Het leven is heerlijk op een roze wolk
Geplaatst: wo 23 jun 2010, 20:01
Ik zit nog steeds na te genieten van vanmiddag, zo zit je achter je pc op bokt en zo zit je met al je paardenspullen op weg naar de wei om met Vera een ritje te gaan maken met een bokker en haar paard
Het begon al zo leuk, ik kwam bij de wei aan en Vera kwam hinnikend en dravend naar het hek
Mijn Vera waar ik verleden week nog een uur achteraan moest lopen om te kunnen pakken, mensen die mij tips hebben gegeven, allemaal hartstikke bedankt.
Nou toen op weg om Sharona (Don_Zhivago) op te halen, Vera vond het best spannend zo'n nieuwe omgeving, maar liep lekker door.
Nadat Sharona erbij was zijn we op pad gegaan, Vera had er echt zin in, die liep te dribbelen en ik moest haar echt bij me houden, want Zhivago zijn tempo lag net iets lager. Eindelijk aangekomen bij het park eerst een stuk draven en daarna een galopje. Sharona vroeg of ik het niet erg vond om hard te gaan, nee hoor laat maar gaan. Ik dacht dat Vera Zhivago nooit bij zou kunnen houden, want hij is sowieso al een stuk groter en het is een KWPNer, nou daar vergistte Clau zich dus in, want Vera gooide haar gas ook even open. Zelfs toen Zhivago nog even versnelde ging ze mee. Oortjes erop en gaan met die banaan
Op de terugweg was Zhivago moe en deed het heel rustig aan en wat deed Vera? Die liep nog zo fris als een hoentje te dribbelen. Kan je toch merken dat ze in Limburg met die heuvels behoorlijk wat conditie hebben gekregen.
Nadat we Sharona hadden afgezet dacht ik, ok dan kan je nu met een lang teugeltje uitstappen op je eigen tempo, maar van uitstappen wilde madam niks weten
Kom op vrouwtje laten we lekker gaan draven, dus ik heb haar tot aan de wei wat korter moeten houden, maf paard om na 3 uur nog zoveel energie te hebben.
Terug bij de wei lekker verwend en vertroeteld, wat is het toch een kanjer he? Ik drijf nog even verder op mijn roze wolkje

Het begon al zo leuk, ik kwam bij de wei aan en Vera kwam hinnikend en dravend naar het hek


Nou toen op weg om Sharona (Don_Zhivago) op te halen, Vera vond het best spannend zo'n nieuwe omgeving, maar liep lekker door.
Nadat Sharona erbij was zijn we op pad gegaan, Vera had er echt zin in, die liep te dribbelen en ik moest haar echt bij me houden, want Zhivago zijn tempo lag net iets lager. Eindelijk aangekomen bij het park eerst een stuk draven en daarna een galopje. Sharona vroeg of ik het niet erg vond om hard te gaan, nee hoor laat maar gaan. Ik dacht dat Vera Zhivago nooit bij zou kunnen houden, want hij is sowieso al een stuk groter en het is een KWPNer, nou daar vergistte Clau zich dus in, want Vera gooide haar gas ook even open. Zelfs toen Zhivago nog even versnelde ging ze mee. Oortjes erop en gaan met die banaan

Op de terugweg was Zhivago moe en deed het heel rustig aan en wat deed Vera? Die liep nog zo fris als een hoentje te dribbelen. Kan je toch merken dat ze in Limburg met die heuvels behoorlijk wat conditie hebben gekregen.
Nadat we Sharona hadden afgezet dacht ik, ok dan kan je nu met een lang teugeltje uitstappen op je eigen tempo, maar van uitstappen wilde madam niks weten

Terug bij de wei lekker verwend en vertroeteld, wat is het toch een kanjer he? Ik drijf nog even verder op mijn roze wolkje
