Hoe gaan jullie er mee om?

[ki-m-m-ie]

Ik snap je situatie, maar je moet wel voor jezelf de afweging maken of het je waard is.
Het is heel erg moeilijk om je paardje te verkopen. Ik heb er net ook 1 verkocht omdat het moest. 3 paarden werd financieel en qua tijd ook teveel. Ik heb gelukkig niet dat ik een gat zou vallen omdat ik mijn meiden nog heb. Maar het doet echt heel veel pijn!
Maar wat ik persoonlijk lees en begrijp uit je beschrijving heb je je beslissing al genomen, want eigenlijk wil je ook veel bij je vriend zijn, andere leuke dingen doen.
Mijn persoonlijke mening is dat mijn paarden boven mijn vriend gaan. Mijn paarden waren er al voordat mijn vriend er was. Hij accepteert het dat ik ze heb en ziet dat ik ze nodig heb zou maar zeggen en hoe ik opbloei als ik bij ze ben. En je vriend kan toch ook een keertje naar jou toe komen?
Ik zou je adviseren om inderdaad eerst iemand erbij te gaan zoeken of een oplossing, want als je idd net wat Mir zegt over 2 jaar samenwoont of het gaat uit oid. dat je dan geen spijt krijgt.
In ieder geval welke beslissing je ook neemt doe het weloverwogen en je moet er voor je gevoel voor de 100 % achter staan.
Suc6 met je beslissing en het zoeken van evt oplossingen!

[Ddorine]

Bedankt voor jullie reacties! Ik kan er altijd nog meer gebruiken, dus schroom niet...

En ff het volgende: Uitspraken over eventuele vriendjes mogen jullie achterwege laten...

[roelieboelie]

Goed…ik zal eens reageren op dit topic. Ik ben een jongen (22) en heb een vriendin (22). Ik heb totaal niks met dieren, echt helemaal niks. Ook zij heeft een paard, net zoals jullie, waar ze knetter de knetter gek op is. Prima allemaal.

We wonen een eindje uit elkaar, niet 2uur met de trein, maar zelfs 3.5 uur (!!). Nog wat verder dus… In ieder geval, waarom ik hier post is dat ik enorm schrik van reacties als:

“En tja ik verkoop mijn paarden voor geen goud. Tijd kan je er altijd voor maken. Als vriendjes dat niet begrijpen...exit... maar das mijn mening.”

“Vriend moet het maar begrijpen dat het tijd kost. Paard was er eerder toch? dus hij wist het toen hij wat met je kreeg.”

"Mijn persoonlijke mening is dat mijn paarden boven mijn vriend gaan. Mijn paarden waren er al voordat mijn vriend er was"

Ik snap niet dat mensen zoiets kunnen zeggen. Zouden jullie eens kunne uitleggen waarom jullie zo extreem denken?

Ik bedoel…met een ”mens” (om het dan ook maar even extreem te benoemen) kun je een toekomst opbouwen. Toch? Kan dat met een paard? Nee toch? Kinderen….samenwonen….gelukkig samen zijn….samen je bijdrage geven aan de maatschappij..…praten over problemen en dan ook reactie terug krijgen…..lekker knuffelen….zorgdragen voor elkaar...etc...etc.

Het is toch logisch dat je sommige dingen moet opofferen voor je relatie, geven en nemen…ik had een eigen bedrijfje, dit heb ik moeten stoppen omdat ik er geen tijd meer had wegens mijn vriendin…dat bedrijfje was er ook eerder dan mijn vriendin, maar dan laat ik mijn vriendin toch niet gaan omdat ik verder wil met mijn bedrijfje? Dat is toch het zelfde....alleen is ""paard"" nu vervangen door ""eigen bedrijf".

Mijn vriendin heeft, toen we net hadden, letterlijk tegen mij gezegd: “mijn paard staat op nummer 1”…recht in mijn gezicht..….daar schrok ik zo ontzettend van…draaide me om en heb de hele avond niks meer tegen der gezegd…..dat vergeet ik nooit meer….Gelukkig is ze in de afgelopen maanden veranderd, en is ze (gelukkig!!!) afgestapt van dit standpunt.

