FjordenWereld.nl

En dan zie ik pas goed wat er staat
De enorme steun van heel FW
Ik had natuurlijk wel alles gelezen maar of het ook echt doordrong?
Blijkbaar niet maar zojuist wel
Het meeleven, de steun, de lieve berichten en de mooie worden , bedankt allemaal

Het is raar en dat gevoel gaat geloof ik nooit weg
Stond laatst met een oude bekende over haar te praten en dan krijg ik toch weer natte oogjes
En laatst droomde ik dat iemand haar gepikt had, werd helemaal jankend wakker omdat ik wilde dat ze haar terug moesten brengen maar het was heel ver rijden (beetje vaag)
En een droom over een uitloopstalletje, weet niet meer precies wat het was maar wilde haar geloof ik verstoppen zodat ze bij me kon blijven, kijk ik gister het topic van jeempie zie ik de foto van de uitloopstal is dat gewoon precies dezelfde schrok me een hoedje

En het is grappig maar vaak als ik bij fayah ben of met mijn hondje bailey wandel vliegt er altijd wel een vlinder voorbij
Laatst was bailey mee naar fayah, die zat braaf te wachten tot ik klaar was met fayah haar poetsbeurt en er zat een vlindertje bij, dan word ik weer helemaal gelukkig dan heb ik toch echt al mijn dierbare diertjes aan mijn zij.

Ben ook wel blij met mijn stalletje voor fayah, had er o zo graag met yara gestaan maar ben wil vorolopig niet met een paard op dezelfde plek staan als waar yara stond dat voelt echt niet goed.

Gelukkig vind ik nog steeds dat ik een goede keuze gemaakt heb en twijfel ik daar gelukkig nooit aan

En straks als faay er is zal het ook weer een stukje makkelijker zijn

dat was het voor vandaag

Lieve FW ers enorm bedankt voor alle lieve berichten

Dat is juist zo fijn van een kleinschalig forum. Mensen zijn veel meer met elkaar begaan, kennen elkaars paarden 9 van de 10 keer wel ergens van enz.
Jouw verdriet zal vast en zeker verzacht worden zodra Fayah er daadwerkelijk is.

Superfijn toch!
Faay zal het verdriet voor je verzachten!

Wat speciaal dat je vaak een vlinder ziet op die momenten.
Ze wil even laten weten dat ze op jullie past.

dat heb ik in het verleden ook vaak gedaan, topics teruglezen. Het geeft idd steun. Iedereen verwerkt het op zijn eigen manier, er zijn ook mensen die er liever niet meer over lezen denk ik.
Je bent er nog lang niet, maar het verdriet gaat ooit slijten. Je zal haar altijd blijven missen, maar Fayah zal je een hoop vreugde brengen. Sterkte

Dat is nou het heerlijke ons kent ons gevoel op FW, je kunt hier gewoon alles kwijt, niemand kijkt je gek aan (naja soms wel hihih), iedereen snapt je emoties.

Ook al draai ik nog niet zo lang mee, wil ik je toch nogmaals een hart onder de riem steken.

Het is alleen maar logische en normaal dat je nog gaat snotteren als je met iemand over Yara praat! Dat overkomt mij soms ook nog en bij mij is het al zeven jaar geleden.

Het is wel erg fijn dat je het gevoel hebt dat je beslissing juist is. Die wetenschap geeft mij in ieder geval erg veel troost.
Dikke knuffel

Knuffel

Dat is nou de grote kracht van FW. Als iemand met een groot verdriet te maken krijgt gaan we er met z'n allen virtueel om heen staan en proberen zo goed als we kunnen te troosten. Je zult het bijv. ook weer zien nu Lisa haar lieve Alinde zo plotseling is verloren. Het topic daarover is nog niet geopend of de reacties stromen al binnen.
Fijn dat we ook jou het gevoel hebben kunnen geven dat we er voor je zijn en begrijpen wat je voelt. Helaas hebben al te veel mensen hier meegemaakt wat jij hebt meegemaakt.
Ik wens je een hele fijne tijd toe als je nieuwe vriendinnetje Fayah is gearriveerd. Een betere troost is niet te verzinnen voor een groot verlies.

He bah Dien

Ik denk ook nog met regelmaat terug aan Yara.
Ondeugend maar o zo lieve Yara..

Veel sterkte Nadien. Moge Fayah je leed snel verzachten!

Ik heb inderdaad net het topic over alinde gelezen, en kan de pijn en het verdriet voelen, vreselijk zoiets

Ik weet nog dat fieke zei dat t altijd zo moeilijk is om op iemand af te stappen in dit soort situaties, fieke en ik vonden het juist heel fijn om te merken dat iedereen zo meeleeft, dat geeft je echt een extra steuntje in de rug.

