ik ben het beu!

sultan · Bericht door **sultan** » di 15 mei 2007, 07:00

Gisteren was Sultan mega vervelend. Scheurde de hele binnenbak door. Ik vond het eng. Er ging toen een ander meisje op die hem beter aankon. Ik vind het toch wel erg lastig, sinds de lente is hij erg drammerig en ik mis toch een beetje ervaring en overwicht om hem goed aan te pakken. Hoewel hij een lieverd is, en aanleg heeft voor dressuur en best kan springen, denk ik er toch over hem te verkopen. Maar ja hij heeft ook een stal gebrek,(kribbebijter) dus dat wordt waarschijnlijk niks. Ik baal er echt van, eerst was hij zo sloom, maar sinds hij spieren heeft gekregen is hij mooi maar erg sterk, zelfs voor fjorden begrippen.

Marijke_ · Bericht door **Marijke_** » di 15 mei 2007, 07:09

Jeetje dat is geen leuke beslissing om te nemen. Ik weet wel dat heel veel mensen dit soort problemen met hun fjord hebben of hebben gekend. Je moet uiteraard je eigen gevoel volgen maar veel mensen zijn er ook weer door heen gekomen met hun fjord dus ik persoonlijk zou het nog een kans geven. Eventueel met meer begeleiding, je wordt op een gegeven moment natuurlijk zelf ook slimmer in het oplossen van de "kuren" die je paard vertoond. Als je je paard goed kent zie/ voel je al aankomen wanneer hij/zij iets uit gaat vreten en dan kan je daarop anticiperen. Maar dat zijn dingen die tijd nodig hebben. Rosco is er ook een volgens het principe geef hem een vinger en hij neemt de hele hand, ik ben altijd consequent...dit mag wel en dit mag niet....en daar wijk ik ook niet vanaf. Hij zet eigenlijk geen stap verkeerd meer, maar eens in de zoveel tijd probeert hij zijn grenzen even te verleggen. En volgens mij zijn er veel fjorden die op die manier door het leven wandelen

Maar ik ben het wel met je eens dat je niet bang moet zijn op je eigen paard.

sultan · Bericht door **sultan** » di 15 mei 2007, 07:24

Bedankt! Ik heb ook nog niet echt een beslissing genomen, maar er moet wel een oplossing komen. Ik neem ook lessen en binnenkort neem ik ook longeerles. Ja, en hij heeft echt heerlijke gangen, alleen racen houd ik niet van. En natuurlijk keek hij gisteren naar me met een blik van"deed ik het niet geweldig?" Om vervolgens zijn neus in mijn jaszak te stoppen om te denken dat hij wel wat verdiend had. Mensen die van fjorden houden zijn ook altijd gelijk weg van hem. Maar ja, misschien ben ik niet zo'n fjord type. Ik houd vooral van bràààààf!

Marijke_ · Bericht door **Marijke_** » di 15 mei 2007, 07:31

Die van mij is echt superbraaf dus er is hoop

Als je de puntjes maar op de i blijft zetten.

heidie · Bericht door **heidie** » di 15 mei 2007, 07:43

Ik heb 10 jaar terug een merrie (paula) gekocht en zij ging er ook altijd met mij vandoor. Z had er gangen en was erg mooi, maar..........
Op ten duur ben ik er zo vaak afgevallen, dat ik met trillende knieen op moest stappen.
Ik heb toen ook besloten om haar te verkopen. Het hele paarden gedoe was niets voor mij, ik was te bang! Ik reed toen al een maand niet meer op paula en een ander meisje van stal deed dit voor mij. Ik was stik jaloers op haar! Waarom deed ze het bij haar wel en bij mij niet??

Ik heb haar verkocht en heb toen anderhalf jaar niet meer gereden. Daarna begon het weer te kriebelen en ben ik gaan lessen op de ijslanders. Heb daar veel meegemaakt en heeel veel geleerd!!
Toen zag ik een advertentie van iris, die hulp vroeg met haar hengst. Ik ben er op af gegaan en heb haar uiteindelijk wel geholpen, maar alleen door met Jordy te gaan rijden. Ik deed ineens dingen die ik voorheen nooit dufde en merkte dat ik de acties van Jordy grappig begon te vinden. Hij rende weg en ik dacht ipv, HELLUP. 'doe eens normaal, je bent je echt wer aan het aanstellen!!!

