Spannende periode achter de rug
Geplaatst: vr 16 okt 2015, 08:17
Al een tijdje niks meer geplaatst op het forum, lees zo af en toe nog wel eens mee.
Het begon allemaal half augustus. Op stal werd een paardje met Droes geconstateerd. Geen directe paniek, krijgt hij dan is het zo, ff goed uitzieken en we kunnen de draad weer oppakken.
Helaas liep het allemaal anders bij Cas. In eerste instantie had hij alleen koorts en zat ik te wachten op die heerlijke abcessen die erbij horen.....maar die kwamen maar niet en hij stond al een week met wisselende koorts.
Op zaterdag zag ik ineens dat hij dikke benen had...maar dan denk je in eerste instantie nog aan dikke benen door ineens veel op stal staan.
Toch vertrouwde ik het niet helemaal en ga je natuurlijk zitten googlen (moet je natuurlijk nooit doen haha). Zaterdagavond laat toch even overleg gehad met de DA en moest het in de gaten houden.
Zondagochtend vroeg naar stal en benen waren dikker geworden en Cas kwam moeilijk uit stal, dus gelijk de DA gebeld.
Uit bloedonderzoek kwam dat zijn witte bloedcellen laag waren en hij dus hard aan het vechten was tegen de droes, daarbij kreeg hij later ook nog de verdenking van Morbus Maculosis (allergische reactie op de droesbacterie). We hadden dus 2 complicaties: 1. de allergische reactie en 2. verslagen droes, aangezien er zich nergens want ontwikkelde en Cas wel koorts had. Nou in het begin heeft het me veel energie, tranen en kilootjes gekost....het zou toch niet zo zijn dat ik zo'n gezond paard aan deze rot bacterie ga verliezen!!
Na overleg met Utrecht aangezien de dikke benen elke keer weer terugkeerden (na inj verdween het wel weer even) en de koorts ook bleef opspelen toch de keuze gemaakt om Cas langdurig op de antibiotica te zetten omdat ook zij het ook van verslagen droes verdachten. Dit betekende dat ik hem iedere avond 25cc antibiotica moest spuiten in een spier.
Wat ben ik toch blij dat ik zo'n lief paard heb met een goed vertrouwen want elke avond een dikke naald in een spier en een dikke vloeistof is toch geen pretje voor een paard.
Uiteindelijk heb ik Cas 5 weken lang antibiotica moeten prikken en zagen we gelukkig in de tussentijd wel al verbetering in zijn aantal witte bloedcellen!!
Nu 8 weken later kan ik toch wel zeggen dat Cas weer aardig opgeknapt is. Hij is nu 2 weken van de antibiotica af, neusswab vonden we geen droesbacterie meer en ben ik weer rustig met hem aan het werk om zijn conditie weer op te bouwen en gisterenavond voor het eerst weer een les gereden
En wat deed hij zijn best toch weer gisteren en heb ik heerlijk gereden op mijn knappe blondie!!
Het begon allemaal half augustus. Op stal werd een paardje met Droes geconstateerd. Geen directe paniek, krijgt hij dan is het zo, ff goed uitzieken en we kunnen de draad weer oppakken.
Helaas liep het allemaal anders bij Cas. In eerste instantie had hij alleen koorts en zat ik te wachten op die heerlijke abcessen die erbij horen.....maar die kwamen maar niet en hij stond al een week met wisselende koorts.
Op zaterdag zag ik ineens dat hij dikke benen had...maar dan denk je in eerste instantie nog aan dikke benen door ineens veel op stal staan.
Toch vertrouwde ik het niet helemaal en ga je natuurlijk zitten googlen (moet je natuurlijk nooit doen haha). Zaterdagavond laat toch even overleg gehad met de DA en moest het in de gaten houden.
Zondagochtend vroeg naar stal en benen waren dikker geworden en Cas kwam moeilijk uit stal, dus gelijk de DA gebeld.
Uit bloedonderzoek kwam dat zijn witte bloedcellen laag waren en hij dus hard aan het vechten was tegen de droes, daarbij kreeg hij later ook nog de verdenking van Morbus Maculosis (allergische reactie op de droesbacterie). We hadden dus 2 complicaties: 1. de allergische reactie en 2. verslagen droes, aangezien er zich nergens want ontwikkelde en Cas wel koorts had. Nou in het begin heeft het me veel energie, tranen en kilootjes gekost....het zou toch niet zo zijn dat ik zo'n gezond paard aan deze rot bacterie ga verliezen!!
Na overleg met Utrecht aangezien de dikke benen elke keer weer terugkeerden (na inj verdween het wel weer even) en de koorts ook bleef opspelen toch de keuze gemaakt om Cas langdurig op de antibiotica te zetten omdat ook zij het ook van verslagen droes verdachten. Dit betekende dat ik hem iedere avond 25cc antibiotica moest spuiten in een spier.
Wat ben ik toch blij dat ik zo'n lief paard heb met een goed vertrouwen want elke avond een dikke naald in een spier en een dikke vloeistof is toch geen pretje voor een paard.
Uiteindelijk heb ik Cas 5 weken lang antibiotica moeten prikken en zagen we gelukkig in de tussentijd wel al verbetering in zijn aantal witte bloedcellen!!
Nu 8 weken later kan ik toch wel zeggen dat Cas weer aardig opgeknapt is. Hij is nu 2 weken van de antibiotica af, neusswab vonden we geen droesbacterie meer en ben ik weer rustig met hem aan het werk om zijn conditie weer op te bouwen en gisterenavond voor het eerst weer een les gereden
En wat deed hij zijn best toch weer gisteren en heb ik heerlijk gereden op mijn knappe blondie!!
gelukkig gaat het nu weer de goede kant op!