De Helden van het Hunnebed
Geplaatst: zo 26 feb 2012, 19:29
Ergens in een ver ver ver ver ver land, ver hier vandaan...
Wonen 7 dwergen, 7 vriendelijke beige dwergen ook wel de Helden van het Hunnebed
in de volksmond van de omwonenden.
Maar die vind je niet zomaar, om de 7 dwergen te vinden moet je heel goed zoeken.
Dus op stap gegaan met een uitgebreide route beschrijving op mijn perkament papier,
kompas en trouwe bruine zwartgeneusde metgezel.
Onderweg vele hindernissen overwonnen, sloten, plassen
en ondoordringbare stukken struikgewas.
Uiteindelijk moeten besluiten soort van verdwaald te zijn en de bruine metgezel
die als speurhond zou moeten fungeren had meer intresse in een dode boomtak.
Gelukkig liepen er nog meer reizigers in het grote donkere woud.
Deze hebben we bevraagd naar de weg naar het Hunnebed.
Tot onze grote verbazing begonnen deze reizigers spontaan over de 7 vrolijke dwergen
bij het hunnebed en wisten we dat we de goede kant op gingen,
want dat moesten de Helden van het Hunnebed wel wezen.
We moesten links af, als we de witte kever op de heuvel zagen staan.
(Even meenden wij nog dat deze reizigers in de taverne te diep in het glaasje hadden gekeken,
want een witte kever op een heuvel? Dat zal toch niet?)
Wij groeten de reizigers en zetten onze weg voort en tot onze grote
verbazing doemde er in de verte een witte kever op een heuvel op.
Echter iets anders trok nog meer onze aandacht...
Verscholen in het struikgewas meenden wij een paar dwergen te
ontwaarden, zouden het de beroemde en beruchte 7 dwergen zijn?
In het immens wijdse landschap, stonden ons enkele grijze dwergen aan te kijken,
een telling leerde ons dat het inderdaad 7 dwergen waren.
Een oranje snuitige dwerg besloot dat er verkend moest worden
en zette langzaam koers in onze richting.
Het duurde niet lang of de andere dwergen volgden en liepen ook richting ons.
Even leek het erop dat de oranje snuitige dwerg allicht de aftocht
zou gaan willen blazen, maar niets bleek minder waar.
De andere dwergen twijfelden nog en probeerden door elkaar een tikje af
te leiden wat meer tijd te winnen om te overzien of het vertrouwd was om verder te naderen.
Uiteindelijk hadden alle 7 dwergen zich om ons heen geschaard.
Zoals zo vaak in het leven, bleek size doesn't matter,
hoe stoer je bent heeft niets met hoe groot je bent te maken
en hoe nieuwsgierig je bent al helemaal niet.
Zeker niet als je je gesterkt kan voelen door je vrienden,
die je altijd aan je zijde staan, want de Helden van het Hunnebed
gaan voor elkaar door het vuur.
Om je te leren verdedigen tegen allerhande indringers moet er natuurlijk
wel getraind worden en onze Helden van het Hunnebed,
nemen dat zeer serieus.
En zoals zo vaak in het leven, komt het nog wel eens uit onverwachtte hoek.
Uiteraard gingen wij met een doel op zoek naar de Helden van het
Hunnebed, er is namelijk een legende die al heel heel heel oud is.
In deze legende wordt beschreven dat het geluk zou brengen om de
oranje snuitige dwerg om de buik te omhelzen. En als je handen dan bij
elkaar konden komen zou dit geluk beteken en dat deze dwerg voor altijd
ten dienste zou zijn van de omhelzer.
Dit was dan ook het doel van deze zoektocht.
De legende zegt ook dat de oranje snuitige dwerg,
als ze inderdaad altijd ten dienste zou blijven van de omhelzer,
ze dit zou bevestigen met een geheim teken.
De Helden van het Hunnebed, hebben overigens volgens de legende
ook een passie, namelijk, eten.
Het liefst overal en altijd en zo veel mogelijk.
Maar oh, wee!!!! Soms dreigt er ineens gevaar!
En moeten de Helden van het Hunnebed poolshoogte gaan nemen
van het gebeuren en indien nodig ingrijpen!
Vervolgens kwamen ze meteen terug om te kijken of wij wel oke waren.
Echter in de verte dreigde weer gevaar dus gingen de Helden van het
Hunnebed ons wederom beschermen tegen het kwaad!
De passerende fietser met hond.
Op de een of andere manier liep de oranje snuitige dwerg steeds weer voorop.
Uiteindelijk bleek het gevaar geweken en gingen de Helden van het Hunnebed verder met hun passie.
Vanaf het hunnebed hebben we ze nog vaarwel gezwaaid toen begon onze lange barre tocht naar huis....