Op Jordy besefte ik dat ik in die vijf jaar zoveel vooruit ben gegaan! Ik ben nog wel bang soms en soms ook te voorzichtig, maar raak niet meer in paniek.

Eigenlijk wat ik je wilde zeggen is dat ik nu heel veel spijt ervan heb dat ik de moiie paula heb verkocht en haar uit het oog ben verloren. Ik weet zeker dat het nu een stuk beter zou gaan dan toen. Ik miste de ervaring en het lef om die jonge merrie te berijden, had totaal geen overwicht op haar.
Ik zou het als ik jou was aankijken en veel lessen. Je leert op ten duur echt om die stomme acties lachen en dan pak je hem ook beter aan/terug en krijgt hij weer respect voor jou.

pppfff... lang verhaal he??
Gr heidie

sultan · Bericht door **sultan** » di 15 mei 2007, 08:24

Hi, hi, ja toch bedankt voor je verhaal. Ja Sultan heeft veel gevoel voor humor, alleen is zijn humor niet altijd de mijne. Ik moet ook altijd lachen als ik hem met de tuinslang afspoel. Dan pakt hij de slang in zijn mond en drinkt hem leeg, net een baby aan de fles. Ja, ja ik probeer het nog maar even met hem.

nina1993 · Bericht door **nina1993** » di 15 mei 2007, 08:58

Ik ken het precies. Hoe vaak ik wel niet geroepen heb dat ik die k*tknol hoogstpersoonlijk naar de slager bracht nadat we weer eens nog geen 200m in de juiste richting gingen en vervolgens weer met een noodgang plat door de bochten naar huis toe scheurden.

Enige advies is doorzetten. Bovenstaand probleem heb ik opgelost gekregen door slimmer te zijn dan zij. We hebben 2 paadjes om op de bosweg te komen. Ik nam altijd de kortste route totdat ze zich bedacht dat we die kant niet op gingen. Bij de volgende poging hebben we dus de langere weg gepakt. Vervolgens zijn we zonder een enkel probleem verder gereden.

Zo heeft deze dame nog wel meer trucjes en het is puur een kwestie van slimmer en in sommige gevallen sneller zijn.

Punt blijft wel dat je geen angst voor je eigen paard moet gaan krijgen. Zodra je dat hebt, zul je je eigen paard moeten laten staan en op een ander paard aan je zelfvertrouwen moeten werken. Zodra je dat weer terug hebt, klim je weer op je eigen paard en geeft hem er toch van langs (figuurlijk dan he).

Fjorden proberen heel wat, maar als jij laat zien dat je slimmer bent en toch echt de baas zijn ze ontzettend beduusd en blijft het ook vaak een tijdje rustig.

Vjestagirl · Bericht door **Vjestagirl** » di 15 mei 2007, 09:49

Ik ken het helemaal. Toen ik Vjesta kocht was ik al opzoek naar een pittig paard, en dat heb ik nu ook.

Zij heeft ook van die kuren dat ze ineens de bak niet meer door wil, tijdens het buitenrijden besluit naar huis toe te crossen enz. Rond kerstmis liet ze me nieteens meer opstijgen. Ik heb toen ook longeerles genomen, en een maand niet meer gereden alleen gelongeerd. Sinds dien is ze iig aan de hand perfect gaan luisteren. Ze let nu meer op mij, op m'n lichaamstaal enz. Onder het zadel is het nog steeds een ramp zo nu en dan (ik zit nu weer in zo'n periode) ik moet zeggen dat het echt een kwestie is van de knop om zetten. Ik zat er ook altijd op te bibberen, stapte liever af dan dat ik ermee ging vechten (Vjesta gaat er regelmatig vandoor als ik aan de winnende hand ben). Ik heb nu een bokriempje op m'n zadel zodat ik me stevig vast kan houden, en voor de rest heb ik nu ook de instelling 'je gáát naar me luisteren, hoe dan ook'. Als ik vandaag m'n zadel terug heb (en daar hoop ik op) stap ik nog 1x zonder zweep op, kliert ze weer dan pak ik de zweep erbij. Ik heb het gevoel dat het een kwestie is van gewoon niet meer tolereren.

