Waarom fjord?

[Bella]

Ik kan het via de zoekfunctie niet meer vinden, maar eens in de zoveel tijd kan dit ook wel weer ter sprake komen dacht ik zo.

Kunnen jullie in een paar zinnen zeggen: Waarom blijven jullie hangen bij de fjord? Waarom dit ras?

[yvette]

Eens een fjord, altijd een fjord

Als kind viel ik voor die vriendelijke ogen in die grote gele hoofden, en ik ben blijven hangen vanwege de veelzijdigheid en het karakter (bloedeigenwijs, maar wel goudeerlijk).
Ik denk niet dat ik ooit nog overstap

[Marijke_]

Ik vind de fjord met name praktisch, je kan er in alle takken van de sport mee uit de voeten alleen moet je niet verwachten dat hij een echte uitblinker zal zijn op hoog niveau. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. Daarbij komt dat ik hou van het stevige en slimme karakter van de fjord, afgaande op het karakter van de fjorden die ik heb meegemaakt. Mooi vind ik ze vaak niet.

Ik weet niet of ik weer voor een fjord zou kiezen als Ros er niet meer zou zijn, maar dat heeft meer te maken met mijn eigen lengte op een fjord/ pony. Ros is met zijn 1.54 best aan de maat natuurlijk.

[Vera]

ten eerste de maat: hoef ik niet zo te klimmen
ten tweede de veelzijdigheid: Ik heb van die periodes dat ik fanatiek aan het dressuren ben, maar ook periodes van springen of mennen of boscrossen. Dat gaat met een fjord toch makkelijker dan met een hittepetit (niet dat er geen veelzijdige paarden zijn hoor, maar een fjord is toch net wat makkelijker daarin)
ten derde: ik vind ze gewoon heel erg mooi

[Fran]

Dit werd me laatst nog gevraagd, waarom ik een fjord heb gekozen en niet een rijpaard...

Vanaf mijn eerste paardrijles bij de kinderboerderij ben ik gek op fjorden, het karakter staat me erg aan, lekker veelzijdig, en ik vind ze gewoon mooi. Plus ze zitten heel erg lekker.
Op de manege hebben 12 fjorden ik heb ze allemaal gereden, maar geen waarna ik dacht die is niet leuk, terwijl ik dat met de tinkers (9 stuks) hier stuk voor stuk denk mwah dit is het niet.
Daarom!

[Anita]

Het verhaal van Yvette kon mijn verhaal zijn, zolang ik me kan herinneren ben ik al gek op Fjorden. In mijn topic "Mijn paardenjeugd" http://www.fjordenwereld.nl/phpBB3/view ... =5&t=29984 is dat op de eerste foto's al te zien, het paard van de melkboer. Ook de beide draaiorgels in de stad Groningen (De Arabier en Martinistad) hadden alle 2 een Fjord voor het orgel lopen. Ik kon er niet voorbij komen zonder te aaien. Ik vind het altijd leuk om paarden in het landschap te zien lopen maar als dat een Fjord is gebeurt er net iets meer. Dan is het van: ha een Fjord. Het is altijd mijn grote wens geweest om zelf zo'n paardje te bezitten en in 2002 ging, op 40-jarige leeftijd, die lang gekoesterde wens eindelijk in vervulling. Toen kwam Rianne in mijn leven. Toen zij er niet meer was stond het buiten keif dat het volgende paard ook weer een Fjord moest worden. Voor mij nooit iets anders. Ik heb mijn hart voor altijd aan de gele paardjes verpand.

[Kelly]

Ik weet niet of ik hierna weer een fjord zal nemen.
Wilde toen ik Taco ging kopen een fjord of een haflinger.
Heb altijd gezegd dat ik heel graag een spaanse hengst wil, dat is dan ook nog altijd mijn droompaard.
Alleen vond ik mezelf daar destijds nog niet handig genoeg voor.
Mijn volgende paard zal dus hoogst waarschijnlijk geen fjord worden.

[Janine]

De manege waar ik begon met lessen, De Wildkamp, leeft op Fjorden Eens een Fjord, altijd een Fjord.
Ze zijn onwijs lief en eigenzinnig, verder kun je er alles mee, de veelzijdigheid is toch wel een pre, en de hoogte

[Jilly]

Ik kwam zo'n 6 jaar geleden op een stal vol met fjorden, je begint jezelf te verdiepen in bloedlijnen, je leert er mensen kennen en als je dat allemaal hebt opgebouwd, ga je niet meer zo snel voor een ander ras vind ik.
En de hoogte vind ik ook een groot voordeel, ik heb het echt niet voor die grote paarden.