Als je een relatie aangaat moet je voor “de volle 100%” voor elkaar gaan, dat gaat niet als “’n paard” op 1 staat.. Dat doet zo ontzettend veel pijn bij de ander….Het is net zoiets als: ”ja ik ben wel verliefd op je, maar ik vind die jonge eigenlijk leuker”

Laat ik voorop stellen dat ik het allemaal prima vind, een vriendin met een paard.. GEVEN en NEMEN. Maar je moet een grens trekken. En dat is belangrijk in een relatie. Ik heb niks met dieren, niks met paarden. Sterker nog, toen ik het eerst op die manage kwam was ik gewoon bang (al die gekke geluiden en reusachtige paarden…). Maar ik deed het wel. Ik was bang om op een paard te zitten, maar ik deed het wel. In de zomer ga ik paardrijden met me vriendinnetje, niet vaak, maar wel eens. Ik doe het en vind het stiekem ook wel leuk. Ik praat met haar over der paard (nu wat minder (gelukkig )). Ik ga soms mee naar haar manage, ook al vind ik het niks, ik doe het voor haar.

En ja, ze is nu aan het afstuderen en heeft geen tijd voor der paard. Doordeweeks laat thuis en in het weekend bij mij of ik bij haar (laatste tijd niet meer zoveel), net zoals de topic starter. Ze komt niet meer aan haar paard toe….Ze zit er ook over te denken om haar paard weg te doen….en dat vind ze heel moeilijk….en dat begrijp ik ook wel….ik denk soms dat ze denkt dat ze het paard weg moet doen omdat dat van mij “moet”.

Maar dat is helemaal niet zo, ik vind een paard prima, maar als je plannen hebt om samen te gaan wonen, heb je je geld en tijd hard genoeg nodig. Een paard kost je toch al gauw 200-300euro per maand. Met dit geld kun je een berg andere handige dingen doen, zoals inrichting van je nieuwe huis etc. In zo’n dingen denk ik erg praktisch/nuchter…omdat ik niks met dieren heb (nee kom niet aanzette dat ik geen gevoel heb, dat ze zelf moet weten wat ze met haar geld doet, etc). We proberen daarom nu een oplossing te vinden, paard leasen, of ergens op een goedkope stal te zette, of toch maar verkopen en er over 3 jaar spijt van krijgen ;-). Je hebt immers een hobby nodig en dit is haar favoriete hobby. En die kun je niet zomaar afpakken.

Op het begin van onze relatie had ik er ontzettend moeite mee dat ze een paard had, ik zag het echt als concurrentie,, als ik dan bij haar was ging ze elke dag naar der paard toe en zat ik daar maar daar thuis 2.5uur te niksen(ja, ik ga ook wel eens mee, maar niet elke dag!)….dat is niet leuk als je een treinreis van 3.5uur heen en 3.5uur terug moet doen….Heb je echt het gevoel dat je naar de “2de plek” wordt geschoven, dat gevoel had ik ook echt en het had niet langer moeten duren (er waren nog een aantal andere problemen ) of zij was “exit” om het maar even in woorden te zeggen zoals in een van bovenstaande quotes staat. Dat klinkt hard he? Nou, zo hard klinken die bovenstaande quotes dus ook in mijn oren.

Je moet in elkaar investeren met behoud van je hobby zonder extreem te worden, geven en nemen en respecteren.

Gelukkig respecteer ik haar nu dat ze een paard heeft en daar ontzettend veel om geeft, maar sommige reacties in dit topic gaan wel erg ver....

Ik schrijf dit verhaal omdat vele van jullie vanuit het zelfde oogpunt / erg eenzijdig kijken: “mijn paard is “heilig”, de rest kan stikken “…zo interpreteer ik het. Daarom deze reactie van een jongen om dit even te doorbreken. ;-)

P.S misschien is dit berichtje ook wel een stukje frustratie uiten en inzichten creëren...

[leoensuzanne]

Fijn Roelieboelie, dat je de andere kant laat zien, zoals jij het voelt. Ik denk dat de meiden het niet allemaal zo bedoelen, maar om een voorbeeld te geven; jouw bedrijf heeft geen 'gevoel', is niet afhankelijk van jou. Mijn man en ik hebben 2 dochters en inmiddels 4 paarden. Het kan wel samen, maar ik zeg wel eens ooit gekscherend, dat ik 6 kinderen heb, 2 op 2 benen en 4 op 4. Ik voel me voor allemaal verantwoordelijk. Als ik niet naar de paarden ga, krijgen ze geen eten, blijven ze binnen enz enz.