Kijk: als jij echt bang word van je paard, en er ook echt geen toekomst meer in ziet, dan zou ik hem idd verkopen. Maar als je ook maar een klein beetje hoop hebt dan zou ik doorzetten. Veel les nemen. Wat ook wel goed hielp bij mij is veel afwisseling. 2x in de week longeren, 1 dag in de week vrijheids dressuur, dan weer eens vrijspringen, dan met het dameszadel erop, dan een buitenritje en 3 tot 4x in de week gewoon rijden. Ik merk echt dat het ook gewoon verveling kan zijn. Alwéér dat zelfde rondje, alwéér die bak en alwéér die volte.

En dat roepen dat je je paard naar de slacht brengt klinkt heel bekend, als ze me weereens eraf had gewerkt, aan de longeerlijn alleen maar had lopen trekken en rukken en bokken en rennen...

Ellebel · Bericht door **Ellebel** » di 15 mei 2007, 09:52

Volg je privélessen met Sultan? Aan een band met je paard moet je gewoon keihard werken.

Ik heb ook een loeisterke fjord ( de auto EN de trailer moeten op de handrem anders trekt meneer het boeltje per ongeluk een meter weg) . Ik heb ook zeer zeker moeten werken aan mijn band met hem en hoe ik controle kreeg over het rijden.

Hier op het forum rijden sommige meiden harstikke netjes en hoog wedstrijden met een fjord, maar dat is met jouw geringe ervaring toch helemaal geen referentiekader?

Ik zou me er niet onder laten krijgen en proberen om op een eerlijke, respectvolle manier een band op te bouwen. Een weekendje www.paardenbasis.nl kan heerlijk je ogen openen. Ik heb daar veel mensen blij vandaan zien komen

Bericht door **Janine** » di 15 mei 2007, 11:20

Ellebel schreef:Volg je privélessen met Sultan? Aan een band met je paard moet je gewoon keihard werken.

Inderdaad!
priveles kan ook helpen je paard lichter aan de hulpen te brengen, en zorgen dat het paard en jij goed kunnen ontspannen om naar aanspanning te kunnen gaan, zonder dat hij erg zwaar wordt.

Op stalgebrek kun je een paard terugbrengen naar de verkopende partij (mits het niet van te voren is gemeld, want wanneer het wel vermeld was, kon je hier afspraken over maken). Maar natuurlijk kan dat niet na een x aantal maanden. Of heeft hij dit stalgebrek bij jouw ontwikkeld?

Ik zou eerst eens met goede hulp aan de slag gaan!

Vjestagirl · Bericht door **Vjestagirl** » di 15 mei 2007, 12:44

Privéles is idd zo belangrijk! Dat merk je pas als het wat minder gaat. Een ander (en zeker een profesional) kan misschien net dat ene foutje zien wat jij maakt, of dat ene geintje van je paard weten te voorkomen.

Lindatjuhhh · Bericht door **Lindatjuhhh** » di 15 mei 2007, 12:47

Haha jouw gevoel komt me bekend voor hoor.
Stapte vroeger op alle paarden, hoe gek ze ook waren. Met Saphyra ook nooit problemen gehad totdat ik Quinn kreeg. Hele tijd niet gereden en sindsdien panisch voor elke stap die ze verkeerd zet. Sinds november een verzorgster van 14 erbij. Deze meid gaat super met haar om en ondanks dat ze nog niet zo veel ervaring heeft, gaat het rijden super. Ik ben zelfs sinds die tijd ook weer een beetje begonnen en dat gaat steeds beter. Maar als ik dan hoor dat ze een keertje bokkend door de bak gevlogen is met m'n verzorgster erop stap ik weer met knikkende knieen op.
Maar de laatste week is ze weer braaf geweest en geeft me dat weer een geruststelling als ik er morgen weer op ga.

