Ik ben redelijk ambitieloos met haar begonnen, plannen had ik niet, ze was mijn tussenpony. Een pony die op mijn pad kwam maar die ik niet echt had gekozen. Inmiddels zou het gewoon oneerbiedig zijn haar nog zo te noemen. Dus ik noem haar nu mijn sportpony, dat heeft ze wel verdiend!
Voorgaande topics:
Hoe Belle in mijn leven kwam
Een update, Belle werd mijn pony
Na mijn laatste topic waar ik Belle in kocht ging mijn leven, ondanks mijn zin dat ik mijn portie pech nu wel gehad had, met haar niet meteen van een leien dakje.
Begin februari 2014 werd ze wéér spierbevingen. Na mijn vakantie, waar ze eigenlijk geen krachtvoer had gehad, maakte ik een ritje en kwamen we stil te staan in een donker en koud bos. Ze wilde niet meer lopen en was echt ellendig. Veel mensen hielpen, weidegenootje ging dekens halen en liet haar IJslander daarna achter als vriend toen ze de trailer ging halen, vriendin die DA is kwam met infuus naar het bos, mijn lief kwam met warme kleren en thee.
Ik was op dat moment zwanger en dat deed me besluiten haar maar gewoon te houden en verder te zien. Nu een andere plek voor haar zoeken en zelf een nieuw paard zoeken was gewoon geen optie.
Nog niet heel lang was ik bezig met haar weer opbouwen in stap met kleine beetjes draf toen onze leven in een achtbaan kwam met de kleine die twee maand te vroeg kwam. Lieve Jaël haalde de paarden op en zonder te weten wanneer ik ze weer kwam op halen mochten ze bij haar staan. Dat werd drie maanden, de tijd die ik nodig had om weer in staat te zijn voor de paarden te zorgen. Jaël had in de tussen tijd drie maand met de dames gestapt, hoe fijn is dat!? Dus ik kon na die drie maand weer rustig beginnen met een drafje.
Afgelopen jaar rustig aan met Belle gewerkt en opgebouwd. Inmiddels helemaal gestopt met elk soort krachtvoer (graan, brok, müsli etc.) en geen complete rust meer, wel 24/7 op het land. Maar na zware inspanning altijd nog twee dagen wandelen/los longeren en elke derde dag even 5 a 10 minuten los om om heen laten draven.
Dit jaar weer begonnen met de wedstrijden en wat doet zet het goed, wat is ze gegroeid! (Niet de breedte en qua gewicht, haha.)
Eerst Ysselsteijn, van 41 km
Daarna op naar desolaat Renesse, prachtige rit van 42 km in bijzonder ruige weersomstandigheden. Gezandstraald van top tot teen.
Gevolgd door haar eerste meerdaagse, de tweedaagse 85 km van Leersum (37 - 48)
Om half mei de Veluwe Marathon te doen, een drie daagse waar ik ook een deel van de organisatie heb gedaan. (53 - 27 - 26 ) Bij de prijsuitreiking werd mijn Bellebeest nog eervol genoemd door de DA's als pony die in de race was voor de Best Condition, wat mij betreft de meest begeerde titel.
Start van de derde dag, de baas heeft in elk geval nog zin! En dat had het Bellebeest ook.
En van het weekend liep ze in Gangelt, Duitsland, weer een meerdaagse 2 * 42 km. Onder zware omstandigheden, zaterdag ruim 32 graden en dan hebben we het er niet over hoe het in de zon op het asfalt voelde. Het was zwaar, de ondergrond knetterhard van asfalt tot grind en de veldwegen waren slecht, hobbelig, keihard met de nodige grote stenen. Belle schopte een ijzer los op de tweede dag maar de geweldige organisatie kwam mij in het veld redden. Het ijzer werd vastgezet, ik kon mijn weg vervolgen.
Hier rijden we de finish (bijna) over. Even later rijden we hand in hand, maar daar heb ik nog geen foto van.
Twee uur later volgt de nakeuring die ze glansrijk doorkomt. Daarmee liep Belle haar derde WP in klasse III en is daardoor startgerechtigd in de klasse IV (120-160 km) de hoogste klasse in de endurance.
Trots op mijn sportpony!
snap zeker dat je trots op haar bent!
.