fataal ongeluk
fataal ongeluk
Ik weet niet of ik het verhaal hier kwijt kan, maar ik moet het wel van me af schrijven.
Gisteravond hadden we menles van onze koetsiersvereniging. We, Marian en ik, hebben dat een aantal weken les op dinsdagavond. We zijn bijrijders op haar ooms friezen, en mennen er dus ook mee, we hebben afgelopen winter ons koetsiersbewijs gehaald en willen nu dan ook echt leren mennen.
We hebben de lessen om en om, Marian met Douwe en ik met Daan.
Gisteravond was dus Douwe aan de beurt. Netjes geborsteld en getroeteld zoals altijd, opgetuigd, ingespannen en nog even in de bak gereden voordat we de wei ingingen voor de les. Er was nog een groep bezig en Douwe moest even warm draaien, het is nogal een pittig dier, maar wel braaf. Alles ging goed, de eerste les was afgelopen en wij gingen met nog 2 aanspanningen de wei in voor onze les.
Wat er mis ging is ons een raadsel, maar Douwe schrok kennelijk ergens van en gooide de kont zo hoog in de lucht dat hij compleet over de boom sprong en deze dus tussen de achterbenen had en zo schrok dat hij er met ons vandoor ging, we hebben getracht hem te kalmeren maar hij zette het op een lopen, recht op het afscheidingslint in de wei. Deze bleef ergens haken en trok tot overmaat van ramp ook nog onder hem door en de paniek was compleet bij hem, hij maakte een scherpe bocht en de koets dreige om te kiepen, Marian en ik konden nog maar 1 ding doen, springen. Eerst leek het er nog op dat Douwe om zou vallen met de koets, was dat maar zo geweest. Echter zette hij het op een lopen en vluchtte de wei uit richting stal. Wat er daar gebeurd is hebben wij gelukkig niet gezien. Douwe is full speed met zijn hoofd tegen de hoek van de muur gelopen en omgevallen.
Meteen de dierenarts gebeld, het zag er slecht uit, na enig overleg besloten hem pijnstillers te geven en een dosis ontstekingsremmers, de dierenarts en de eigenaar hebben nog getracht hem overeind te krijgen, even leek het goed te gaan, Douwe was compleet van de kaart en had totaal geen coördinatie meer en viel steeds om. Het was verschrikkelijk om te zien. Dan bleef hij een tijd liggen en probeerde het weer overnieuw maar hij kon niet staan of lopen, echt vreselijk om te zien.
Toen de dierenarts terug was had men inmiddels besloten hem te laten in slapen.
Douwe heeft zoveel van die vloeistof binnen gekregen, daar kon je volgens de dierenarts 9 koeien mee ombrengen..... Anderhalf uur heeft hij gevochten...
We zijn er allemaal ziek van, als ik er aan denk krijg ik weer kramp in mijn buik, arme Douwe met zijn fratsen, deze laatste fratsen zijn hem fataal geworden. We zijn tot het laatst bij hem gebleven, dat was het laatste wat we voor hem konden doen. Marian is er ook echt kapot van, het waar "haar" knollie. Douwe mocht maar 6 jaar worden.
Zijn maatje Daan heeft de hele tijd in de stal rondjes gelopen. Hij voelde dat er was mis was.
Ik had Douwe op het laatst nog geaait en wilde naar Daan om hem gerust te stellen en stak mijn hand door de tralies. Hij deinsde met een schok terug, alsof hij kon ruiken dat Douwe's "lucht" aan mijn hand de dood betekende. Ik heb ze gauw gewassen en ben weer naar Daan gegaan. Wat een leuke avond moest worden eindigde in een drama.......
Gisteravond hadden we menles van onze koetsiersvereniging. We, Marian en ik, hebben dat een aantal weken les op dinsdagavond. We zijn bijrijders op haar ooms friezen, en mennen er dus ook mee, we hebben afgelopen winter ons koetsiersbewijs gehaald en willen nu dan ook echt leren mennen.
We hebben de lessen om en om, Marian met Douwe en ik met Daan.
Gisteravond was dus Douwe aan de beurt. Netjes geborsteld en getroeteld zoals altijd, opgetuigd, ingespannen en nog even in de bak gereden voordat we de wei ingingen voor de les. Er was nog een groep bezig en Douwe moest even warm draaien, het is nogal een pittig dier, maar wel braaf. Alles ging goed, de eerste les was afgelopen en wij gingen met nog 2 aanspanningen de wei in voor onze les.