Ik denk dat je een middenweg moet zoeken. Net als wat wij gedaan hebben. Vanmiddag toevallig met mijn oudste over gehad.... Als wij geen paarden hadden gehad, hadden wij nu al een andere auto gehad. Maar we (ook mijn dochter) kunnen de paarden niet missen!
Gelukkig (niet altijd) is mijn man ook paardenliefhebber geworden. Wat tussen haakjes staat bedoel ik niet negatief. Maar juist een niet-paardenliefhebber kan je soms terug fluiten. Is het écht wel nodig om bijv nog een deken erbij te kopen enz enz. Dankzij manlief kunnen wij nu ook een stal huren en 4 paardjes houden. Die stal hebben we helemaal opgeknapt en daar zit eigenlijk onze auto in. We doen het rustig aan, zodat we toch wel aan een andere auto komen, want dat is nodig.
Hopelijk begrijp je mijn standpunt. De paarden zijn voor veel mensen een zekerheid, in ieder geval wel voor mij. Ik weet dat die me niet zo snel laten vallen. En dat kan met vriendjes wel gebeuren.
Ach ja, en zo kan ik wel door gaan.

[Ddorine]

@ Roelieboelie: Zo zie ik het ook wel.

Gelukkig heeft ieder zijn eigen mening..

[roelieboelie]

Fijn Roelieboelie, dat je de andere kant laat zien, zoals jij het voelt. Ik denk dat de meiden het niet allemaal zo bedoelen, maar om een voorbeeld te geven; jouw bedrijf heeft geen 'gevoel', is niet afhankelijk van jou.

En daar gaat het, in mijn ogen mis, met de paarden-meiden hier....Mijn bedrijfje.... zelf opgericht, dag en nacht kei hard voor gewerkt, 7 jaar lang, stond klaar voor mijn klanten, problemen oplossen, destijds ook allerlei dingen op zij geschoven omdat ik alles voor me bedrijf wilde doen, enzovoort. Als ik geen tijd aan me bedrijf besteed, worden mijn klanten boos, blijven betalingen achter, krijg ik klachten, vragen, annuleren, etc....snap je?

Ik besef nu echter dat er veel belangrijkere dingen in het leven zijn, zoals iemand die om je geeft, je lieve vriendinnetje, je vrienden, etc. Het is inderdaad zo dat het bedrijf geen gevoel heeft, maar de klanten van mijn bedrijf wel....ik heb ook gevoel voor mijn bedrijf, besef je goed dat, in mijn ogen, ik mijn kindje van 7jr heb weggedaan (om het maar even lekker extreem te houden), en dat deed bij mij ook ontzettend pijn om het op te heffen, heeft me een traantje gekost...

Ik wil er mee zeggen, dat een paard je geen voorrecht geeft en geen excuus is (ten koste van allerlei andere dingen) om die op de eerste plek te zetten omdat een paard gevoel heeft, etc etc.

[Mir]

Roelieboelie: je moet lekker doen waar jij je fijn bij voelt. Ik heb een man met een eigen bedrijf. Ik heb NOOIT van hem verwacht dat hij zijn bedrijf "weg" zou doen omwille van mij. Net als hij NOOIT van mij heeft verwacht dat ik mijn (zieke, tijdrovende) paard weg zou doen. Dat heeft niks te maken met een dier of bedrijf boven de liefde voor je partner zetten, maar kijken waar de ander gelukkig van wordt en diegene dat gunnen, ook al gaat dat misschien met hobbels en moeite.
Dat mensen de ander voor een keus zetten om een dier te verkopen, dat vind ik geen houden van. Iemand moet ZELF die keuze maken. Als iemand mij voor die keus zet verkies ik niet zozeer mijn paard (wat ik nu niet heb, maar geld hetzelfde voor een hond,kat, baan, whatever) boven mijn partner, maar mijn keuzevrijheid boven mijn partner.
Ik houd van mijn man zoals ik hem heb leren kennen, met een eigen bedrijf, weinig vrije tijd en grote andere belangen. Maar als ik hem nodig heb, laat hij alles voor me vallen. Die wetenschap is voor mij genoeg.

[JoyceNan]

Ik zie het idd zo als suzanne al zegt. Paard kan niet voor zichzelf zorgen dus ik MOET er elke dag heen. Heb ik 10 jaar geleden voor gekozen toen ik haar kocht. Zij is afhankelijk van mij.

