FjordenWereld.nl

Als ik op de fructaan index kijk zie ik heel vaak grote verschillen, in het ene deel van het land is het laag en de andere kant hoog.
soms met dezelfde weersomstandigheden
Weet iemand waar dat aan ligt, moet je dan ergens in het midden gaan zitten ?
Vooral Enschede is vaak hoog

bedankt alvast voor het meedenken...

Ik woon in het oosten en hier is het 's nachts vaak een stuk kouder dan in het midden/rest van het land. Als de temperatuur daalt in de nacht en in de ochtend de zon op het (bevroren) gras schijnt, 'explodeert' het fructaan en dat is waarom het bij 'ons' vaak veel hoger is.

Ik hou Enschede en Groningen altijd een beetje aan, hou de waarde er een beetje tussenin. Nu de nachten zachter zijn, is het fructaan lager. Als het gras straks weer volop gaat groeien moet je weer even uitkijken geloof ik.

Mijn paarden hebben de hele winter op het gras gestaan (oud, langer gras wat te nat was om te maaien in augustus dus nu mochten de paarden het op eten van de buurman) maar eigenlijk alleen maar halve dagen omdat het tructaan vaak rond de 25 was. Ik zet ze er dan 's ochtends vroeg op en rond een uur of 1 gaan ze er weer af, dan op de paddock met hooi. Onze eigen wei is mooi kort en daar gaan ze straks weer op, maar ook halve dagen eerst want daar groeit zo dadelijk vers gras op en dat bevat ook weer meer suiker/fructaan.

Wat een gepuzzel he?

Daar zit wat in....zat echt te puzzelen hoe het nu kwam en welke plaats ik het beste kon aanhouden.
bedankt voor je uitleg het is idd een heel gepuzzel maar ben blij dat ik er wat meer van snap!

Hihi, en vooral op dat korte gras letten straks. Fructaan zit in de topjes en die groeien lekker zo en die topjes vinden de paarden het lekkerst.

En je wei niet te schraal houden. Veel gemaakte fout is dat men denkt dat een niet bemeste wei beter is. Maar niet bemest gras moet nog harder zijn best doen om te groeien en heeft daar dan nog meer fruct aan voor nodig!

Dat las ik ook ergens Tamara....gras in de stress
vroeger dacht ik er echt nooit over na...vond zoiezo dat ik heel weinig gras had.
kijk nu vaker naar de fructaanindex dan in de spiegel

haha, niet overbezorgd raken he.. het is een indicatie. Gewoon je gezonde verstand gebruiken.

Idd gezond verstand gebruiken en paardjes in de gaten houden. Ik kijk wel met argusogen naar Gjendra nu. Die andere 2 gaat eigenlijk altijd prima.

Chef is nu twee keer bevangen geweest waarvan de laatste keer afgelopen winter toen ze niet eens op de wei was geweest.
alles uit laten zoeken in de kliniek....daar kwam niks uit.
Nu gaat het heel goed gelukkig maar ben als de dood dat ze het weer krijgt.

Kan het zijn dat je hooi had dat bijvoorbeeld gemaaid is toen er veel suiker in de topjes zat..? Tijdstip van 'bloei' schijnt veel uit te maken (welke snede etc). Weet niet precies hoe het zit hoor maar geloof dat als je uitgebloeid gras hebt, het suiker minimaal is. Gras volop in bloei verzamelt suiker en als je dat maait dan blijft dat suiker (fructaan, is dat eigenlijk hetzelfde?) intact zeg maar. Zo kunnen paarden van hooi ook bevangen raken maar hoe het dus precies zit weet ik niet. Kun je ook moeilijk traceren denk ik dus zou dan goed kunnen dat je niks kunt vinden.

Bij de handel waar ik mijn hooi tot nu toe heb gehaald vertelde ik dat ik koudbloeden had die op 'arm' hooi moesten, dus ik krijg daar altijd kruidenhooi mee. Nu heb ik sinds kort een buurboer die natuurhooi, uitgebloeid, levert, vinden de paarden ook heerlijk en tot nu toe gaat dat goed.

Misschien heb je hier iets aan?

