FjordenWereld.nl

Hetgeen waar ik momenteel erg mee zit wil ik graag met medepaardenliefhebbers delen. Voor begrip en een stukje steun.
Een tijdlang niets van me laten horen op Fw. Het ging goed met ons. Ernie ging vorig jaar aan het eind van de zomer met pension.
Ze genoot van haar tijd in het land en leek soms jaloers te zijn op Fee als ik met haar uit rijden ging.
Begin dit jaar een nieuw plekje voor Sophietje gezocht. Een plek waar zij alle aandacht krijgt. En geen rolmopsje bij mij zal worden.
Door tijdgebrek kwam ze weinig voor de sulky. Nu rijd ze bixie wedstrijdjes en is ze een ster in prijzen binnenhalen (trots op de kleine pony).

Afgelopen winter was een natte winter die zijn sporen bij Erna achter gelaten heeft. Ze kreeg last van reuma. Deze ging op haar linkerkogel zitten.
In het voorjaar begon ze te kreupelen. Ze tilde haar been op en liet zien ' au dit doet me zeer'. Ze kreeg Bute voorgeschreven.
Daar knapte madam aanzienlijk van op. Wat een opluchting!
De zomer kwam daar genoot ze erg van. Toen brak de herfst aan de bute is inmiddels verhoogt.
Ze loopt opnieuw kreupel ondanks de hoge dosering. Als ze achterin het land staat en ik roep haar komt ze eraan. Het duurt even maar ze komt met tussenpauzes eraan. Dat gaat me aan het hart. Met haar oortjes naar voren komt ze eraan gelopen. Langzaam en na aantal passen even stoppen en daar komt ze weer.
wauw wat een respect voor deze lieverd. Ze bikkelt door en door. Gisteren was ik zo stoer om de knoop door te hakken.
Geen langer pijn meer voor haar dat verdient ze niet. Ik zou haar loslaten..

Vanmorgen met de dierenarts gesproken om een afspraak te maken. Het gesprek verliep anders dan ik verwachtte. De dierenarts gaf advies om nogmaals een keer te proberen de dosering te verhogen. Wat Erna dan aangeeft zal de definitieve afspraak worden. De dierenarts zei dat zolang Ernie eet en dat kan ze als de beste de pijn nog te dragen is. Het is zelfs voor een dierenarts moeilijk te voorspellen hoeveel pijn een paard heeft.
Gistermiddag foto's gemaakt met de gedachte 'dit zullen de laatste zijn..' vreemd genoeg vond madam het na 20 minuten al kauwend poserend het welletjes. Ze liep uit het land richting stal waar de slobber op haar stond te wachten. Zo oud en eigenwijs er zit een koppie op en een kracht dat is ongelooflijk. Vandaar dat dit zo dubbel voelt. Een achtbaan van emoties wanneer is daar het moment om voor haar te beslissen dat het genoeg is.
Ik ben me nu zeer bewust van dat het niet lang gaat duren. Een nieuwe winter staat voor de deur. Wil ik daarop wachten?
Ze is lichamelijk gezond alleen het ene beentje is een pest. Als je haar ziet kan ze nog wel tien jaar mee.

Kiekje van gistermiddag:


Ernie

Dat zijn geen fijne dingen maar vergis je niet in de hardheid van een fjord en ookal hebben ze pijn ze blijven eten kijk gewoon naar je paard dan zie je het vanzelf als het niet meer gaat.

Je staat voor een moeilijke beslissing! Een keuze die je liever niet maakt, maar soms nou eenmaal moet.
Ik hoop voor je dat de hogere dosering aanslaat en je nog even van haar kan genieten. En wens je verder sterkte aankomende tijd!

(Wil wel nog even zeggen dat ik niet helemaal eens ben met je da, fjorden zijn keihard en eten tot het einde toe. Dat wil niet zeggen dat ze niet heel veel pijn kan hebben.)

Ze ziet er in ieder geval nog goed uit, beslist niet mager of verpieterd. Vaak kun je het wel zien als het genoeg is, de blik in de ogen veranderd dan. De levenslust is er dan uit verdwenen. Zodra dat zo is is het moment daar om voor je dier te kiezen. Als ze zich met pijnstilling nog goed kan redden en er ook nog lol aan heeft zou ik haar lekker laten lopen.