Esther · Bericht door **Esther** » di 15 mei 2007, 15:05

Hoe herkenbaar!!
Jeskim heeft me echt, ik geloof wel twee jaar, uitgetest!! Oooh, wat heb ik die vaak door de gehaktmolen wllen halen zeg!! En weer janken dat het zo'n verschrikkelijk beest was..
Maar ja.. Ik heb haar nu al weer vier jaar geloof ik, en nu gaat het super, het is er nog een met gebruiksaanwijzing, maar dat hebben alle fjorden wel een beetje..

Ik heb heel vaak hetzelfde als jij gedacht!! Maar ik zou het ook nog even doorzetten en zeker goede begeleiding nemen..
Het is wel zo dat als je bang op een paard stapt het paard het meteen voelt. Ik heb 7 jaar geleden ofzo een KWPN gehad die mij er altijd af probeerde te gooien. Ik was daarna zo bang dat het makkelijkste manege paard onder me een draak werdt.. Het heeft een hoop moeite, bloed zweet en tranen gekost, maar ik ben er overheen gekomen, alhoewel ik nog steeds voorzichtig ben en niet zomaar wegrijd op een vreemd paard..

Ik wens je heel veel succes!!

sultan · Bericht door **sultan** » di 15 mei 2007, 17:08

Bedankt allemaal. De lessen die ik volg zijn privé lessen. Vandaag heb ik hem gelongeerd. Hééél rustig aan gedaan.Alleen laten stappen en draven. Deed hij best braaf, terwijl ik daar echt nog weinig ervaring in heb. Ik heb hem ook niet overvraagd(en mezelf dus ook niet) Na 20 minuutjes gestopt, was precies goed zo. Hij luisterde volledig op mijn stem. Waarempel begrijpt hij dan wèl wat "hooh!"betekend. Hij had zijn aller onschuldigste blik. Zijn staart nog even verzorgd(hij heeft veel jeuk, en schuurt veel) en toen weer de wei op. Zijn stal gebrek(luchtzuigen )had ie al. Eigenlijk vond ik dat het minste probleem, hij heeft er verder geen last van.

Sabbel · Bericht door **Sabbel** » wo 16 mei 2007, 19:30

Het zegt toch wel wat over ons ras dat iedereen hier je verhaal bekent voorkomt.

Ook ik heb met Ravina heel wat te stellen (gehad). Haar verkopen heb ik ook overwogen, regelmatig was ik het helemaal zat met haar.

Zelfs nadat we lessen zijn gaan volgen hadden we nog regelmatig hele slechte dagen. Maar ik kan wel zeggen dat je als je er de tijd en energie in wilt steken, het vanzelf steeds beter gaat. Zelfs bij ons zit er nu een goede basis in, het heeft even geduurd, maar zonder die basis kun je niets. Slechte dagen zullen er altijd zijn, maar steeds minder. Er gaat gewoon veel tijd en moeite (en geld) in zitten, maar zo leer je elkaar wel steeds beter begrijpen en aanvoelen.
Dus ik zou zeggen, geef nog niet op, met de juiste begeleiding komen jullie er wel.

klavertje4 · Bericht door **klavertje4** » vr 18 mei 2007, 11:56

sultan schreef:Bedankt! Ik heb ook nog niet echt een beslissing genomen, maar er moet wel een oplossing komen. Ik neem ook lessen en binnenkort neem ik ook longeerles. Ja, en hij heeft echt heerlijke gangen, alleen racen houd ik niet van. En natuurlijk keek hij gisteren naar me met een blik van"deed ik het niet geweldig?" Om vervolgens zijn neus in mijn jaszak te stoppen om te denken dat hij wel wat verdiend had. Mensen die van fjorden houden zijn ook altijd gelijk weg van hem. Maar ja, misschien ben ik niet zo'n fjord type. Ik houd vooral van bràààààf!