Aangekomen bij de bocht zwaaiden onze gevonden vrienden vaarwel en gingen richting de witte kever op de heuvel.... De horizon tegemoed...
Wonen 7 dwergen, 7 vriendelijke beige dwergen ook wel de Helden van het Hunnebed
in de volksmond van de omwonenden.
Maar die vind je niet zomaar, om de 7 dwergen te vinden moet je heel goed zoeken.
Dus op stap gegaan met een uitgebreide route beschrijving op mijn perkament papier,
kompas en trouwe bruine zwartgeneusde metgezel.
Onderweg vele hindernissen overwonnen, sloten, plassen
en ondoordringbare stukken struikgewas.
Uiteindelijk moeten besluiten soort van verdwaald te zijn en de bruine metgezel
die als speurhond zou moeten fungeren had meer intresse in een dode boomtak.
Gelukkig liepen er nog meer reizigers in het grote donkere woud.
Deze hebben we bevraagd naar de weg naar het Hunnebed.
Tot onze grote verbazing begonnen deze reizigers spontaan over de 7 vrolijke dwergen
bij het hunnebed en wisten we dat we de goede kant op gingen,
want dat moesten de Helden van het Hunnebed wel wezen.
We moesten links af, als we de witte kever op de heuvel zagen staan.
(Even meenden wij nog dat deze reizigers in de taverne te diep in het glaasje hadden gekeken,
want een witte kever op een heuvel? Dat zal toch niet?)
Wij groeten de reizigers en zetten onze weg voort en tot onze grote
verbazing doemde er in de verte een witte kever op een heuvel op.
Echter iets anders trok nog meer onze aandacht...
Verscholen in het struikgewas meenden wij een paar dwergen te
ontwaarden, zouden het de beroemde en beruchte 7 dwergen zijn?
In het immens wijdse landschap, stonden ons enkele grijze dwergen aan te kijken,
een telling leerde ons dat het inderdaad 7 dwergen waren.
Een oranje snuitige dwerg besloot dat er verkend moest worden
en zette langzaam koers in onze richting.
Het duurde niet lang of de andere dwergen volgden en liepen ook richting ons.
Even leek het erop dat de oranje snuitige dwerg allicht de aftocht
zou gaan willen blazen, maar niets bleek minder waar.
De andere dwergen twijfelden nog en probeerden door elkaar een tikje af
te leiden wat meer tijd te winnen om te overzien of het vertrouwd was om verder te naderen.
Uiteindelijk hadden alle 7 dwergen zich om ons heen geschaard.
Zoals zo vaak in het leven, bleek size doesn't matter,
hoe stoer je bent heeft niets met hoe groot je bent te maken
en hoe nieuwsgierig je bent al helemaal niet.
Zeker niet als je je gesterkt kan voelen door je vrienden,
die je altijd aan je zijde staan, want de Helden van het Hunnebed
gaan voor elkaar door het vuur.
Om je te leren verdedigen tegen allerhande indringers moet er natuurlijk
wel getraind worden en onze Helden van het Hunnebed,
nemen dat zeer serieus.
En zoals zo vaak in het leven, komt het nog wel eens uit onverwachtte hoek.
Uiteraard gingen wij met een doel op zoek naar de Helden van het
Hunnebed, er is namelijk een legende die al heel heel heel oud is.
In deze legende wordt beschreven dat het geluk zou brengen om de
oranje snuitige dwerg om de buik te omhelzen. En als je handen dan bij
elkaar konden komen zou dit geluk beteken en dat deze dwerg voor altijd
ten dienste zou zijn van de omhelzer.
Dit was dan ook het doel van deze zoektocht.
De legende zegt ook dat de oranje snuitige dwerg,
als ze inderdaad altijd ten dienste zou blijven van de omhelzer,
ze dit zou bevestigen met een geheim teken.
De Helden van het Hunnebed, hebben overigens volgens de legende
ook een passie, namelijk, eten.
Het liefst overal en altijd en zo veel mogelijk.
Maar oh, wee!!!! Soms dreigt er ineens gevaar!
En moeten de Helden van het Hunnebed poolshoogte gaan nemen
van het gebeuren en indien nodig ingrijpen!
Vervolgens kwamen ze meteen terug om te kijken of wij wel oke waren.
Echter in de verte dreigde weer gevaar dus gingen de Helden van het
Hunnebed ons wederom beschermen tegen het kwaad!
De passerende fietser met hond.
Op de een of andere manier liep de oranje snuitige dwerg steeds weer voorop.
Uiteindelijk bleek het gevaar geweken en gingen de Helden van het Hunnebed verder met hun passie.
Vanaf het hunnebed hebben we ze nog vaarwel gezwaaid toen begon onze lange barre tocht naar huis....
Aangekomen bij de bocht zwaaiden onze gevonden vrienden vaarwel en gingen richting de witte kever op de heuvel.... De horizon tegemoed...