Weet niet of er na Hay nog een fjord komt, kan me best voorstellen dat er zelfs helemaal geen paard meer komt na deze.

[Viv]

hoogte is handig, veelzijdig qua gebruik, ongecompliceerd karakter, leuk stamboek met leuke evenementen...... dus voor ons was de keus makkelijk na Tjo

[nina1993]

Ik heb er niet bewust naar gezocht. Ik wilde graag een pony hebben waar ik op kon rijden. Mijn ouders vonden dat het dan wel een winterharde pony moest zijn. Mijn vader heeft contact opgenomen met een van onze oud-gasten en toevallig had hij nog een leuke 7 jarige merrie te koop staan. Dat was Nina.

Vorig jaar hebben we Nina laten dekken, dat is misgegaan. Echter stond er 2 weken na de miskraam al een nieuwe fjordenmerrie in het land en hadden we de meeste shetlanders verkocht. Nog eens 2 weken later stond er naast de nieuwe merrie een veulen.

Nee hoor, ik blijf wel hangen aan de fjord, al wil ik ooit ook nog eens een Shire hebben. Die Shire komt er echter alleen maar als ik 2 paarden kan (onder)houden.

[DeeDee]

Via mijn vader. Mijn opa had een fjord en mijn vader liet daar foto's van zien en was meteen verkocht. Bovenal zijn ze makkelijk en gemoedelijk in de omgang. En ik moet geen paard hebben waar ik iedere dag op MOET rijden omdat ik anders alle hoeken van het bos zie. Dus vandaar de fjord

[nientje_pjotr]

Ik wou graag een niet te groot paard wat een volwassene kon dragen.
Ben zelf al helemaal weg van koudbloedjes,dus keus was snel gemaakt.
Dat zou een hafflinger of een fjord worden.
Mijn eerste paardje was een kruising tussen een haff en een welsh cob, helaas een verkeerde keuze voor mij.
We pasten totaal niet bij elkaar.
Tot ik op een gegeven moment een show zag van nijend en na wat gezoek ben ik bij hun op de manege gaan lessen op een fjord.
Mijn eerste paardje had ik toen ook nog.
Maar ik was om Gwenda zou verkocht worden en er moest een fjordje komen.
Kort daarna,na vele verschillende fjorden gezien te hebben, is mijn keus gevallen op Neidy, ik was op slag verliefd.
En nu met cindy, akes en gerrit heb ik het nog steeds,nooit meer een ander paard voor mij wat een heerlijke beesten!

[Charret]

Ik werd gewoon verliefd op Alies en pas later op het ras zelf.
Daarvoor had ik niks met een Fjord. Ja ze reden lekker zonder zadel

[Lisa]

Bij mij weet je het eigenlijk wel annabel hoe het is gegaan:

Mijn zus was vroeger altijd gek van fjorden. We zijn dan ook in het verre verleden een keer op de keuring in hardenberg geweest waar ik mijn ogen uit heb gekeken (ik had toen geloof ik mijn eerste capspeltje gekocht hihi!) en ik eigenlijk meer interesse in het ras kreeg.

Toen mijn oma een nieuwe vriend kreeg die paarden ook leuk vond hadden we na een tijdje besloten om een paardje te kopen waar mijn zus en ik op konden rijden en hij mee mennen. We keken in de richting fjord/haflinger of iets anders. Ik geloof dat ik toen best een fjord wou, maar er stond een erg leuke haflinger te koop waar we bij zijn wezen kijken en die uiteindelijk ook gekocht is.
Dit paard was erg lief en braaf. Ik heb er best veel op gereden, maar eigenlijk is de klik er nooit geweest. Nadat ik er vanaf was gevallen en mijn arm gebroken had was het al helemaal over. Ik heb er later nog wel vaker op gereden, maar het werd steeds minder leuk. Heel lief paard in omgang, maar rijden nee.
Toen zijn we van stal veranderd en daar hadden ze veel fjorden. Ik kwam er meer mee in aanraking en was altijd helemaal blij als ik bijv. Norah uit mocht stappen of pybelien. HIhi door annabel en janna enzo ben ik meer in de fjorden terecht gekomen.
Toen de stal eignaresse vroeg of ik een fjord wilde verzorgen, omdat het meisje die hem verzorgde maar 1 keer in de twee weken kwam was mijn antwoord snel klaar: jah!!!!! Toen kwam vera in mijn leven. Vera was toen na een half jaartje te koop en toen hebben we haar gekocht. En nou heb ik ALinde! ik vind meer rassen erg leuk, maar de fjord blijft de leukste!!