hoi hoi ,
zit hij mischien in de puber periode?
want dan is dit gedrag waarschijnlijk maar tijdelijk hoor.
ik zelf heb ook een fjord en die is juist super braaf terwijl mijn haflinger ruin ,3 jaar ouder een super klier kan zijn oke, niet altijd maar toch,
maar ik kan je wel vertellen dat wanneer je dit opgelost hebt
dat je dan een superband krijgt met je paardje,
ik hoop dat je geen spijt krijgt ,
maar veel sterkte hoor, kl4

Bericht door **DeeDee** » vr 18 mei 2007, 13:03

Ik geef eerlijk toe op sommige momenten ben ik als de dood voor mijn paard, maar ik werk er aan en weiger op te geven. Geen haar op mijn hoofd die denkt aan verkopen. En als ik heel eerlijk ben komt dat bang zijn meer door mezelf als de acties die RB af en toe uitvreet. Goed lesnemen scheelt al een hoop is mijn ervaring.

maroes · Bericht door **maroes** » vr 18 mei 2007, 18:48

Je schrijft dat je vooral houd van braaf.....fjorden kunnen ook erg braaf zijn,je moet soms even goed zoeken.

Mijn eerste fjord,was als jong paard een draak.Eerlijk maar een draak.Super sterk,omdraaien,weg galopperen,zeer eigenwijs.Ik werd ook bang voor haar en vond het op een gegeven moment zelfs niet echt meer leuk om naar haar toe te gaan.
Ik heb haar na lang denken en veel tranen verkocht.
En heb daarna mijn wat oudere(8 jaar toen) merrie fjord gekocht.Ze was super braaf,eerlijk,kon alleen op pad,luisterde super.IK had mijn droompaard gevonden.En ik heb nooit spijt gehad dat ik mijn eerste paard verkocht had.Soms lijkt het dat een paard verkopen een schande is(wat ik tenminste veel in mijn omgeving hoor,een paard koop je voor het leven)Maar als de klik er niet is of je wordt bang,zeg ik verkopen.Paardrijden is leuk en geen gevecht.

sultan · Bericht door **sultan** » vr 18 mei 2007, 20:39

Vanavond begon als ellende. Hij wilde de wei niet uit, dus draaide hij om. Toen hengsten ketting flink om zijn neus gedaan, dat hielp, hij liep mee. Weliswaar met opgeheven hoofd, zo van"let op, ik ga zo mega lopen klieren". Op stal ging hij vreselijk zijn kont staan schuren. Wel zielig, last van schilfers en dat bezorgd hem ook een pest humeur(mij dus ook). Ik ga maandag weer een ander middeltje proberen. Ik kreeg hoofdstel niet aan, want paard gleed op zijn ijzertjes door de stal met zijn kont zowat op de grond. Nou dan maar buiten vastzetten. Zo gezegd zo gedaan. Staart verzorgd en dan snel longeer spullen halen, want rijden zag ik zo niet zitten. Even snel longeer lijn uit de stal halen. Kom ik bij fjord, staat fjord los. Hoofdstel uitgeschuurd. Weer van voor af aan dus. Door alle ergenis in de wei, vergat ik hek goed op de ketting te doen, kwam iemand gillend op me af"alle kleine ruinen lopen los" Oh nee, Sultan weer naar stal. Ruinen vangen. Sultan eindelijk in binnenbak aan longeerlijn. Ik verwachtte stijgeren, etteren en weet ik veel wat. Maar......Sultan was kuikenbraaf aan de lijn. Enige ondeugd was, dat hij in stap dacht dat hij mocht stoppen en dan hoopvol naar me toe liep, zo van"kom maar op met dat lekkers". Nou, ja keurige pony. Weer naar de wei, waar hij zijn frustaties dan maar op een groep ganzen af reageerde. In volle galop recht op die beesten af. Nou, die zijn zelf ook vervelend, dus daar heb ik geen medelijden mee. En ik? Ik voel me best trots, ondanks alle argwanende blikken van stal genoten, toen ik met draakje aan de slag ging.

sultan · Bericht door **sultan** » vr 18 mei 2007, 20:41

Oh ja.Sultan is negen à 10 jaar, dan ben je als paard toch wel uitgepuberd of hoe lang duurt zo iets?