Pfff, moeilijk zeg!! In ieder geval heel veel sterkte, wat je ook beslist!!

Fjorden kunnen inderdaad best hard zijn voor zichzelf, verschilt ook per dier natuurlijk. Je moet doen wat jouw gevoel je zegt, jij kent je paard het beste, niet de DA en ook niet Flippie de buurman. Jij kunt dus als mens het beste zien hoe je dier is.
Ik haal het maar weer als voorbeeld aan. Tea was voor mijn gevoel niet lekker, ze was anders dan anders, kon de vinger er niet op leggen. Ze was gescand drachtig, maar in oktober ineens hengstig, niet meer drachtig dus. En dat kleine anders dan anders zat mij niet lekker. Ik wilde naar de VA. Mijn pa vond dat ik gek was om met een gezond paard naar de VA te gaan, maar als ik per se wilde dan moest ik dat doen. Conclusie baarmoederontsteking!
Dat kleine wat je deelt met je paard, dat kleine dat zegt, er klopt iets niet, dat kan al een duidelijk teken zijn dat er iets mis is.

Moeilijke keuze, je moet doen waar jij je het beste bij voelt. En ook zeker naar Ernie toe. Ik denk dat een paard toch wel heel lang door blijft eten pijn of niet. Maar ze ziet er nog wel goed uit dus als jij het wil en het kan voor Ernie zou ik het afwachten met de buut

Sterkte

Kan zien dat het paard pijn heeft.
Wil jullie heel veel sterkte wensen wat de beslissing ook mag zijn.
En geniet er van zolang ze er nog is

Kan me voorstellen dat het uiteindelijke besluit moeilijk is om daar aan toe te geven, ze heeft zoveel betekenis voor je.......ook voor ons....

Diep in je hart heb je al beslist.......zoals je het ons laatst vertelde.....

Ja eigen gevoel overheerst. Ik denk altijd maar: zolang een paard nog wil vechten, wil deze er ook zijn! Een paard die niet meer wil, zal ook niet meer vechten. Zolang een paard nog 'vlucht' zal het nog willen overleven en als het niet meer wil overleven zal het zich overgeven.
Ouderdom komt met gebreken, maar niet ieder gebrek is een onleefbare lijdensweg....wanneer die onleefbare lijdensweg wel ingeslagen wordt, merk je zelf denk ik het best, omdat je de natuurlijke enthousiasme van je eigen dier het best kent!

oef, wat moeilijk Marjet.....Ik denk dat je Erna ook goed in de ogen moet kijken, een paard dat niet meer wil krijgt een andere blik in de ogen vind ik. Heel veel sterkte met je beslissing. Ik zie haar in gedachten nog zo de heuvel op sjezen in galop, ik er op Marga achteraan Ze ziet er nog erg goed uit moet ik zeggen

Moeilijk Marriet. Ik zou goed bij mijn eigen gevoel blijven, kijk goed en voel goed in je binnenste en kijk Erna diep in de ogen. Ik ben er van overtuigd dat je dan zult weten wat het beste is. Je hebt zo'n diepe band met Erna. Het advies van de DA is 1 ding, je eigen gevoel is denk ik het allerbelangrijkste.

Fijn trouwens dat je voor Sophietje zo'n leuk huisje hebt gevonden.

Jullie worden allemaal heel hartelijk bedankt voor jullie openhartigheid en begrip.

Inderdaad bij mijn eigen gevoel blijven is het belangrijkst. Ook al geeft dit gemengde gevoelens. Waarschijnlijk hoort dat bij het aanvaarden dat ik haar straks kwijt ben..

Wat ontzettend moeilijk voor je. Vertrouw op je eigen gevoel. Jij kijkt haar blik, houding en strijd het beste. Heel veel sterkte met je gevoelens en strijd de komende tijd.

Heel veel sterkte en wijsheid met het besluit wat ongetwijfeld komen gaat.
Ik onthoud altijd de uitspraak dat het voor een dier eigenlijk alleen maar een paar dagen/weken te laat kan zijn, nooit een paar dagen te vroeg.
Geniet nog even van elkaar. Even een hogere dosering zou ik dan nog even proberen.