Qua hooi speelt het soort gras ook nog mee. Daarnaast de bemesting, je kunt het beste hooi hebben van land dat bemest is koemest of nog beter niet bemest als de bodem het niet nodig heeft. Als je niet bemest en de bodem is te arm dan krijg je inderdaad dat gestresst gras. De miss piggymest zoals wij het altijd noemen maakt je gras echt gruwelijk vet, je kan het gras na het bemesten ook bijna zien en horen groeien zo schiet het omhoog (ik overdrijf maar iets haha). Dat is voor de sobere rassen niet echt ideaal. Het was lastig om aan koemest te komen maar met het wegvallen van de quota schijnt dat nu weer gemakkelijker te zijn. Toen ik zelf nog hooi moest kopen kocht ik altijd eifelhooi. Dat is ook heel kruidig en niet zo rijk met een grove en lange stengel. Nu krijgt ze hooi van eigen weilanden die zijn ingezaaid met een speciaal paardenmengsel, bemest met koemest.

Voor wat betreft het hooi weet ik niet beter dan dat gras het fructaan blijft gebruikten tot het vochtgehalte is gedaald tot onder de 40%. Dat betekent dat fructaan dat zich tijdens het maaien in het gras bevindt wat niet wordt verbruikt uiteindelijk ook in het hooi of kuil terechtkomt. Het gemaaide gras is zelfs (door zonlicht/ fotosynthese) nog in staat een tijdje fructaan aan te maken. Op zich hooit men natuurlijk met niet zo risicovol weer dus je hoeft je er niet zo'n zorgen om te maken. Hoge temperaturen zorgen immers voor een laag fructaangehalte. Niemand gaat bijvoorbeeld hooien wanneer het vriest. Kuil wordt wel al vroeg in het voorjaar gemaakt, en omdat het niet volledig droog hoeft te worden kan dit bij vrij koud weer worden gemaaid. En koud weer betekent dat het fructaangehalte erg hoog kan zijn, vooral als de zon uitbundig schijnt. Dat is dan wel weer oppassen geblazen.

Ik heb een zware eczemer gehad en heb me in die jaren erg verdiept in voeding. Ik geloofde er namelijk niet in dat hij alleen maar allergisch was voor de steek van culicoides. Ik ben ervan overtuigd dat je met een hoefbevangen paard, insulinerestitent paard en eczemer om moet gaan alsof het een diabetes type II patient is. Daarvoor moet je je dan wel in de voeding verdiepen zowel het ruwvoer als het krachtvoer en alle andere lekkernijen eigenlijk sowieso schrappen.

Vervelend Mariel en herkenbaar. Nisko is een keer bevangen geworden toen ze op stal stond bij de manege en niet in de wei kwam . Andere baal hooi/kuil en paard kats bevangen. En nu ze buiten loopt waar ze nu al jaren staat nog nooit wat gehad terwijl ze op gras loopt. Ik klop het af want zal je zien maar tot nu toe werkt mijn Nisko management goed . Onze wei wordt gelukkig altijd bemest met koemest (man vriendin is koeienboer). Na bemesten maak ik de wei fors kleiner en voer echt pas weer gras bij als het gras minimaal 10-15 centimeter is zodat ze niet alleen korte topjes eten.

Lastige bij mei is dat ik niet echt hooi kan voeren. Anka is stofallergisch en dat werkt niet. Ik voer nu een soort voordroog van natuurland en lijkt voor allemaal OK tot nu toe. Chronisch bevangene, stofallergische en eczemer is nou niet een simpele combinatie .

Ben het met je eens Marijke dat steek cullicoides niet oorzaak is. Oorzaak ligt naar mijn idee in afwijkende stofwisseling van het paard waardoor hij voor oa steek culicoides gevoeliger is. En wellicht ook gevoeliger voor andere dingen. Nisko voer ik ook nooit wat bijzonders qua krachtvoer, wat cavalor fiber force, laag suiker en laag eiwit en dat bevalt goed. Maar ze doet het ook prima op alleen hooi.