En dat van je bedrijf vind ik maar een rare vergelijking... je hebt er toch zelf voor gekozen het weg te doen of begrijp ik dat verkeerd?

Mijn vriend had er in het begi moeite mee dat ik veel tijd aanmijn paard besteed en heb hem meteen even duidelijkgemaakt hoe het ervoor staat.

Ja zij staat op 1 en zie maar dat jij er ook komt. (inmiddels gedeelde 1e plaats voor hem) Maar dan nog als er wat is met haar ga zij voor.

Ik weet dat t mijn maatje is en zij me nooit laat vallen. Dat is met vriendjes nog wel eens anders.

Ik heb ook moeten leren mijn tijd anders in te delen maar dan nog kost het veel tijd en ben ik op een avond niet eerder dan half negen thuis als ik haar rijd.

Vriendje hoeft tegen mij nooit te zeggen paard eruit of ik. Want dan weet hij al waar het gat van de deur is.

en wat betreft geld: ik woon op mezelf en heb een paard. Tuurlijk kun je neit alles meer moet uitkijken wat ik doe, maar het kan!
dus met 2 salarissen is t zeker goed te doen ook met het stallingsgeld wat er betaald moet worden

[Leentje]

ik vind het wel intressant dat Roelieboelie zich in de discussie mengt, je belicht toch weer een hele andere kant.

kwestie relatie vriendje/eigen paard:
er is niks verkeerds aan als jij je bedrijf opdoekt, of zij haar paard om meer tijd in de relatie te kunnen stoppen, als dit geheel uit eigen beweging is, wel als de ander constant klaagt over aandacht tekort,etc. en je dus bewust of onbewust je voor deze keuze stelt!

voor TS": ik heb mijn paard vorig jaar verkocht, had al vaker op t punt gestaan, maar toch elke keer nog een oplossing kunnen vinden, totdat je er achter komt dat alleen JIJ uiteindelijk verantwoordelijk bent,en niet altijd afhankelijk kan of wil zijn van anderen.
bij mij was het geen finaciele of kwestie van tijd te kort, maar door lichamelijke problemen.
mijn man heeft me al die keren gesteund, nooit gemopperd, terwijl een flinke hap uit financiele vrijheid als gezin naar de paardenhobby gaat,en als er daar maar 1 uit dat gezin plezier aan beleefd?!) omdat hij weet hoe belangrijk wikke voor mij is/was.

ik heb mijn best gedaan, heel bewust een goede eigenaar te vinden voor wik, dacht daarin ook zeker geslaagd te zijn,maar dat is helaas toch heel anders gelopen. in dat ene jaar is wikke nog 2 keer verkocht,wat ontzettend stum is om te horen.
maar het heeft zo moeten zijn,want hij staat nu beter dan ooit!
ik hoor nog regelmatig hoe het met hem is,en de liefde en plezier spat van die verhalen af.
dat doet je dan veel goed, maar het blijft moeilijk.
ik heb hem in dat ene jaar nog maar 1 keer gezien, denk ook dat dat goed is, je moet toch loskomen van zo'n liefde
ik vind het wel moeilijk om ff naar mijn oude stal te gaan, of naar mn vriendin die paarden heeft, dan mis je toch zelf ook weer dat lekker bezig zijn,etc. en ook al mag ik daar rijden,enz het is toch niet je eigenste gele haarbol.
natuurlijk mis ik hem, heb ik af en toe heimwee naar dat lekkere gele beest, maar ik weet ook dat ik er goed aan gedaan heb,voor mijn gezondheid,etc en ook voor Wikke zelf.



ik denk ook dat je zulke keuze's echt alleen zelf kunt maken, niet gepushed (al is het alleen maar door het gemopper,etc.)door vriendjes,etc. want dat ga je elkaar ooit een keer kwalijk nemen!

[Jilly]

Ik denk dat ik me wel kan vinden in de uitleg van Roelieboelie

Mijn paard was er ook eerder dan de vriend en hij weet dat dat paard heel belangrijk is, maar om nu maar te zeggen dat paard op nummer 1 staat en als hij daar niet mee kan leven hij mag opstappen vind ik nogal cru
Met mijn vriend wil ik een toekomst opbouwen en dat is volgens mij toch moeilijk als je er niet volledig voor wil gaan (want zo komen de stellingen van "vriend er uit als hij niet met de paarden kan leven" wel over bij mij)
En natuurlijk kan die relatie stuklopen, maar als je daar al vanuit gaat als je nog samen bent heb je toch een verkeerde instelling denk ik.