Fijn dat je zo veel steun hebt aan fjordenwereld.
En wat mooi dat er steeds een vlinder ind ebuurt van jou en faya is, als of yara wil zeggen, het is goed zo en geniet Faya.

nadinefjorden schreef:En dan zie ik pas goed wat er staat
De enorme steun van heel FW
Ik had natuurlijk wel alles gelezen maar of het ook echt doordrong?
Blijkbaar niet maar zojuist wel
Het meeleven, de steun, de lieve berichten en de mooie worden , bedankt allemaal

Hier kan ik me helemaal in vinden.

Zoals al gezegd, het is een kleinschalig forum en dat merk je juist ook op de moeilijke momenten.
Ik ben nooit zo heel actief geweest hier, maar toen onze San ingeslapen moest worden, heb ik ook zoveel steun gehad. Echt geweldig.

Voor jou nogmaals sterkte met het verlies van Yara; je zal haar nooit vergeten natuurlijk, maar Fayah biedt straks een hele goede afleiding.

Graag gedaan hoor Nadine! Dat is het fijne van FW, iedereen leeft met elkaar mee.

we zijn het niet altijd met elkaar eens op het forum, maar in dit soort diep droevige momenten vormen wel dan toch wel weer 1 geheel, dat maakt FW bijzonder.

je hoeft mi ons niet te bedanken voor ons medeleven naar jou toe, ik bedank eerder jou voor de openheid en vertrouwen die je uit in het plaatsen van een vreselijk bericht, hoop dat je langzaam aan jouw krachten weer terug vindt.

ik heb altijd het gevoel dat FW in 1 keer een hele warme deken wordt zodra er bij iemand iets heel ergs aan de hand is. Dat is wat FW voor mij zo bijzonder maakt

De warme deken is enorm

Soms lijkt het alweer zo lang geleden maar dan besef ik me dat het pas 4 maanden geleden is, door de diabetes moest ik even doorbijten en word je eigenlijk een beetje geleefd, later besef je op sommige momenten wat er eigenlijk allemaal gebeurd is en wat hier voor enorme steun is gegeven.
Ik weet nog dat ik zo bang was om veroordeeld te worden vanwege mijn besluit maar ik ontving juist een heleboel steun van alle kanten en dat is een grote steun geweest.

Het verhaal van Alinde doet het verdriet weer opleven, het stukje van lisa over haar, de blauwe tong, het zwarte tandvlees, de leegte in de ogen en het omhulsel van je paard.
Het vlak erna jarig zijn, de huilbuien, het gevoel om door te vechten maar op sommige momenten ook even een dip te hebben.
Hartverscheurend dat ze straks met zijn 2 en zo stoer en dapper als ze zijn op de keuring lopen (zou er bijna heen willen gaan om ze een hart onder de riem te steken)

Ja mensen FW is heel bijzonder

nadinefjorden schreef:Het verhaal van Alinde doet het verdriet weer opleven, het stukje van lisa over haar, de blauwe tong, het zwarte tandvlees, de leegte in de ogen en het omhulsel van je paard.
Het vlak erna jarig zijn, de huilbuien, het gevoel om door te vechten maar op sommige momenten ook even een dip te hebben.
Hartverscheurend dat ze straks met zijn 2 en zo stoer en dapper als ze zijn op de keuring lopen (zou er bijna heen willen gaan om ze een hart onder de riem te steken)

Ja mensen FW is heel bijzonder

Waarom doe je dat dan niet gewoon Nadine als je er de gelegenheid voor hebt? Het kan ook zo fijn zijn om er voor iemand anders te zijn. Geeft jezelf ook een goed gevoel.

Ik begrijp je gevoel volkomen.
Ook hier worden de topics over Bas wel eens terug gelezen, vooral de laatste.
Het blijft gewoon goed voelen als je alle reacties terug leest.

Fijn dat je veel aan onze worden hebt gehad.

Toen Fedor ziek werd en naderhand overleed had ik het heel slecht door van mij af te schrijven luchte dat heel erg op.
Ik twijvelde best of ik het goed had gedaan en heel veel gaven mij de bevestiging dat het juist was en dat voelde erg fijn.

Als ik lees zoals bij Yara en Alinda rollen de tranen weer over mijn wangen omdat ik weet hoeveel verdriet je dan hebt en ik weet wat je voelt en ook dat doet pijn.

Ik wilde nog wel even zeggen dat ik jou beslissing erg dapper vond uit het oogpunt van het paard en niet van jezelf dat is liefde zelf de pijn nemen en haar van de pijn af helpen.

Er zullen nog heel veel momenten zijn dat je het moeilijk krijgt, haar verjaardag de dag dat ze overleden is vooral het eerste jaar valt dat zwaar.

Geniet van je mooie kleine meid en Yara bekijkt alles op haar manier door de ogen van een vlinder.