[Krista]

Ik ben eigenlijk doordat ik voor iemand een fjord bijreed voor het ras gevallen.
En bewust op zoek gegaan naar een fjord. Ik ging voor een fijn recreatiepaardje.
En zo kwam ik Ozar tegen, liefde op het eerste gezicht. En nu zijn we Z1 dressuur ipv recreanten
De eerlijkheid gebied me echter wel te zeggen dat ik alleen verliefd ben op mijn eigen fjord. Vanwege zn looks en zn karakter. Ik waardeer de eigenschappen van het ras maar vind heel veel fjorden niet eens mooi.
Op zoek naar een tweede paard heb ik nog even naar een fjord omgekeken maar ben niet geslaagd.
En achteraf ben ik met alle respect heel blij dat ik niet meer voor een fjord heb gekozen omdat mijn ambities nu anders zijn dan 5 jaar geleden.

Mijn rijpaard rijdt zo lekker, heeft zulke fijne gangen, is elastisch en een echte werker, het is een genot om met hem aan het werk te zijn. Mijn grote liefde Ozar steekt hier maar heel schril bij af. Wel ben ik iedere dag blij dat hij er is. Mijn trouwe zou ik nooit meer willen missen. Springen en buitenrijden, dan voel ik bij hem een beetje die drive als bij Amaretto in de dressuur. Daar wordt hij gelukkig van. Ik stop dan ook na dit jaar met wedstrijden met Ozar en zo lang ik dressuur blijf rijden voor mij geen fjord meer.

Voor recreatieve doeleinden zal ik altijd graag een fjord hebben. Maar ik hoop op dat vlak nog heel veel jaren voorzien te zijn met Oos!

[Kimmes]

Kort en bondig: Lief uiterlijk, koel in de kop, geweldig karakter en waanzinnige humor

[leoensuzanne]

Op de manege waar ik reed, stonden 2 fjorden die werden gebruikt door een instelling voor meervoudig gehandicapten. Ze waren van hen. Maar die paar keer was te weinig voor hen, dus mochten ze ook mee in de lessen. Ik was een jaar of 16 en de grotere pony's werden steeds schaarser op de manege. Dus toen kwam ik een tijdje op de fjorden. Ben daarna overgestapt naar de paarden en heb daar mijn grote liefde gevonden, Siganda. Helaas leeft ze niet meer.
Ik kreeg verkering met Leo en zijn vader had fjorden. Wist ik dus niets van. Nou ja uitslapen kon ik niet en toen ik na een tijdje alle Wipneus en Pimboekjes uit had, die er in huize vd Heuvel te vinden waren, ''durfde" ik toch naar beneden, terwijl Leo nog in bed lag. Voortaan waren die uitslaapmomenten van Leo, mijn fjordenmomenten. Ik ging rijden met de 2 of 3 merries die schoonpa had staan. Ik ging mee naar de keuring, trekproef, shows ed en werd steeds meer aangestoken door het ras. Toen het zover was, dat wij eigenlijk de boerderij over zouden nemen, wilde ik in eerste instantie Siganda kopen. Maar Siep was een dame met een eigen wil en een speciale gebruiksaanwijzing en ik was bang dat dat niet zo goed zou gaan met schoonpa. Dus heb ik toen Ronan van hem gekocht. Later kwam daar Ulvi bij, met Anca en nu dus Evita. We hebben de kleine Jasmijn voor de 2 dametjes en daar ben ik ook erg veel om gaan geven. Ik zal niet zeggen, dat er voor mij nooit geen ander ras komt, maar ik denk dat dat niet zo makkelijk meer zou gebeuren. Een 2e Siganda kom ik niet zo makkelijk tegen denk ik. Als ik een ander ras zou kiezen, zou het wel weer een robuuster dier worden, maar geen haflinger.

[Senna&Cajra]

Simpel ik vindt ze mooi, de kleur, het karakter, de hoogte . Val nu eenmaal op robuste pony's met veel kuif.

[Jeempie]

pas op mijn 223 leerde ik fjorden niet alleen als saaie karrenknollen uit de verte, maar als leuke paardjes kennen.
Ik val voor het gebruiksgemak en de lage kosten aan het ras. Zou om die reden niet willen ruilen met een warmbloed.