Ze was erg kijkerig en zenuwachtig.
Ze zag alles en liep dan ineens op eieren.
Ook was ze al eens in 1x omgedraaid.
Dus tja, het lag er natuurlijk ook aan hoe driest ik was... (uuuh niet!)
De moed zakte mij in de schoenen...
Ik woon in de middle of nowhere, alleen landweggetjes en bos.
Maar ja, je kan wel eens iets tegenkomen natuurlijk...
Alleen in de bak mennen leek mij niks.
Bleek dan nu dat we toch niet bij elkaar passen??? Moest er dan nu toch een verkoopbordje om haar nek???
Na de oefeningen in de bak gingen we samen de weg op.
Ik vond het spannend na elle verhalen!
Was dit wel verantwoord?!
Ik hield mij stevig vast!
En daar gingen we...
Nou, ik was eerlijk gezegd zwaar onder de indruk!
Want zulke echte serieuze drukke wegen hebben wij hier dus niet he? en ze heeft hiervoor minimale verkeersmak training gehad vergeleken bij dit. Ze deed niks op auto's die haar van voren en achter inhaalden! Aanhanger maakt ook niks uit! (een bus deed ze ook zonder problemen hoorde ik)
Ze was inderdaad wel kijkerig, keek elk tuintje in.
Liep op eieren toen ze langs een bedrijf moest waar ze stenen aan het inladen waren in een aanhangertje en sjorbanden probeerderen te sjorren om die kar.
Maar ze liep door! En ik begreep dat ze heel zacht in de mond was, als ze versnelde had je haar zo terug.
Ik durf hier wel verder mee te oefenen thuis!
Rustig ervaring op laten doen. (Ik gok dat de trainer iets kritischer is dan de eigenaar.
Maar hé als daar dus een paardje goedgekeurd wordt meteen kopen! want dat is dan wel een heeeele goeie!) Ik vind Géline dik geslaagd!
Morgenavond halen we haar op!
