en wat lijkt ze op mama!!Gisteren dus weer een buitenrit gemaakt met Dakota, was eigenlijk eerst van plan naar de bak te gaan maar dacht ik kijk eerst wel hoever ik kom.
Mn jaszak weer gevuld met lekkertjes voor onderweg om hem mee te belonen en hup oppad.
Bij ons eerste probleempunt was ik er al helemaal klaar voor, maar tot mijn stomme verbazing liep hij er gewoon langs..... ik heb hem de hemel in geprezen en toch
zn lekkertje gegeven, wat was ik trots!!
Daarna de route voortgezet en dacht, laat ik op de terugweg dan langs de bak gaan, kunnen we nog even serieus aan de slag, maar daar dacht Dakota anders over
en ging op een drukke straat in de staak. Dus hem naar een rustig plekje gereden om hem daar even terrecht te wijzen, paar keer flink kwaad moeten worden maar
hij ging dan toch de kant op die IK wilde, bravo!!!
Toen hij zag dat we richting bak gingen ging hij weer lopen meuten, deze keer ging hij weer rakelings langs de sloot. Dus ik afgestegen en dacht hem dan maar
aan de hand mee te nemen naar het hek, NOT.... hij wilde alleen maar achteruit. Dus ik was het ZO zat, heb gedaan wat hij dus wilde, hem achteruit in de sloot geparkeerd!!
Dit was gelukkig geen diepe sloot maar hij vond het niet leuk, ben bij dit alles rustig gebleven. Toen hij half in de sloot stond zei ik, nou ga je nou mee of niet? En meneer
liep als een mak lammetje met me mee. Dus nog een 20 minuten in de bak bezig geweest en daarna braaf terug naar huis.
Ondanks dat hij me weer uitprobeerde heb ik zelf het idee dat hij sneller toegeeft/overgeeft. Dus wat mij betreft is dat een vooruitgang! We zullen vast nog dagen hebben dat het minder gaat,
maar krijg er wel weer steeds meer vertrouwen in
.... dus in volle draf door het land, staart de lucht in kop op arrogant. Fris in de bol....
)