Mijn vriend heeft ook helemaaaaal niks met paarden (of dieren in het algemeen), maar hij heeft er wel respect en begrip voor dat mijn hobby (als je dat nog gewoon een hobby kan noemen ) meer tijd en zorgen meebrengt dan bv. zijn voetbal.
Ik zou er absoluut niet van gediend zijn als hij me voor de keuze hij of paard zou zetten, maar ik weet wel dat hij dat nooit van mij zal eisen. Maar op een gegeven moment moet je gewoon realistisch zijn he.

Momenteel woon ik nog thuis, gelukkig lekker dicht bij de vriend. Eten staat klaar als ik thuis kom, moet behalve strijken niks in het huishouden doen en werk fulltime. Moet soms nu al zo puzzelen om paard te doen, vriend aandacht te geven, dan zit er ook nog een hond en thuis willen ze me ook wel eens zien.
Volgens mij is er een grote kans dat ik later paard + gezin + huishouden + werken gewoon niet meer rond krijg. Nu zou ik van nog geen verkoop willen weten, maar denk wel dat dat in de toekomst er zou kunnen aankomen. Maar dan kies ik absoluut voor mijn partner (gezin) en zou ik uiteraard m'n uiterste best doen om een geweldige thuis te zoeken voor m'n paard, waar hij alle liefde en aandacht krijgt. Wat alles half afwerken wil ik ook niet.

@Joyce: ik vind het nogal wat om algemeen te gaan zeggen dat het qua financiën wel lukt, je kan toch in niemands portemonnee kijken?
Als je een zware lening moet dragen, auto('s) hebt, kids en nog wat wil sparen denk ik niet dat het voor iedereen zo evident is om daarnaast nog een paar honderd euro uit te geven aan iets waar maar 1 persoon in het gezin plezier van heeft...

[JoyceNan]

- En natuurlijk kan die relatie stuklopen, maar als je daar al vanuit gaat als je nog samen bent heb je toch een verkeerde instelling denk ik.

Jilly weet niet of bovenstaande voor mij bstemd is? Ik ga daar niet vanuit maar mocht t ooit aan de orde komen paard eruit dan, maak ik een andere keuze. Denk ook niet dat 'er niet helemaal voor gaan' ook niet aan de orde is. Maar de situatie nemen zoals hij is. Ieder z'n/haar keuze.

Ik weet nu ook dat stel dat: ik een kind zou hebben (ja stel dat blijft het bij 1tje ) en werk, huis en Nan dat het ook rennen en vliegen wordt. Maar geen haar op mijn hoofd die erover denkt haar te verkopen! Mijn liefde voor haar is te groot.

dit is ook wel iets waar ik de laatste tijd over nadenk. ik kan me op dit moment neit voorstellen dat ik Nan achterstel als er kids zouden zijn... raar in de ogen van andere misschein maar zo ervaar ik dat op dit moment.

* wat betreft geld: Als je iets wilt kan het! Ik moet ook moeite doen om rond te komen. Heb geen wereldsalaris en daarom durf ik best te zeggen dat het kan. Alleen heel veel mensen leven boven der 'stand'. Willen graag uit, veel kleding kopen enz enz. Tja je moet keuzes maken dat is nu eenmaal zo.
Maar dat wil niet zeggen dat t paard eruit moet.

[Pablo]

Paard staat echt op nummer 1 hoor. Ik heb voor dat dier gekozen en ik MOET er goed voor zorgen. Dat betekend niet dat vriendlief in zijn remi zit. Dat kun je ook plannen etc. Maar ik ga dus wel 6 dagen in de week naar poownie en als hij er mee zit, dat is dan toch echt zijn probleem! Gelukkig weet hij dat ook en accepteert het ook. Nu is het wel zo dat wij samen een eigen bedrijf hebben dus we elkaar door de dag heen wel genoeg zien,.

