Memorabele dag en drempel over voor Beer en mij!
Geplaatst: ma 13 mei 2013, 19:43
Gisteren ging mijn wekker om 05:00. Ik dacht nog, ik liek wel kats nie wies! Maar goed, ik moet zo nodig endurance rijden en ik vond, na meer dan een jaar startgerechtigd voor klasse II te zijn, dat het nu wel eens tijd werd om die drempel over te stappen. Drempel? Ja, drempel vanwege mijn trauma's vorig jaar met het vreselijk zieke gevoel van de nasleep van een wedstrijd. Ik bleek extreme bloedarmoede te hebben en hoorde niet meer normaal te kunnen functioneren. Ik was even helemaal klaar met wedstrijden en trainen voor afstanden dus ik heb alle wedstrijden geschrapt en afgezegd om eerst beter te worden en ben dresuurmatig gaan trainen.
Anyway, bloedarmoede was in de herfst van vorig jaar zo goed als voorbij en ik begon voorzichtig weer met trainen met als doel wellicht in het nieuwe seizoen weer te starten. Lange winter, weinig echt lange afstanden kunnen trainen, wel onderhoudstraining en veel bakwerk en in de lente begon het toch te kriebelen. Kalender bekeken en voor ik het wist had ik een korte klasse II wedstrijd uitgezocht in plaats van een klasse I wedstrijd. Ik wilde het gewoon proberen want Beer was er helemaal klaar voor.
Goed, de wekker ging dus. Ik naar stal en Beer eerst een verjaardagswortel gegeven want het beste ventje werd alweer 8 jaar! Ik heb hem nu al dik 4 jaar, wat gaat dat snel!
Beer op de trailer geladen en om een uur of 6 richting Ermelo gereden, startpunt was het KNHS centrum.
Aangekomen in Ermelo aangemeld, startnummer opgehaald en Beer van de trailer voor de voorkeuring. Inmiddels was mijn groom aangekomen, zij reed met Joram en zijn groom mee en ik was zo blij dat er iemand was om te helpen, ik was behoorlijk zenuwachtig, helemaal uit het wedstrijdritme en gebeuren.
Beer werd goedgekeurd met een HF van 44 en we mochten starten. Op weg om 40 km te draven. In klasse Ii start je vaak in een massastart en dat was dus ook nieuw voor ons. We zijn denk ik op zo'n 3/4de van de groep gestart, sommige paarden gingen echt in galop weg. Het eerste stuk was over glad gras in de stromende regen dus wij deden mooi rustig aan, ijzers en nat gras zijn geen goeie combi. Beer was aardig te hanteren tot we de hei op gingen, smalle paadjes en veel hysterische paarden en een achteropkomende reuzenschimmel die door de plassen stampte in galop werden Beer iets te gortig. Hij is een stuk of 3 keer in een paniekgalop vooruit gestoven. Even een hand op zijn hals en een 'hooo maar jongen, het is goed' hielpen gelukkig. Even wat paarden laten passeren en de koplopers even vooruit laten rijden. Daarna konden we rustig en beheerst door.
Na een rondje van 20 km kwamen we op de vetgate, dit onderdeel was ook nieuw voor ons. Heb ik thuis wel geoefend met hem. Ergens heen, even rusten en dan weer door. In de vetgate weer alle controles, hartslag was 52, met een paar minuutjes aangeboden en amper gekoeld omdat het had geregend en omdat ik op mijn hartslagmeter zag dat Beer al mooi laag zat. Koud water in de koude wind leek me niet fijn. Locomotie en alles was ook weer goed. Iets minder darmgeluiden maar dat was omdat Beer zoveel kakt en piest onderweg en ik hem vrijwel meteen aanbood dus hij nog geen tijd had gehad om te eten. Na het goedkeuren viel hij meteen aan op het hooi en de wortels. Ook goed gedronken.
Net goedgekeurd en een 'GO' voor de volgende 20 km.
Tobbe en Beer hadden een akkefietje op de VG en ik heb Beer nog extra laten controleren maar er was niets aan de hand dus durfde ik het 2de rondje wel aan. We startten en de zon was inmiddels gaan schijnen, heerlijk! Tweede ronde ging mooi beheerst en voor we het wisten waren we weer terug, op de finish heel even gewacht en daarna aangeboden en hartslag was 57, perfect dus! Wederom matig gekoeld, zag zijn HF omhoog schieten toen ik koud water over zijn nek gooide. Even wachten en stilstaan werkt beter voor hem, dat heb ik inmiddels geleerd met de trainingen.
Nu wachten op de nakeuring, ik was een beetje nerveus daarvoor want wat als hij toch last van zijn been had gekregen of wat als ik hem niet in draf kon krijgen aan de hand omdat ie zo moe was... Dekentje en eten en blijven bewegen, dat deed mijn groom zodat ik even kon eten en plassen (40 km plas ophouden is geen aanrader haha)
In beweging blijven tegen de stijfheid voor de nakeuring.
Mijn slanke Beer
Mijn lieve Beer gooide er nog een mooi, vlot drafje uit bij de nakeuring, ik had dezelfde dierenarts opgezocht als die de extra keuring had gedaan en die was heel content om Beer nog zo fit te zien. Hij was wel moe maar niet afgepeigerd. Dit moment was heerlijk want dit betekende dat wij onze eerste klasse II wedstrijd goed hadden uitgereden en dat we onze winstpunt binnen hadden!! En nog fijner, een fit paard maar ook een fit baasje. Wel moe maar vooral voldaan.
Beer lekker alert na de nakeuring:
Nog even bij de trailer gekeuteld en nagepraat en Beer even laten bijkomen. Ik ging met mijn groom even een patatje halen en toen we terugkwamen trof ik de jarige job zo aan:
Een vrij zeldzaam iets want Beer is ALTIJD wakker en 'ready to rumble'.
