Maar we hebben nog een smal strookje voor het huis waar heel dik gras zit. Daar kunnen ze alleen niet met z’n 4-en in, omdat het te smal is, en aangezien we nog al eens een rang-orde strijd hebben, ben ik bang dat er dan één in paniek door de draad gaat.
Ik heb er veel last van om Diëgo zo down te zien. Laatst heb ik een berichtje geplaatst bij ziekenboeg dat hij goed op de medicijnen reageerde, maar ik ben inmiddels niet zo positief meer. Hij is zo down en nog erg mager. Ik heb hem vanmiddag in zijn uppie in dat smalle strookje gezet. Even lekker in het gras, even een leuk verzetje. De andere 3 gilden en gieren, die misten hem. Diëgo gaf geen kik, (vr)eten!! Hij heeft erg veel honger sinds hij ziek is.
Hier valt het nog niet eens zo op dat hij zo mager is. Hij is een grote, sterke ruin van 1.50 meter en ziet er hier nog wel breed en gezond uit.

Hier ziet het er al heel anders uit. Moet je die schouders zien………Hij was altijd extreem breed………………..

Hij staat ook steeds erg onderstandig van achter. Waarschijnlijk om iets te ontlasten.

De krullen breiden zich steeds verder uit. Aan de linkerkant van zijn lichaam valt het mee, de meeste krullen zitten rechts.

Hij was heerlijk aan het genieten van het gras, vooral de paardenbloemen vindt hij zálig


Maar hij kijkt zó treurig, ik wou dat hij me vertellen kon hoe hij zich voelt en wat ik met hem moet. Hoelang moet ik dit nog aanzien om te beslissen dat dit geen paardwaardig bestaan meer is? Hopen dat hij gauw op de medicijnen reageert en wat vrolijker wordt.

En zo staat hij dan als hij weer bij de anderen in de achterste wei staat. Zo staat hij een paar uur per dag te treuren….