Wat er mis ging is ons een raadsel, maar Douwe schrok kennelijk ergens van en gooide de kont zo hoog in de lucht dat hij compleet over de boom sprong en deze dus tussen de achterbenen had en zo schrok dat hij er met ons vandoor ging, we hebben getracht hem te kalmeren maar hij zette het op een lopen, recht op het afscheidingslint in de wei. Deze bleef ergens haken en trok tot overmaat van ramp ook nog onder hem door en de paniek was compleet bij hem, hij maakte een scherpe bocht en de koets dreige om te kiepen, Marian en ik konden nog maar 1 ding doen, springen. Eerst leek het er nog op dat Douwe om zou vallen met de koets, was dat maar zo geweest. Echter zette hij het op een lopen en vluchtte de wei uit richting stal. Wat er daar gebeurd is hebben wij gelukkig niet gezien. Douwe is full speed met zijn hoofd tegen de hoek van de muur gelopen en omgevallen.
Meteen de dierenarts gebeld, het zag er slecht uit, na enig overleg besloten hem pijnstillers te geven en een dosis ontstekingsremmers, de dierenarts en de eigenaar hebben nog getracht hem overeind te krijgen, even leek het goed te gaan, Douwe was compleet van de kaart en had totaal geen coördinatie meer en viel steeds om. Het was verschrikkelijk om te zien. Dan bleef hij een tijd liggen en probeerde het weer overnieuw maar hij kon niet staan of lopen, echt vreselijk om te zien.
Toen de dierenarts terug was had men inmiddels besloten hem te laten in slapen.
Douwe heeft zoveel van die vloeistof binnen gekregen, daar kon je volgens de dierenarts 9 koeien mee ombrengen..... Anderhalf uur heeft hij gevochten...
We zijn er allemaal ziek van, als ik er aan denk krijg ik weer kramp in mijn buik, arme Douwe met zijn fratsen, deze laatste fratsen zijn hem fataal geworden. We zijn tot het laatst bij hem gebleven, dat was het laatste wat we voor hem konden doen. Marian is er ook echt kapot van, het waar "haar" knollie. Douwe mocht maar 6 jaar worden.
Zijn maatje Daan heeft de hele tijd in de stal rondjes gelopen. Hij voelde dat er was mis was.
Ik had Douwe op het laatst nog geaait en wilde naar Daan om hem gerust te stellen en stak mijn hand door de tralies. Hij deinsde met een schok terug, alsof hij kon ruiken dat Douwe's "lucht" aan mijn hand de dood betekende. Ik heb ze gauw gewassen en ben weer naar Daan gegaan. Wat een leuke avond moest worden eindigde in een drama.......
- Cindy+Uniek
- Berichten: 11296
- Lid geworden op: do 29 jun 2006, 14:54
- Locatie: Wijk bij Duurstede
- druppeltje
- Berichten: 857
- Lid geworden op: zo 12 nov 2006, 16:26
- Locatie: Drunen
Jeetje wat een vreselijk verhaal,echt een nachtmerrie.
Dit heeft echt tijd nodig om te genezen,maar vergeten zou je het nooit en de angst zou altijd blijven.Sterkte.
Dit heeft echt tijd nodig om te genezen,maar vergeten zou je het nooit en de angst zou altijd blijven.Sterkte.
Ciara (Hermansen + Bjorgard)
http://ciarafjord.web-log.nl/
http://ciarafjord.web-log.nl/
- Mieke_Cunna
- Berichten: 2862
- Lid geworden op: zo 06 feb 2005, 10:03
- Locatie: Elburg
- Contacteer:
Bedankt voor jullie lieve reacties.
Deze nachtmerrie zal ons nog lang bijblijven.
We hebben er niet van geslapen.
Ik kon alleen maar denken, wat als ik dit of wat als ik dat....
De hele film kwam iedere keer weer voorbij...
We konden niets doen, alleen maar machteloos toekijken.
De eigenaar was blij dat we optijd van de koets gesprongen zijn....
Anders waren wij ook gelanceerd tegen de muur, moet er niet aan denken, de schrik zit er goed in.
Ik ga met Daan de komende tijd maar even niet de weg op, afwachten hoe hij op het verlies van zijn maatje reageerd. Hij had vanochtend wel rustig op stal staan eten, gelukkig maar.
Deze nachtmerrie zal ons nog lang bijblijven.
We hebben er niet van geslapen.
Ik kon alleen maar denken, wat als ik dit of wat als ik dat....
De hele film kwam iedere keer weer voorbij...
We konden niets doen, alleen maar machteloos toekijken.
De eigenaar was blij dat we optijd van de koets gesprongen zijn....
Anders waren wij ook gelanceerd tegen de muur, moet er niet aan denken, de schrik zit er goed in.
Ik ga met Daan de komende tijd maar even niet de weg op, afwachten hoe hij op het verlies van zijn maatje reageerd. Hij had vanochtend wel rustig op stal staan eten, gelukkig maar.