FjordenWereld.nl

Ja, daar zit je dan op vrijdagmorgen ziek van de zenuwen dat je er wel van kan janken omdat je morgen je eerste wedstrijd heb.
Misschien ben ik de enige debiel die dit heeft maar hoop toch stiekem dat dat niet zo is.

Ben altijd al zenuwachtig geweest als ik ergens voor moet presteren, gewoon omdat mijn hoofd zegt dat ik het niet kan en meestel is het resultaat wel goed en word er gezegd zie je nou wel.

Thuis in de bak rij ik soms heerlijk en in mijn dromen dansen yara en ik een kur op muziek
Maar zelfs een wedstrijd op stal onderling is al te zenuwslopend
Toen Fieke vorige x meedeed in wijk bij duurstede was ik zelfs zenuwachtig voor haar hoe bedoel je maf haha
Ach het ligt aan mijn zelfvertrouwen en als morgen voorbij is en ik heb lekker gereden ben ik tevreden.
Alleen is het nog geen morgen maar vandaag, en zal ik er morgen waarschijnlijk te gespannen opzitten, gelukkig voelt yara dit heel goed aan en heeft ze me tot nu toe heel goed geholpen door gewoon te lopen voor mij
Alleen op dit moment is het zo erg dat ik vandaag niet eens kan trainen van de zenuwen, we gaan gewoon rustig aan doen vandaag en geen moeten.
Want zodra ik moet presteren dan kan ik het niet
en ja dan kunnen mensen wel zeggen ach het is maar een B proefje maar voor iemand zoals ik is dat heel wat kan ik je vertellen..
Hoop dat ik kan slapen vanacht
Morgen heb ik de uitlsag

meis, das heel normaal en gezond hoor!
zelfs toen ik al jaren wedstrijd reed had ik het nog...

de dag ervoor of soms 2 al, reed ik niet meer, dan longeerde ik of ging ik buitenrijden of iets dergelijks (anders dacht ik dat ze het opeens niet meer deed en werd ik woest)

dag dag/avond ervoor en de dag zelf buikpijn, diarree (heb ik natuurlijk al bij minste of geringste stress door de ziekte van crohn)

en pas na de 2e proef was het over

dus geef er gewoon aan toe, ga vandaag niet teveel meer met haar doen (ik had op een gegeven moment door dat ik dan alles nog even verpestte op het laatst)
en komt helemaal goed morgen!
gewoon blijven denken 'het is maar....' en je doet het voor je lol! no matter what er gebeurd of wat de uitslag is!

ik was zelfs zenuwachtig voor de keuring laatst...
ik had al zo lang niks meer met de paarden 'gedaan', was echt zenuwachtig, vond het belachelijk van mezelf! ik hoefde niet eens zelf te rennen!

Geeft niks,
Ik ben er ook zoeen
Vooral m'n eerste keer....ik was echt op van de zenuwen.
Zat te shaken op het paard toen ik de ring in moest ,niet echt handig voor de zenuwpees (welsh cob x haff)die ik had...maargoed
Heb hierdoor ook geleerd dat ik dus niet de ABOP zelf moet gaan rijden.

Heb het nu ook nog wel,maar lang niet meer zo erg als in het begin (en we zijn ondertussen al ongeveer 8 jaar verder)

Gelukkig ben ik niet de enige dat scheelt,
Op de keuring was ik met de a proefjes op van de zenuwen en warm dat het was, en toenbij bestgaand dacht ik "en nu ga je rustig doen" en yara liep als een zonnetje toen.

Dus morgen 100x tegen mezelf zeggen doe normaal haha

Ik heb het idee met wedstrijden dat ze dan ineens heel langzaam gaat en dan ga ik zitten drijven als een gek terwijl dat helemaal niet hoeft haha

ik heb er zelf gelukkig geen last van, maar rescue voor je gaat slapen en als je weer wakker wordt op de dag van de wedstrijd wil nog wel eens helpen.
(ik geef het zelfs wel eens aan de paarden, het ligt ook standaard in mijn auto)

Ik heb het ook enorm. Ik sta stijf van de zenuwen en slaap al een week van tevoren niet. Het gevolg is bij mij dat Ros het thuis vaak prima doet en er helemaal klaar voor is en ik het door mijn spanning totaal verpruts. Daarom maar besloten het gewoon niet meer te doen, ik word er zelf niet happy van en op de dag zelf wordt mijn paardje ook niet happy van me.
Heel af en toe maak ik de fout om eens onderling mee te doen omdat ik dan denk dat is toch leuk! Nou het is helemaal niet leuk hahaha . Ik kan er wel van genieten als iemand anders met hem mee doet trouwens.

ik ga ook het liefst op een krukje zitten en kijken hoe goed mijn pony het doet haha
Het enige vervelende eraan is die enorme buikpijn

Dien dat is echt een kwestie van ervaring opdoen!!
Ik had het eerst ook, niet zo heel erg maar was altijd wel heel gespannen.
Maar nu helemaal niet meer, behalve dan gewoon een gezonde spanning!

Het komt helemaal goed morgen!
Vanavond ga zeker nog even rijden? Hoelaat? misschien kunnen we samen want ik ga Perla nog even rijden!
En daarna gezellig samen boenen?!

Na het eten ga ik rijden en voor het eten kom ik ook nog even spieken!
Gezellig samen boenen lijkt me een strak plan misschien dat ik dan wat rustiger word als ik bezig blijf..