Sterkte heb van de week ook deze beslissing moeten maken maar je kan dezebeslissing alleen maar nemen als je er zelf vrede mee hebt.
Sterkte

Ik moet zeggen dat ik het niet erg leuk vind van je DA dat hij je 'overhaalt' het niet te doen. Je hebt het beste met Erna voor, jij kent haar, het gaat jou aan je hart dat ze het moeilijk heeft met de hele wei door naar voren lopen, jij ziet dat het genoeg wordt.

Dosering bute verhoging om haar nog even mee te laten gaan, ik weet het niet. En zeggen dat zolang het paard eet de pijn niet zo groot is, het is een Fjord die eet tot ze echt niet meer kan en dan ben je in mijn ogen te ver gegaan. Ik word echt een beetje pissig van deze DA...

Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe! Alleen jij weet wanneer het genoeg is.

Ilonka schreef:Ik moet zeggen dat ik het niet erg leuk vind van je DA dat hij je 'overhaalt' het niet te doen. Je hebt het beste met Erna voor, jij kent haar, het gaat jou aan je hart dat ze het moeilijk heeft met de hele wei door naar voren lopen, jij ziet dat het genoeg wordt.

Dosering bute verhoging om haar nog even mee te laten gaan, ik weet het niet. En zeggen dat zolang het paard eet de pijn niet zo groot is, het is een Fjord die eet tot ze echt niet meer kan en dan ben je in mijn ogen te ver gegaan. Ik word echt een beetje pissig van deze DA...

Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe! Alleen jij weet wanneer het genoeg is.

Dit vond ik dus ook wel een beetje ...

Ilonka schreef:Ik moet zeggen dat ik het niet erg leuk vind van je DA dat hij je 'overhaalt' het niet te doen. Je hebt het beste met Erna voor, jij kent haar, het gaat jou aan je hart dat ze het moeilijk heeft met de hele wei door naar voren lopen, jij ziet dat het genoeg wordt.

Dosering bute verhoging om haar nog even mee te laten gaan, ik weet het niet. En zeggen dat zolang het paard eet de pijn niet zo groot is, het is een Fjord die eet tot ze echt niet meer kan en dan ben je in mijn ogen te ver gegaan. Ik word echt een beetje pissig van deze DA...

Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe! Alleen jij weet wanneer het genoeg is.

Echt eten wil helemaal niks zeggen weet er alles van Haila was heel slecht de laatste week maar eten deed ze als de beste.
Heb met mijn dierenarts ook niet op 1 lijn gezetten in het begin maar hij stond helemaal achter mijn beslissing afgelopen week.

Je moet er zelf vrede mee hebben anders kan je het naderhand niet makkelijk verwerken.

Ilonka schreef:Ik moet zeggen dat ik het niet erg leuk vind van je DA dat hij je 'overhaalt' het niet te doen. Je hebt het beste met Erna voor, jij kent haar, het gaat jou aan je hart dat ze het moeilijk heeft met de hele wei door naar voren lopen, jij ziet dat het genoeg wordt.

Dosering bute verhoging om haar nog even mee te laten gaan, ik weet het niet. En zeggen dat zolang het paard eet de pijn niet zo groot is, het is een Fjord die eet tot ze echt niet meer kan en dan ben je in mijn ogen te ver gegaan. Ik word echt een beetje pissig van deze DA...

Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe! Alleen jij weet wanneer het genoeg is.

Ik ga hier wel in mee, maar begrijp wel hoe lastig de situatie voor jou is.
In mijn ogen verbloemd de buut alleen de pijn, lijkt mij ook logisch dat ze gewoon eet, ze voelt geen pijn door de pijnstilling, geeft een erf geflatteerd beeld.

Overigens is niet elk paard hetzelfde, sommige eten sowieso, vind het een slechte graadmeter.

Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe, het is niet makkelijk! Geniet van elk moment met haar, jij kent haar het beste!

Ben het met Ilona eens, vind het ook raar dat je DA dit zegt.

Maar het gaat erom wat jij er van vind, als je gevoel en verstand samen komen dan is het moment aangebroken, jij kent
haar het beste, niet je DA. Een dier volproppen met pijnstillers is in mijn ogen uitstel van executie... Heel veel sterkte de komende tijd, en wat en wanneer je beslist, je doet het voor Erna, liefde is ook loslaten.

Dikke knuf!