Castor is over het algemeeen een coole fjord. Dt is ook mede dankzij het stukje extra vertrouwen wat hij in mij heeft.
De eerste paar jaar vertrouwde hij volledig op mij. Dit is wel handig met de nieuwe dingen die je dan gaat doen.
Maar het laatste jaar is Castor ook wel meer op eigen benen gaan staan.
Ik kan er nu niet meer zomaar vanuit gaan dat hij bij iets nieuws wel rustig blijft zoals 'vroeger'.
Ik weet niet of hij echt dingen sneller oppakt dan andere fjorden/paarden. Op dit forum blijkt elke keer maar weer dat de C'tjes jaargang gewoon een topjaargang is (zie ook C'tje topic in Fjordenpraat).
Castor was ook wel heel erg brutaal. Maar sinds ik hem ben gaan rijden is het een stuk beter geworden. Hij heeft nu iets om zijn energie in te steken en de 'opvoeding' is hiermee ook wat beter geworden.
Soms heeft hij nog wel van die terugval momentjes dat hij weer even uit gaat proberen of hij niet een keer de baas kan zijn of dat hij even fijn met me wil spelen in de wei. Hier moet ik wel voor blijven waken en direct ingrijpen. Gelukkig ken ik zijn truucjes en ben ik hem meestal net een stapje voor
