Za 5 mrt duin- en strandrit.
Geplaatst: do 10 mar 2011, 18:57
Zaterdag reden Polle en ik met Jowien, de gids, en Orlinde door het nationaal park Zuid-Kennemerland.
Het was qua weer een rustige dag, geen wind maar ook geen zon. We vertrokken om 10.30 uur en reden eerst anderhalf uur door een waanzinnig duingebed met smalle paden en grazende Schotse Hooglanders, langs vennen met aalscholvers, ganzen en een bergeend. Er was geen mens, alleen de duinen, de fjorden en wij. Na een uur kwamen we aan op het strand, de paarden werden meteen enthousiast en deden hun uiterste best om rustig te stappen, na vijf minuten gaf ik een beetje been en daar draafden ze heerlijk langs en door de zee in afwachting op het teken dat ze mochten galopperen, ook goed, ga maar… Bang dat de rit te snel zou zijn afgelopen als ze zo door galoppeerden besloten we het tempo te minderen en het ging ook wel even heel hard en dan denk ik helaas: "wat als er een kuil in het zand is?". Prachtig gezicht trouwens, je kijkt naast je en ziet een fjord galopperen over het strand. We vervolgden de rit rustig weer door de duinen en richting IJmuiden. We kwamen langs een schitterende begraafplaats met een urnenveld. Er stonden erg veel mooie vazen wat een bijzonder en indrukwekkend aangezicht opleverde. We vervolgden over de treinrails die geen dienst meer doet. En langzamerhand kwamen we weer terug op de boerderij van Orlinde. Na twee en half uur was het feest helaas voorbij.
Jowien, Orlinde bedankt voor de heerlijke en zeer gezellige tocht. Dit smaakt naar meer, ik houd de site met meetings scherp in de gaten!
Pauline.
Het was qua weer een rustige dag, geen wind maar ook geen zon. We vertrokken om 10.30 uur en reden eerst anderhalf uur door een waanzinnig duingebed met smalle paden en grazende Schotse Hooglanders, langs vennen met aalscholvers, ganzen en een bergeend. Er was geen mens, alleen de duinen, de fjorden en wij. Na een uur kwamen we aan op het strand, de paarden werden meteen enthousiast en deden hun uiterste best om rustig te stappen, na vijf minuten gaf ik een beetje been en daar draafden ze heerlijk langs en door de zee in afwachting op het teken dat ze mochten galopperen, ook goed, ga maar… Bang dat de rit te snel zou zijn afgelopen als ze zo door galoppeerden besloten we het tempo te minderen en het ging ook wel even heel hard en dan denk ik helaas: "wat als er een kuil in het zand is?". Prachtig gezicht trouwens, je kijkt naast je en ziet een fjord galopperen over het strand. We vervolgden de rit rustig weer door de duinen en richting IJmuiden. We kwamen langs een schitterende begraafplaats met een urnenveld. Er stonden erg veel mooie vazen wat een bijzonder en indrukwekkend aangezicht opleverde. We vervolgden over de treinrails die geen dienst meer doet. En langzamerhand kwamen we weer terug op de boerderij van Orlinde. Na twee en half uur was het feest helaas voorbij.
Jowien, Orlinde bedankt voor de heerlijke en zeer gezellige tocht. Dit smaakt naar meer, ik houd de site met meetings scherp in de gaten!
Pauline.