Er werd op een gegeven moment een hondje gevonden in Noord Holland, maar helaas, voor dat we daar concreet een kijkafspraak konden maken was die al verkocht. Jammer...
Ik zat bij Bart en Hennie toen ik begon over die mislukte poging en dat we dus verder opzoek gingen naar een black and tan jack russel teefje. Bart zei direct: Derksen in Barchem. Google was snel gevonden en jawel, meneer Derksen fokte nog steeds pups. De volgende dag direct gemaild en al snel had ik een reactie met wat voor pups hij had.
Week later zijn we gaan kijken en daar zagen we diverse prachtige pups, maar twee die specifiek in aanmerking kwamen. Een mooie pup, die voldeed aan onze eisen; mooi black and tan, kortbenig, wakker, maar niet uiterst brutaal ondernemend. Na het zien van vader (de zeer stoere grove brindle Roy) en moeder (vriendelijke vrolijke Texel) besloten we dat we gingen voor deze pup.
Samen met haar zusje na pakweg een uurtje struinen over tafel...compleet af.
Met 7 a 8 weken konden we haar ophalen. Ik verwachtte dat dat pas in de tweede helft van aankomende week zou gebeuren, het telefoontje dat we haar mochten halen. Theo had gezegd dat hij haar zaterdag (gister) wel wou halen. Alsof het lot er mee speelde, ze belde gistermiddag. Dus al snel zaten wij in de auto richting Barchem. Daar aangekomen mocht ik haar uit het nest graaien, moeders nog een aai over haar bol geven die het allemaal wel best vond en nog even aan de koffie waar informatie doorgesproken werd en zaken afgehandeld.
In de auto terug zat ze in de reisbench en toen kwam de heuze Texas, zoals ze vanaf nu door het leven gaat, boven. Heb Theo nog gekscherend gevraagd...wil je haar nog wel? Aangezien ze ook zijn verjaardagscadeautje was. Tot Zwolle heeft ze de nodige toonsoorten uitgeprobeerd en was ze 'not amused' met het tralies. Eenmaal thuis was ze al snel vrolijk. Alles werd uiterst voorzichtig bekeken en in de kamer zat al een welkomstcomite te wachten (Anne, Esther en Janna). Die heeft ze even hun hart gesmolten, waarna ook zij huiswaarts gingen om te eten.
Daarna is madame het huis gaan verkennen, sommige dingen eng, sommige dingen interessant en na een paar uur werden een aantal dingen al dusdanig interessant dat ze ook wel speelwaardig bevonden werden. Al snel de tochtrol, alias knuffel, alias het nieuwe maatje tevoorschijn getoverd en die werd van harte in beslag genomen. Oren trekken, bijten en daarna viel ze er uitput op in slaap.
Dat waren de foto's van gisteravond.
En dit van vandaag...
Hier kreeg ze net van mij te horen dat die plant niet gegeten mocht worden.
Vanmiddag stond een drukke dag op haar schema. We vierden Theo zijn verjaardag en dat betekend veel mensen die haar voor het eerst zien...inclusief beide nichtjes van twee en vier.
Laura vond het geweldig. Op een gegeven moment zelfs té geweldig, toen ze besloot dat Texas geen slaap nodig had. Na nog een keer hard huilend te opperen dat Texas van haar was, ze liet haar niet meer los, ging het hondje toch nóg even in de bench.
En nadat Texas haar dutje gehad had, even gespeeld, was ze wel weer 'op'..dus moesten ze slapen. Tja en je bent vriendin van het hondje of niet (we zeggen maar niet dat dit een compromis werd)...samen slapen.
En tot slot legendarische foto's. Mijn vader, die allergisch is voor harige dieren, had toch ook wel een moment met Texas en haar nieuwe speeltje (medemogelijk gemaakt door Janna).
Gefeliciteerd met deze schattige aanwinst!!!
