FjordenWereld.nl

Dirk schijt in d'r broek voor trekkers , eerst ging het best aardig maar ze is echt heel erg geschrokken van een veewagentje en nu is het vertrouwen weg.
eerlijk gezegd vind ik het zelf nu ook enger omdat ze zo vliegensvlug omdraait en het bij ons druk is op de weg, ik betrap me er op dat ik sneller afstap en ik kom er ook niet zo gemakkelijk meer op. kortom we hebben een probleem

Aan de hand weer vertrouwen terug zien te krijgen (kun je ergens bij een trekker gaan kijken bij een buurboer ofzo??) en laten snuffen als hij stil staat en uit en zo opbouwen naar motor aan en rijdend. Dan kun je het zo langzaam opbouwen en stoppen waneer het genoeg is.
Is er evt iemand waar je samen mee naar buiten kunt met een bomproof paard? Niet dat dat altijd helpt hoor maar het geeft wellicht meer steun als er iets engs voorbij komt.

Ik rijd met iemand met een bomproef paard maar ze kijkt in zo'n geval niet eens naar hem[blind], aan de hand gaat het idd beter, ik ga eens zoeken waar ik kan oefenen, bedankt voor de tips!

toch erop blijven zitten en.hem laten kijken naar
waar het geluid vandaan komt.
verder veel geruststellen of jij erop en met iemand ernaast laten lopen.

toch erop blijven zitten en.hem laten kijken naar
waar het geluid vandaan komt.
verder veel geruststellen of jij erop en met iemand ernaast laten lopen.

Tijd voor gecontroleerde trekkertraining...uit ervaring weet ik dat je zelf ook een angst er voor opbouwt. (Sas reageerde altijd heel sterk op vrachtwagens, maar merkte dat ik die spanning mee nam op andere paarden vroeger, die van origine helemaal niet benauwd zijn van verkeer, dus dat deed ik echt helemaal zelf!) Niet iemand in de buurt die bereid is één of enkele draaiende trekkers voor je neer te zetten zodat je er op alle manieren langsheen kunt rijden tot het jullie vertrouwd is? En vervolgens dat zo iemand langs jullie heen gaat rijden terwijl je rijdt en zo met de tijd steeds een stapje verder??

Dat ga ik proberen! ben zelf ook banger geworden met Wammes was ik dat niet , maar die keek altijd heel ongeïnteresseerd en dan ben je zelf ook niet bang, Dirk schiet van te voren al in de stress , ik dacht zelf ook al aan iemand met verstand van paarden mee die wat aanwijzingen roept en niet bang is om in te grijpen.

Ik zeg inderdaad ook: oefenenen!
Als Dirk al snel in de stress schiet van dingen zoals je zegt, is het ook leuk om een schriktraining gewoon in de bak te doen. Heb je dat al eens gedaan? Zeil, linten, paraplu's... wat je maar kunt bedenken.

Aanpak verschilt verder ook veel per paard. Hoe vaak ik niet hoor 'niet afstappen!!'. Terwijl ik en Bailey juist zó gigantisch veel aan dat afstappen gehad hebben!
Hij vond dingen écht eng, en aan de hand was hij direct rustig. Kon hij rustig achter mij de enge dingen bekijken, en konden we er samen naar toe lopen. Als hij dan weer rustig was stapte ik weer op en gingen we vervolgens verder.
Hebben we geleidelijk aan afgebouwd, heb er alleen maar een superdapper paard aan overgehouden.

Je kunt het ook in je dagelijkse routine inbouwen. Als staleigenaar hier met de bladblazer aan de gang is terwijl ik met Bailey op het erf sta ga ik altijd met hem even kijken. Als de vuilniswagen komt maak ik altijd net heel toevallig een ommetje in die hoek. Van die kleine dingen die ongemerkt toch helpen.

Wat misschien ook kan helpen is als een trekker langskomt, omdraaien en erachteraan draven. Paarden zullen nooit achter gevaar aanlopen. Zo zien ze dat het geen gevaar is of eng is.
Heeft bij mij bij een paard heel erg geholpen die bang was voor auto's, trekkers, vrachtswagens. Ik nam dr mee aan de hand en ging langs de weg staan en telkens als er wat langskwam dan ging ik erachteraan lopen of draven. (Zit er soms wel beetje raar uit:p) maar het heeft bij haar wel echt geholpen, na een week liep ze al rustiger langs auto's, trekkers etc.

Bailey.. voor de rest is ze eigenlijk niet bang en best stoer , ze loopt ook graag voorop en heb ook de Eper paardenvierdaagse gedaan en dat ging goed.
Ik rijd bijna dagelijks in druk verkeer maar het zijn echt de grote dingen waar ze voor wil vluchten
Ik stap ook vaak af want ik wil haar graag het vertrouwen geven om het samen te doen.
Ze is nu ander half jaar onder het zadel, ik hoop dat ik er nu minder af moet

Nientje pientje... wat grappig dat dat werkt om er achter aan te rennen, ik denk dat ze dat ook wel leuk vindt want ze is snel boos op verkeer, ze haalt ook wel eens uit naar een auto.
gelukkig niet meer naar een fiets

Nientjepientje schreef:Wat misschien ook kan helpen is als een trekker langskomt, omdraaien en erachteraan draven. Paarden zullen nooit achter gevaar aanlopen. Zo zien ze dat het geen gevaar is of eng is.
Heeft bij mij bij een paard heel erg geholpen die bang was voor auto's, trekkers, vrachtswagens. Ik nam dr mee aan de hand en ging langs de weg staan en telkens als er wat langskwam dan ging ik erachteraan lopen of draven. (Zit er soms wel beetje raar uit:p) maar het heeft bij haar wel echt geholpen, na een week liep ze al rustiger langs auto's, trekkers etc.

