze is jarenlang m'n favo manegepaardje geweest, waarna er weer een fjordenmerrie volgde. Ik ging de manen van m’n eerste favo fjord bijhouden maar al snel vroeg de eigenaresse van de manege of ik al de manege fjorden wilde knippen. De blaren stonden soms op m'n handen, omdat ik met een simpel schaartje het beste kon werken. Ik stond al snel te boek als fjordenknipster, dus kwamen er ook wel eens mensen die fjord in pension hadden staan vragen of ik wilde knippen als tegenprestatie mocht ik dan een keer op hun fjord rijden.Nadat ik weer begonnen was met rijden kwamen al de 1e verzorg/bijrijpaarden en pony's, op sommige heb ik jaren (7 en 11 jaar) tot hun dood gereden, van recreatief t/m door hun baasje uitgebracht in het Z2. Maar alle rassen behalve een fjord..
4 jaar geleden ben ik gestopt met het rijden/lesgeven op de manege.
Ik gaf al op een pensionstal in het Gooi les, een van mijn leerlingen heeft een fjordenmerrie.
Ergens was nog steeds een grote wens om een fjord van iemand te mogen rijden, na lang zoeken een hele leuke fjordenmerrie gevonden die ik nu bijna 2 jaar rij 1 a 2x per week.
Ik heb heel wat goed gereden paarden mogen rijden, fjorden worden bestempeld als stront eigenwijs en er valt niet met ze (samen) te werken. De merrie die ik rij, had nog nooit van het woord nageven gehoord voordat ik haar ging rijden, inmiddels loopt ze lekker te sjouwen: Zij is het meest meewerkende paard wat ik ooit opgereden heb, daar kan geen super de luxe Z dressuurpaard met alle knopjes tegenop! Elke keer stap ik zeer tevreden met een grote glimlach op m’n gezicht af.
Groetjes Daniëlle
. Ik ben Marijke en na jaren fjord(en) en trekpaarden te hebben gehad ben ik nu alweer 3 jaar in het bezit van 3 jarige Morgan een leuk vuilnisbakkenrasje 
Leuk!