[Marijke_]

Het heeft alles te maken met wederzijds respect, mijn paard gaat er ook niet uit als mijn vriend dat van mij zou verlangen of omdat hij jaloers is op het paard. Dat wil inderdaad niet zeggen dat mijn paard boven mijn vriend staat in de ranglijst ik vind dat appels met peren vergelijken. Het is wel zo dat een dier afhankelijk van je is en dat je daar een bepaalde verantwoording voor draagt. Mijn paard (en de dingen om het paard heen) is mijn uitlaatklep, mijn maatje, mijn ontspanning en al 13 jaar bij mij. Mijn vriend heeft ook een tijdrovende hobby, die zit namelijk bij de brandweer zowel beroeps als vrijwillig. Neem maar van mij aan dat als de pieper gaat hij alles laat vallen en direct vertrekt. Dat is ook niet altijd makkelijk, zeker niet op verjaardagen of bijvoorbeeld kerst en oud & nieuw en laten we vooral de beperking in het weekend niet vergeten als hij weekendpiket heeft. Ik kan op die momenten ook niet weg, of bijvoorbeeld een lange rit maken met mijn paard om dat ik, als hij weggeroepen wordt, toch bij de kinderen moet blijven. Die overigens van hem zijn en niet van mij maar bij ons wonen dus ik draag daar net zo goed als hij verantwoording voor. Ik mopper (klein understatement) ook met regelmaaat op die verdraaide brandweer . Neemt niet weg dat ik nooit, maar dan ook nooit van hem zal verlangen de vrijwillge brandweer te laten vallen. Bovendien zou ik kunnen verlangen maar werkelijkheid zal het nooit worden.

Het is geven en nemen in een relatie en je moet elkaar vrij kunnen laten om je eigen tijd te kunnen pakken. Dat je daar bepaalde afspraken over maakt lijkt mij niet meer dan logisch, maar je kan niet van een ander verlangen om iets dat een behoorlijk deel uitmaakt van het leven van de ander op te geven. Dan ben je in mijn ogen niet goed bezig. Uiteraard is het wel een wisselwerking.

[Ellebel]

Hè Marijke, wat ben ik het met je eens

Keuzes moeten van jezelf zijn met daarbinnen respect naar elkaar toe.
Mijn Timmie is een echte rots in de branding, maar elke dag tijd? Nee, heb ik niet. Ik heb een internationale baan en groot sociaal netwerk dus mijn paard zie ik 5x per week in 'normale' weken. Ook ga ik makkelijk met vakantie oid, ik heb nl alles op rit dat zijn zorg altijd door gaat. Ik zou ook een 'normale' baan kunnen zoeken en als hobby louter en alleen paardrijden maar dat ben ik helemaal niet! Ik ben nu eenmaal een vrijheidsgenieter in hobby's, relaties én werk en zoek ook zo'n wederhelft. Platweg, Jan Modaal met een vishengel die elke week samen boodschapjes wil doen bij de C1000 is mijn vent niet, en ik ook vooral zijn vrouw niet

Andersom wil ik ook geen vent die op mij leunt qua tijdsbesteding. Wanneer hij een bedrijf heeft en workaholic is, is het nog altijd mijn keuze en acceptatie geweest. Dat je tussendoor eens lekker zanikt, allicht:D

Mijn paard op nummer 1 vind ik een wat kinderlijke uitspraak. Mijn familie zit heel heel diep, net als enkele diepe vriendschappen en uiteindelijk ook de vent van mijn leven. Dat is een totaalpakketje, zonder ranking nummers.

[Annemarie]

Ik sluit me helemaal aan bij Ellen en Marijke.

Ook bij mij is er aardig wat meer in het leven dan de paarden. Ik ben echt stapelgek met ze maar heb niet elke dag zin om tijd te maken om te gaan rijden. Momenteel ben ik werkloos maar ik had niet bepaald een 9 tot 5 onderzoeksbaan. Later werken en af en toe eens op congres en social events van het werk horen erbij.

Tel daarbij op een groot sociaal netwerk van oude studievrienden, oude sportvrienden, oude middelbare schoolvrienden, buurtgenoten, familie. Dan si veel vrije tijd gauw gevuld. Daarbij zitten net als bij Ellen familie-banden stevig geworteld bij mij. En met 3 zusjes heb je dan ook nog wel eens wat leuks te doen . En door ziekte in de familie wordt zoiets ook nog hechter heb ik gemerkt.

Wilfred was niet echt een paardenman, maar vindt de dames nu wel prima. Hij was er trouwens eerder dan de paarden . En Nisko mag ik van hem denk ik niet eens meer verkopen. In een relatie is het geven en nemen. Hij werkt 2 van de 3 zondagen en draait ploegendienst, is niet altijd leuk maar dan zorg ik dat ik op zondag mijn paardendingen doe en sla ik de zaterdag (hoewel het dan ook lekker weekend is) wel eens over. En ik kom toch altijd wel aan minimaal 3 en maximaal 5 keer per week rijden/longeren/wandelen. Momenteel voer ik wel zelf 2x per dag dus ik zie ze wel veel.