Misschien off topic. Maar zo heb ik het gedaan met honden die ons achtena kwamen. Omdraaien en achter de honden aan. Helpt! Hij kreeg veel meer zelfvertrouwen.

Dat is toch grappig! ik ga het straks proberen.............hoewel op zondag kom ik niet zo veel tegen

Zolang je er nog niet achteraan kan rijden...
Hou je paard in een buiging, kijkend naar de tractor en gebruik flink veel hak/spoor om die buiging te houden. NIET met je teugel trekken, maar met je been de buiging aangeven.
Als er ruimte is keertwending om voorbeen rijden, dan worden ze rustiger. Dan wel op tjd zijn om de buiging dus om te zetten naar de andere kant paard als je halverwege de cirkel bent....

je kan ook alvast oefenen met gewone auto, met draaiende motor en daar een emmertje met beetje voer geven... liefde van man en fjord gaan door de maag...

Mariël schreef:Bailey.. voor de rest is ze eigenlijk niet bang en best stoer , ze loopt ook graag voorop en heb ook de Eper paardenvierdaagse gedaan en dat ging goed.

oh, sorry! Meende dat op te maken uit een berichtje.
De boel omdraaien door er zelf achteraan te gaan vind ik een supergoede tip, dat heb ik inderdaad ook gedaan toen Bailey nog dingen eng vond

Bailey... ik wilde dat vandaag proberen maar bij ons was het geen succes haha ze ging er al schuddend met haar hoofd en springend achteraan en het was een gewone auto laat staan een trekker.
Ze is ook gewoon druk en een bommetje van zichzelf en zal elke kans aangrijpen om eens ff lekker gek te doen

bedankt voor alle tips!!

Wat een lastig probleem maar wel herkenbaar!
Mijn fjordje deed dat in het begin ook,zich opjutten voor iets en dan op 1 been linksom en keihard wegpiepen.
Afstappen was geen optie omdat madam dan bleef drammen en ik er niet meer op kwam hahaha.
Tot ik mijn aanpak ging veranderen,ze was nml verder heel erg lief en ook best bomproof.Alleen als er kinderwagens op haar af kwamen dan peerde ze em .(gek beest he hihi)

Nu had ik me het volgende bedacht:Aangezien elke Fjord "vervreten" is gni ,dacht ik laat ik eens oefenen met een lekkertje.Dat heb ik thuis gedaan,ik tikte op d'r schouder,ze stopte en keek dan om en ik gaf een lekkertje.
Toen naar buiten,op straat,ik tikte op haar schouder en floep ze keek om en kreeg een lekkertje.
Doorgereden tot er ,je raad het al, een wandelaar met kinderwagen kwam.
Ik voelde haar hele lijf op ploffen gaan hahaha maar zodra ik op dr schouder tikte keek ze om en nam het lekkertjes aan!

Kinderwagen was inmiddels allang voorbij en fjordje had er ook geen erg meer in.
Dit heb ik een poosje gedaan,bij alles waarvan ik dacht dat het weer een linksomkeerd werd heb ik haar afgeleid met een lekkertje.
Toen ze probleemloos overal langs begon tegaan,heb ik het weer afgebouwd want het is natuurlijk niet de bedoeling dat het een snoepritje word haha
Het is altijd perfect gegaan,en nu als er iets spannends aankomt tik ik enkel op d'r schouder zij kijkt om en krijgt dan gewoon mijn hand om even aan te likken.

Zo haal je ze uit die "kronkelzone" zonder dat je je boos maakt of af moet stappen.
Wie weet werkt het ook bij jou fjord wel heel goed.

Net een rondje langs de drukke weg gewandeld, stukje oud brood in mijn zak
Ik hoefde maar een keer .........SNOEPJE te zeggen en ze wist het
Met een grote trekker ging het ook goed, terwijl hij langs raasde zei ik : snoepje! en ze was in trance , daarna zijn we er achteraan gerend , dat vond ze volgens mij best leuk, ze schud dan met haar hoofd en kijkt er heel stoer bij.
Op de terug weg waren ze knotwilgen takken aan het versnipperen en weer een trekker ervoor, heb meteen houtsnippers geregeld voor in de tuin en ze bleef keurig wachten, wel duwt ze af en toe tegen mijn jaszak

Dus mijn tip heeft ook bij jouw fjordje gewerkt?
Super dat het zo goed ging,jaaa met eten kun je ze echt overhalen he?hahaha

Jetteketet.... haha het ws echt grappig om te zien, morgen of overmorgen ga ik erop en het dan ook proberen

Ja leuk joh!
Ik garandeer je dat het werkt en het geeft zoveel rust tijdens een ritje buiten.
Voorheen had ik de teugels altijd strak zodat ze niet weg deed peren en nu..........2 slappe waslijntjes en totale zennnnnnnnn hihihi

Ik heb nog steeds altijd iets lekkers bij me,gewoon für alle fälle.
En ze hebben het pijlsnel door,Jetje staat zelfs al meteen stil als ik alleen maar mn hand beweeg whahaha das pas komisch,kiep je plots voorover omdat mevrouw abrupt op de rem gaat in de hoop dat er iets eetbaars verschijnt hahaha

En wees niet bang dat ze er vervelend van worden hoor,dat gebeurd niet.