Mooike is nu alweer twee daagjes van mij en wat geniet ik van dat beestje!!!
Ze is zo knuffelig, heerlijk...
Als ik in haar weitje bezig ben met drollen opruimen is ze niet bij me weg te slaan. Telkens haar snuit tegen mijn gezicht aan en ze moet echt álles zien wat je doet!Vandaag een heel stuk met haar gewandeld en ze kijkt eigenlijk nergens van op. Stelletje schreeuwende pubers op de fiets, een grote trekker met aanhanger, een auto die veel té hard rijdt, Mooike houdt het hoofd koel...
Dus ik verwacht met het buitenrijden straks geen problemen! Ff bij mij naar huis gelopen om haar even te showen.
Mijn ouders vinden haar ook geweldig. (onze hond minder, die is vreselijk jaloers haha! 
)Kon het niet laten nog even een paar foto's van mijn meisje te plaatsen, sorry...
zo staat mevrouw al bij het hek zodra ze mijn auto aan ziet komen en word ik vrolijk verwelkomd met een hinnik..
Mijn mini haf..
...
'geduld hebben' zijn twee woorden die niet in het woordenboek van Mooike voorkomen...
Brutaal bekkie..
Volgende week ga ik haar in een keer in het tuig zetten en in de bak oefenen, kijken hoe ze op mij reageerd.
Tot nu toe voelen we elkaar in ieder geval heel goed aan!
Ben zooo blij met haar!!!
Groetjes!