Vannacht zo slecht geslapen pfffff
zie je vanaaf fiek

haha is goed, dan zie ik je vanavond!

Logisch dat je het allemaal heel spannend vind, dat wij bij mij niet anders in het begin. Maarrr, veel spanning bij jezelf betekent ook veel spanning bij je knollie. Hij/zij ondervindt er nu eenmaal hinder van. Ook geen probleem als je er maar niet teveel van verwacht. Stijf van de zenuwen perse winst willen rijden is niet reeel. Gebeurd het toch, dan weet je dat het echt wel goed gaat komen en krijg je steeds meer vertrouwen en ontspanning ipv aanspanning.

Denken aan je ademhaling, Sandrien opperde al Bach rescue, misschien is dat iets?

Verder is de sfeer op de fjordcup gewoon super! Met dat in je achterhoofd kun je er toch ook wel van genieten? Succes morgen!

Om je te steunen:
Ik heb 3 keer overgegeven voor ik de menproef deed met Tea, hihi..

Mijn eerste wedstrijden met Tjo nam ik ook relaxpilletjes hoor (plantival), liever dat dan ziek zijn van de zenuwen (zat letterlijk te kotsen op mn knollie).

Nu heb ik er niet zoveel last meer van gelukkig, gezonde spanning zeg maar hihi.

ik hoef ook zeker geen winst te rijden en als het aan mijn eigen spanning ligt is het ook mijn fout en niet die van yara.
Na de 1e proef is de spanning eraf dan weet ik zeker ik ga mezelf maar even goed toespreken haha
De sfeer is inderdaad altijd top daar ben ik ook zeker niet bang voor
en die pilletjes is misschien wel een goed idee

Ik herken het wel. Vroeger had ik altijd flinke buikpijn vanaf het moment dat ik opstond totdat ik de proef had gereden.
Ik heb altijd wel zenuwen gehouden, maar de buikpijn is weggegaan door het vele doen.

Ik kreeg later als tip wanneer je gespannen op je paard zit en je paard wordt ook gespannen: zing een liedje!
Je kunt alleen goed zingen als je je ontspant.
Maar of dat zo'n goed idee is met alle andere ruiters die aan het losrijden zijn weet ik niet
Iig blijven ademen wat iemand al zei.

En misschien eens goed nadenken over wat je doel is op wedstrijd.
Het einddoel wat je voor ogen hebt misschien in kleine brokjes opdelen en dan 1 doel uitkiezen wat je graag zou willen behalen, ipv het grote einddoel. Misschien dat er dan ook meer spanning van je afvalt.

Was ook een van de reden voor mij dat Gin op Danc heeft gestart...Als Ekdal nou talent blijkt te hebben over 2 jaar ga ik wel verder kijken.
Overigens ik heb het niet alleen met wedstrijden rijden maar met heel veel dingen. Zelf met op vakantie gaan...
Moet wel zeggen dat ik het zieke gevoel steeds meer onder controle krijg en mezelf beter praat. Dat heeft me jaren gekost, maar het is gewoon (vaak)iets wat in je hoofd zit, omdat je te veel maalt en nadenkt...
Komt goed, je bent echt niet de enige!

net nog even gereden was geen goed plan haha yara was helemaal van slag door mij

lekker een douche genomen thee met honing en straks lekker slapen

komt goed, ik voel het!

Oh ik ken het he-le-maal!! Zo blij dat meer mensen het hebben..

Sinds kort rij ik wedstrijden met Jouke [m'n Fries].
Vorige week voor het eerst buiten. Ik was op van de zenuwen. Stond te zadelen en mezelf echt af te vragen waar ik in godsnaam aan begonnen was. Hoe haalde ik het in mijn hoofd om te denken dat ik dit wel zou kunnen.
De hele week al was ik bang dat Jouk hem zou peren bij het losrijden op open veld. Dat ik mensen om me heen zou zien, die zouden staan te wijzen van goh die dieren horen echt voor de kar he?
Alles bleek minder waar. Hij was super braaf op het open veld. Gaf geen kick en ik was toen iéts geruster. Als ik er maar aandacht om hem lang te laten en mijn handen niet op slot te zetten loopt meneer erg fijn. Maar dat vergat ik gewoon tijdens de proef. Zo stom. Juist dan bouw je spanning op.

Vervolgens mij proef in. Ik vergat gewoon te rijden. Ik leek wel een beginnen. Jouke reageerde daar natuurlijk op. In de galop gleed hij uit en durfde vervolgens niet meer. Ik heb me afgegroet.
Toen de 2e proef. Ik wilde niet meer starten maar door mijn stalgenoten aangemoedigd om het toch te doen. Gewoon voor de ervaring.
Het ging wederom dramatisch. Maarrrr ik heb de proef wel uitgereden en was toen wel trots. Ondanks mijn dramatische punten heb ik voor mezelf een angst overwonnen.

Nu is het doorzetten en gewoon doen. 25 Sept. nieuwe ronde nieuwe kansen. Wel ga ik even van die pilletjes proberen die hierboven staan.

Ik heb zowaar geslapen tot 5 uur zonder wakker te worden
Wel moest vannacht zo nodig mijn nachtlampje naar beneden donderen en ja natuurlijk op mijn hoofd whaaaa
Ik vind het gelukkig ook heel leuk en de zenuwen vallen tot nu me heel erg mee heb nog geen buikpijn en das het belangrijkst
gewoon proberen yara straks zelf te laten lopen en niet zelf er teveel aan knutselen