Ik vind ook niet dat ik een volgorde kan maken met wie of wat bovenaan staat. Ik kan dat in elk geval niet.

[Jilly]

@ Joyce: was niet op jou bedoeld. Was maar mijn algemene mening

En wat betreft het rennen en vliegen. Dat moet ik nu al regelmatig doen, en ik woon nog niet eens op mezelf.
Vraag me af en toe dus wel eens af of me dat allemaal gaat blijven lukken. Maar als de tijd ooit komt dat ik het allemaal niet meer rond krijg, wil ik wel zelf de beslissing maken om Hay weg te doen en dan wil ik me niet gedwongen voelen door m'n vriend. Dat weet hij ook wel.

Verder probeer ik gewoon ook rekening te houden met m'n vriend z'n voetbal. Als hij gaat voetballen neem ik het er lekker lang van bij Hay en als hij thuis is rij ik bv. een keer niet of korter.
Het is inderdaad nemen en geven he.

[Dennis]

Je staat voor een lastige beslissing en iedereen heeft daar zijn eigen mening over.
Ik zou het nog een tijdje aankijken, vooral omdat je bijna klaar bent met je studie en dan pas kunt ervaren hoe het financieel en qua tijd allemaal uitkomt.

10 jaar nadat ik Stalone verkocht heb kan ik er soms nog wel om janken. Vervolgens heb ik later ook Picasso en Heino verkocht, keuzes die ik nu niet meer zou maken maar helaas ook niet meer ongedaan kan maken. Wat betreft Stalone en Picasso kan ik mezelf wel voor de kop slaan. Als ik terug denk had ik hun niet hoeven te verkopen, Heino uiteindelijk vanwege het financiele wel.

Of je je paard nu wel of niet verkoopt, zolang je jezelf eerlijk in de ogen kan aankijken en het een weloverwogen beslissing is, is het goed. Of je spijt krijgt dat weet je helaas pas achteraf

[rowenna]

Ik snap de reactie van Roelie boelie volkomen, Persoonlijk vind ik ook dat sommige mensen heel ver gaan wat betreft paarden en mijn vriend zou nooit zeggen dat ik mijn paarden weg moet doen, net zo min als ik van mijn vriend verlang dat hij stopt met zijn bedrijf, maar vind wel dat als het er op aan komt mijn vriend wel voor het paard gaat en niet anders om, ik denk dan persoonlijk dat er dan iets niet helemaal goed zit in een relatie, je man /vriend is toch belangrijker dan een dier kom op zeg!!!,
Hoeveel ik ook van mijn paarden hou, dus ga nu geen reacties plaatsen dat ik niet om mijn paarden geef, mijn vriend is mijn alles en ik zou niet weten wat ik zonder hem moet.

[rowenna]

Joyce.
Ik geloof dat jij nog thuis woont of niet?
Want ik heb namelijk vorig jaar mijn fries moeten verkopen, wanwege geld gebrek en ik zal je zeggen dat ik echt niet boven mijn stand woon ofzo en [duure] kleding kopen doe ik al zelden of nooit, omdat ik mijn dieren belangrijker vind, ik werk fultime, maar toch werd Udo en mijn fries toch echt te duur en naar veel pijn en verdriet moest ik toch mijn fries die ik al van veulen af aan had verkopen, en als je dit nog nooit hebt mee gemaakt[en ik hoop voor jouw ook echt dat het niet gebeurt]kun je hier ook niet over oordelen, ik kan me enorm kwaad maken als mensen zoiets zeggen.

[JoyceNan]

Pardon waar haal je die wijsheid vandaan
Nee ik woon niet thuis en weet héél goed waar ik het over heb. Moet mijn eigen boontjes doppen! En ja ik heb er alles maar dan ook alles voor over dat mijn meissie het goed heeft. Liever nog beter dan ikzelf.

Tja 2 paarden is in mijn ogen ook boven je stand leven ... Ik had het gewoon over de situatie paard, huis, enz. Dus niet over meerdere paarden. DAt moet je ook alleen doen als je het kan betalen...