Nou, dit is wel een lang verhaal geworden maar ik ben zo blij dat alles zo goed is gegaan dat ik het even wilde delen! Ik ben nu aan het kijken welke wedstrijd we binnenkort kunnen starten maar eerst heeft mijn 8 jarige paard lekker een paar dagen vrij. Bedankt voor het lezen!
Anyway, bloedarmoede was in de herfst van vorig jaar zo goed als voorbij en ik begon voorzichtig weer met trainen met als doel wellicht in het nieuwe seizoen weer te starten. Lange winter, weinig echt lange afstanden kunnen trainen, wel onderhoudstraining en veel bakwerk en in de lente begon het toch te kriebelen. Kalender bekeken en voor ik het wist had ik een korte klasse II wedstrijd uitgezocht in plaats van een klasse I wedstrijd. Ik wilde het gewoon proberen want Beer was er helemaal klaar voor.
Goed, de wekker ging dus. Ik naar stal en Beer eerst een verjaardagswortel gegeven want het beste ventje werd alweer 8 jaar! Ik heb hem nu al dik 4 jaar, wat gaat dat snel!
Beer op de trailer geladen en om een uur of 6 richting Ermelo gereden, startpunt was het KNHS centrum.
Aangekomen in Ermelo aangemeld, startnummer opgehaald en Beer van de trailer voor de voorkeuring. Inmiddels was mijn groom aangekomen, zij reed met Joram en zijn groom mee en ik was zo blij dat er iemand was om te helpen, ik was behoorlijk zenuwachtig, helemaal uit het wedstrijdritme en gebeuren.
Beer werd goedgekeurd met een HF van 44 en we mochten starten. Op weg om 40 km te draven. In klasse Ii start je vaak in een massastart en dat was dus ook nieuw voor ons. We zijn denk ik op zo'n 3/4de van de groep gestart, sommige paarden gingen echt in galop weg. Het eerste stuk was over glad gras in de stromende regen dus wij deden mooi rustig aan, ijzers en nat gras zijn geen goeie combi. Beer was aardig te hanteren tot we de hei op gingen, smalle paadjes en veel hysterische paarden en een achteropkomende reuzenschimmel die door de plassen stampte in galop werden Beer iets te gortig. Hij is een stuk of 3 keer in een paniekgalop vooruit gestoven. Even een hand op zijn hals en een 'hooo maar jongen, het is goed' hielpen gelukkig. Even wat paarden laten passeren en de koplopers even vooruit laten rijden. Daarna konden we rustig en beheerst door.
Na een rondje van 20 km kwamen we op de vetgate, dit onderdeel was ook nieuw voor ons. Heb ik thuis wel geoefend met hem. Ergens heen, even rusten en dan weer door. In de vetgate weer alle controles, hartslag was 52, met een paar minuutjes aangeboden en amper gekoeld omdat het had geregend en omdat ik op mijn hartslagmeter zag dat Beer al mooi laag zat. Koud water in de koude wind leek me niet fijn. Locomotie en alles was ook weer goed. Iets minder darmgeluiden maar dat was omdat Beer zoveel kakt en piest onderweg en ik hem vrijwel meteen aanbood dus hij nog geen tijd had gehad om te eten. Na het goedkeuren viel hij meteen aan op het hooi en de wortels. Ook goed gedronken.
Net goedgekeurd en een 'GO' voor de volgende 20 km.
Tobbe en Beer hadden een akkefietje op de VG en ik heb Beer nog extra laten controleren maar er was niets aan de hand dus durfde ik het 2de rondje wel aan. We startten en de zon was inmiddels gaan schijnen, heerlijk! Tweede ronde ging mooi beheerst en voor we het wisten waren we weer terug, op de finish heel even gewacht en daarna aangeboden en hartslag was 57, perfect dus! Wederom matig gekoeld, zag zijn HF omhoog schieten toen ik koud water over zijn nek gooide. Even wachten en stilstaan werkt beter voor hem, dat heb ik inmiddels geleerd met de trainingen.
Nu wachten op de nakeuring, ik was een beetje nerveus daarvoor want wat als hij toch last van zijn been had gekregen of wat als ik hem niet in draf kon krijgen aan de hand omdat ie zo moe was... Dekentje en eten en blijven bewegen, dat deed mijn groom zodat ik even kon eten en plassen (40 km plas ophouden is geen aanrader haha)
In beweging blijven tegen de stijfheid voor de nakeuring.
Mijn slanke Beer
Mijn lieve Beer gooide er nog een mooi, vlot drafje uit bij de nakeuring, ik had dezelfde dierenarts opgezocht als die de extra keuring had gedaan en die was heel content om Beer nog zo fit te zien. Hij was wel moe maar niet afgepeigerd. Dit moment was heerlijk want dit betekende dat wij onze eerste klasse II wedstrijd goed hadden uitgereden en dat we onze winstpunt binnen hadden!! En nog fijner, een fit paard maar ook een fit baasje. Wel moe maar vooral voldaan.
Beer lekker alert na de nakeuring:
Nog even bij de trailer gekeuteld en nagepraat en Beer even laten bijkomen. Ik ging met mijn groom even een patatje halen en toen we terugkwamen trof ik de jarige job zo aan:
Een vrij zeldzaam iets want Beer is ALTIJD wakker en 'ready to rumble'.
Nou, dit is wel een lang verhaal geworden maar ik ben zo blij dat alles zo goed is gegaan dat ik het even wilde delen! Ik ben nu aan het kijken welke wedstrijd we binnenkort kunnen starten maar eerst heeft mijn 8 jarige paard lekker een paar dagen vrij. Bedankt voor het lezen!
