Dit afscheid viel me zwaar..

[LisaSmits]

Heyhey FW'ers

Zoals jullie waarschijnlijk meegekregen hebben, is een tijdje geleden mijn grote vriendin Anca verkocht.
Even daarvoor was ik bij Suzanne om te rijden. Ik was Anc aan het poetsen en opzadelen en ik zei nog tegen Suzanne: Weetje Suus, ik ben er mezelf een beetje op aan het instellen dat ze verkocht gaat worden. Ik kreeg er voor mijn gevoel steeds meer vrede mee.
Tot dat ik het berichtje kreeg dat het inderdaad definitief was...
Jeetje, dat viel me toch wel erg zwaar, meer als dat ik dacht Ik heb er erg veel verdriet van gehad, en ik kwam er denk ik nu pas achter wat voor band ik had met Anca en wat ik voor haar voelde. En vooral wat we samen bereikt hebben maakte het zo speciaal.
Nu is het alleen maar een geruststelling dat ze in de buurt staat, en vooral goed terecht is gekomen bij haar nieuwe baasje.
Ik had een klein stukje geschreven voor Anca:

M'n lieve Anca
Jij waar ik voor leef..
Waar ik het allermeest om geef
M'n vriendin, m'n caatje..
M'n steun en toeverlaat
Samen waren we een team..
Ik raak je nu kwijt
Maar ik zal voor altijd aan je denken meid

Bedankt voor alles wat ik van je heb geleerd, en wat ik jou nog heb mogen leren. Maar vooral voor de mooie tijd!
Dag Schat, het allerbeste bij je nieuwe baasje.
Ik ga je missen













De dag van afscheid nemen






Dag m'n Schat, ik ga je missen!

Uiteraard blijf ik lekker rijden bij Suzanne en Leo, ik ga nu de draad weer oppakken met dochter Evita.
En volgend jaar kunnen we rustig aan beginnen met dochter Hikari. Weer leuke dingen in het vooruitzicht

[Freek]

mooi geschreven de tekst over Anca! scheelt denk ik idd al dat ze in de buurt staat maar maakt het er niet minder zwaar op het afscheid van een goeie vriendin. En is wel op een paar foto's goed te zien dat jullie een goeie band hadden!

[leoensuzanne]

He Lisa, ik krijg het er nog moeilijk mee, als ik je foto's weer zie en je tekst weer lees..... Je weet hoe moeilijk ik het vond voor je om haar te moeten verkopen. Maar je weet ook welke reden het is geweest. Ik wou dat het anders kon....
Maar inderdaad... er staan er nog 3 waar mee gewerkt kan worden... gaan we daar lekker mee verder..

En bij Isabelle heeft ze een prima huisje! Waar we over een tijdje met zoon en dochter naar toe kunnen gaan om daar een heerlijke buitenrit te gaan maken..

[LisaSmits]

Ja dankjewel Freek, dat maakt er idd het afscheid niet minder zwaar om.
Vanaf dag 1 dat ik op haar zat naar jaren niet gereden te hebben voelde
Het weer zo goed! Wij hadden gewoon die klik en die band heel erg en ik denk dat je
zoiets nooit zal vergeten. Ik hoop dat ik dat bij haar dochters ook ga vinden.

Pff echt he Suus, ik weet het. Toen ik het zelf weer schreef en de foto's plaatste
kreeg ik het zelf ook weer even zwaar
Ja ik weet hoe moeilijk je het vond, en ik weet wat de reden was.
Ik neem jullie ook niks kwalijk! Maar dat weet je..
We gaan lekker met de rest van de bups aan de gang

[Roosjuh]

Ik ben blij dat het weer een beetje beter met je gaat .

[janna]

Hopelijk gaat Evita het gemis van Anca een beetje remmen. Altijd lastig zulke situaties, maar gelukkig zijn er nog zoveel leuke fjorden op de wereld!

[Esther]

Het is altijd moeilijk om afscheid te nemen. Maar ze heeft gelukkig een fijn nieuw plekje, dat geeft vast een beetje troost.
Hopelijk zullen de andere paarden het gemis wat kleiner maken en vind je in een van hen net zo'n maatje als je aan Anca had.

[Sjolvir]

Afscheid nemen is nooit makkelijk. Ze heeft dan wel een mooi nieuw plekje, maar ze is wel echt "weg".

[Ootje]

Lastig is dat, afscheid nemen.
Gelukkig heeft Anca een fijn plekje waar ze nu staat.
Sterkte ermee!

[Bella]

Dacht bij het horen van Suzanne haar bericht ook zeker even aan je, hoe zwaar jou dit bericht gevallen moest zijn.
Een speciaal paard is toch altijd lastiger om afscheid van te moeten nemen, ook al is ze niet definitief uit beeld...gelukkig staan er diverse 'opvolgers' met 50% Anca-genen en vindt je ook in één van hen weer een op en top maatje

[leoensuzanne]

Dacht bij het horen van Suzanne haar bericht ook zeker even aan je, hoe zwaar jou dit bericht gevallen moest zijn.
Een speciaal paard is toch altijd lastiger om afscheid van te moeten nemen, ook al is ze niet definitief uit beeld...gelukkig staan er diverse 'opvolgers' met 50% Anca-genen en vindt je ook in één van hen weer een op en top maatje

Lief berichtje Annabel. En ja, die 50% genen komen er zeker wel uit. Als ik Fello, Evita en Hikari bij elkaar optel, krijg je 150% Anca! Lisa zal zich niet hoeven te vervelen, he Lisa?!

[Ivonne]

Kan me heel goed voorstellen dat het voor jou ook erg moeilijk is. Sterkte

[LisaSmits]

Dankjewel allemaal
Hihi jaa ze hebben idd wel allemaal wat van mama's genen. Jaa Suzanne, genoeg te doen leuke nieuwe uitdagingen voor de boeg.