Bedankt allemaal voor jullie reactie's
vind het fijn om de ervaringen van jullie te lezen
toen ze voor de 2e keer bevangen raakte voerde ik nog pavo natures best bij, dit deed de vorige eigenaar ook.
het rotte is dat ze gekruist is met een quarter en ze andere rare klachten had, ik kreeg het advies om meer te voeren.
pavo natures best zit niet veel suiker in maar best veel zetmeel blijkt en dit wordt weer omgezet.
ze krijgt nu alle vitamine en mineralen in een soort brokjes. Ze mag daar maar 200 gram per dag van.
het hooi weeg ik af, buiten doe ik het in een slowfeeder en voor de nacht maak ik het nat want ook Chevy heeft een allergie.
Binnenkort weer bloedprikken of ze nergens een tekort aan heeft.
ze krijgt geen peen en appel meer, soms een knolselderij dat vindt ze heerlijk en daar zitten vooral veel vezels in.
uit het cushing onderzoek kwam niks, ik was er zeker van dat ze dat had, ze heeft ook de bolling boven haar ogen, in het najaar doen we het nog eens over.
Annemarie.....jeetje wat een zorg, Dirkje had natuurlijk ook eczeem dus ik weet wat een zorg dat is.

In veel voer zit suiker en zetmeel. Chemisch gezien is zetmeel gewoon een polysaccharide, veel suikerdeeltjes aan elkaar geknoopt. Dat breekt het lichaam gewoon af tot losse suikerdeeltjes. Dus ja, zetmeel is "gewoon"veel suiker.

Bolling boven de ogen heeft Nisko al jaaaaren. Als dat de enige klacht is zou ik me er niet druk om maken. Als er meer dingen op PPID wijzen wel. Gjendra is nu bevangen geweest en heeft bolling. Wellicht laat ik die voor de zekerheid checken op PPID.

Ze had eigenlijk best heel veel klachten wat daar op wees, maar er kwam niets uit.
gelukkig maar
ze is nu veel vrolijker ook dus hoop dat er iets mis was en dat het weg is en niet meer terugkomt, heb ook een andere smid nu op aanraden van de DA en voer drastisch om gegooid en ze heeft een lange tijd rust gehad, hoop het nu weer op te kunnen bouwen en dat ze af en toe een uurtje op de wei kan als het fructaan het toe laat.

Ik ben nog relatief 'nieuw' met bevangen paarden kennis maar wat ik me afvraag; zijn hoefbevangen paarden vaak/altijd zwaar? (ik wil niemand voor het hoofd stoten hoor!) en is hoefbevangenheid 'makkelijker' bij een dik paard of maakt dat niet uit? Ik weet dat ze vaak een harde nek hebben (heb ik met Annemarie wel eens uitgebreid over gechat) maar hoe zit het met de rest van het paard? De buren hebben een fjord en die is ZOOOOO vet, das echt eng..zou zij dan meer kans op hoefbevangenheid hebben als Viola, die slank is?

Volgens mij lopen dikke paarden wel meer risico maar kan het uiteindelijk ieder paard overkomen. Er zijn natuurlijk ook verschillende oorzaken van hoefbevangenheid. De metabolische oorzaak kan ieder paard overkomen.

Hoefbevangenheid kan meerdere oorzaken hebben, maar nummer 1 is wel overgewicht.
Maar aan de nageboorte blijven staan, medicijngebruik, verkeerde/overbelasting, te rijk voer aan een paard dat schraal is geven, het zijn allemaal dingen die ook hoefbevangenheid kunnen veroorzaken.

Jeskim is in het verleden, voor ik haar had, wel eens hoefbevangen geweest. Bij mij ook een keer, maar toen was ze niet veel te dik, geloof dat ze 1,5 jaar geleden dikker was. Toen ze bij mij hoefbevangen was zoogde ze twee veulens en kreeg alleen hooi als ruwvoer. De VA was er ook erg verbaasd over.

Maar bij erg dikke paarden is er zeker een groter risico, mijn eerste angst als ze zo dik zijn!!
Je buurpaard loopt denk ik meer risico op hoefbevangenheid, al komt het wel eerder terug als een paard eerder hoefbevangen is geweest, dus wel een extra risicofactor.

Dikke paarden hebben verhoogd risico maar Gjendra was helemaal niet vreselijk dik toen ze bevangen werd. Hoefde niet zei de DA. Gevoeligheid ervoor in combi met veel suikers kan het hem ook doen met zelfs een mager paard zei hij....

Wat ik wel gek vind, Nisko is chronisch bevangen, verkanteling van beide hoefbeentjes en die is in al die tijd dat ik haar heb (11 jaar) welgeteld 2x bevangen geweest. 1x rijke kuil en 1x ijzers eraf vlak voor Gjendra's geboorte. Dus hoe dat nou zit met verhoogde gevoeligheid?? Ik houd de hardheid van haar hals in de gaten en handel ernaar en het werkt tot nu toe.