koliek
Geplaatst: do 15 aug 2013, 13:36
Het is vandaag alweer 2 weken geleden dat Casper met koliek stond.
'S middags waren we nog op stal geweest en we hebben niet echt iets aan Cas gemerkt. Hij at gewoon en zijn gedrag was normaal. Rond 6 uur lieten we hem dan ook zonder zorgen op stal achter.
We zouden bij mijn ouders thuis behangen en dat deden we dus ook. Om half 9 ging de telefoon. Mijn zusje was op stal en trof Cas liggend aan. Hij ging 4 keer liggen in 1 minuut tijd en sloeg heel erg naar zijn buik. Ze keek naar zijn voerbak en die stond nog vol. Dat is niks voor Cas. Cas is op zijn rug gaan liggen met 4 benen in de lucht en bleef zo dood stil liggen. Met een stal genoot heeft ze hem weer op zijn benen gekregen en belde mij. Ze zei alleen, tis niet goed met Cas, koliek. We hebben alles uit handen laten vallen en zijn naar stal geraced. Nog voor het parkeren de auto uit gerent en naar mijn maatje. Hij stond er zo zielig bij met stal genoten om hem heen om te voorkomen dat hij weer ging liggen. Hij legde zijn hoofd in mijn armen en bleef alleen maar doodstil staan. Dit is mijn Cas niet! Hij moet stappen. In me t-shirt in de regen met hem over het erf gaan stappen om te kijken of hij daardoor misschien zou gaan mesten. Hij deed het niet. We zette hem op stal en luisterde zijn buik. Zijn buik was keihard met samengetrokken flanken van de pijn en bijna geen darmgeluiden. Dit is echt niet goed!
Mijn zusje heeft de veearts gebeld en die moest zich even omkleden, spullen pakken en dan kwam ze eraan. Normaal is het zo'n kwartier rijden maar ze was er met alles wat ze moest doen binnen 10 minuten. Ze gaf hem een injectie en voelde hem op. Gelukkig had hij geen koorts. Acute koliek, hij zat echt pottdicht, ze kreeg de mest er niet uit. Cas heeft parafine en weet ik het hoeveel liter water via een slang door zijn neus toegediend gekregen. De nacht moest hij de bak in zodat hij veel kon lopen. Hij liet gelijk merken dat hij zooooo blij was met de pijnstiller want hij kwam vrolijk bokkend naar de bakdeur toe gerent zoals hij meestal doet als ik de deur open. God wat was het moeilijk om van stal weg te gaan en hem achter te laten. Vanaf de weg kan je de bak goed zien dus we zijn om de 2 uur bij hem gaan kijken. Hij liep rustig wat rond en het ging wel goed met hem.
Hij mocht 2 dagen niks eten en moest in een kale box staan. In die 2 dagen heeft hij dik 30 x gemest. Flinke hopen ook!
Nu 2 weken later is hij weer aardig opgeknapt en weer bijna helemaal opgebouwd met voer en stro. Hij is nog wel iets rustiger als dat hij de afgelopen puberjaren is geweest. Hij werd de laatste tijd wel al iets rustiger maar het lijkt erop of hij door zijn koliekaanval in 1 klap uit die puberteit is gekomen.
Ik ben nog iedere dag dankbaar dat mijn zusje die avond nog naar stal toe ging en hem op tijd vond. Een uur later en de laatste ronde op stal was gelopen en had hij de hele nacht zo gelegen. Moet er niet aan denken dat ik hem misschien zo de volgende ochtend had aangetroffen, waarschijnlijk meer dood dan levend.
Het gaat weer goed maar wat ben ik me helemaal kapot geschrokken!
Moest het even kwijt, bedankt voor het lezen
'S middags waren we nog op stal geweest en we hebben niet echt iets aan Cas gemerkt. Hij at gewoon en zijn gedrag was normaal. Rond 6 uur lieten we hem dan ook zonder zorgen op stal achter.
We zouden bij mijn ouders thuis behangen en dat deden we dus ook. Om half 9 ging de telefoon. Mijn zusje was op stal en trof Cas liggend aan. Hij ging 4 keer liggen in 1 minuut tijd en sloeg heel erg naar zijn buik. Ze keek naar zijn voerbak en die stond nog vol. Dat is niks voor Cas. Cas is op zijn rug gaan liggen met 4 benen in de lucht en bleef zo dood stil liggen. Met een stal genoot heeft ze hem weer op zijn benen gekregen en belde mij. Ze zei alleen, tis niet goed met Cas, koliek. We hebben alles uit handen laten vallen en zijn naar stal geraced. Nog voor het parkeren de auto uit gerent en naar mijn maatje. Hij stond er zo zielig bij met stal genoten om hem heen om te voorkomen dat hij weer ging liggen. Hij legde zijn hoofd in mijn armen en bleef alleen maar doodstil staan. Dit is mijn Cas niet! Hij moet stappen. In me t-shirt in de regen met hem over het erf gaan stappen om te kijken of hij daardoor misschien zou gaan mesten. Hij deed het niet. We zette hem op stal en luisterde zijn buik. Zijn buik was keihard met samengetrokken flanken van de pijn en bijna geen darmgeluiden. Dit is echt niet goed!
Mijn zusje heeft de veearts gebeld en die moest zich even omkleden, spullen pakken en dan kwam ze eraan. Normaal is het zo'n kwartier rijden maar ze was er met alles wat ze moest doen binnen 10 minuten. Ze gaf hem een injectie en voelde hem op. Gelukkig had hij geen koorts. Acute koliek, hij zat echt pottdicht, ze kreeg de mest er niet uit. Cas heeft parafine en weet ik het hoeveel liter water via een slang door zijn neus toegediend gekregen. De nacht moest hij de bak in zodat hij veel kon lopen. Hij liet gelijk merken dat hij zooooo blij was met de pijnstiller want hij kwam vrolijk bokkend naar de bakdeur toe gerent zoals hij meestal doet als ik de deur open. God wat was het moeilijk om van stal weg te gaan en hem achter te laten. Vanaf de weg kan je de bak goed zien dus we zijn om de 2 uur bij hem gaan kijken. Hij liep rustig wat rond en het ging wel goed met hem.
Hij mocht 2 dagen niks eten en moest in een kale box staan. In die 2 dagen heeft hij dik 30 x gemest. Flinke hopen ook!
Nu 2 weken later is hij weer aardig opgeknapt en weer bijna helemaal opgebouwd met voer en stro. Hij is nog wel iets rustiger als dat hij de afgelopen puberjaren is geweest. Hij werd de laatste tijd wel al iets rustiger maar het lijkt erop of hij door zijn koliekaanval in 1 klap uit die puberteit is gekomen.
Ik ben nog iedere dag dankbaar dat mijn zusje die avond nog naar stal toe ging en hem op tijd vond. Een uur later en de laatste ronde op stal was gelopen en had hij de hele nacht zo gelegen. Moet er niet aan denken dat ik hem misschien zo de volgende ochtend had aangetroffen, waarschijnlijk meer dood dan levend.
Het gaat weer goed maar wat ben ik me helemaal kapot geschrokken!
Moest het even kwijt, bedankt voor het lezen